Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀνταγόρασ μὲν ὁ ποιητὴσ οὐκ εἰά τὸν παῖδα ἀλεῖψαι τὸν ἰχθύν, ἀλλὰ λοῦσαι, ὥσ φησιν Ἡγήσανδροσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 252)
Ὁκόσον δὴ, σηπομένησ τῆσ σύριγγοσ, χαλᾶτα τοῦ ὠμολίνου, τοῦτο ἐπιτείνειν καὶ ἐπιστρέφειν αἰεὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέρην‧ ἢν δέ σοι τὸ ὠμόλινον διασαπῇ πρόσθεν ἢ τὴν σύριγγα διαβρωθῆναι, πρὸσ τὴν τρίχα προσάψασ ἕτερον ὠμόλινον διεῖναι καὶ ἀφάψαι ἡ̔ γὰρ θρὶξ διὰ τοῦτο παραβάλλεται τῷ ὠμολίνῳ ὅτι ἄσηπτόσ ἐστιν̓‧ ἐπὴν δὲ διασαπῇ ἡ σύριγξ, τάμνεσθαι χρὴ σπόγγον μαλακὸν ὡσ λεπτότατον προστεθέντα‧ ἔπειτα ἐσ μὲν τὴν σύριγγα ἄνθοσ χαλκοῦ ὀπτὸν συχνὸν τῇ μήλῃ ἐνθεῖναι, τὸν δὲ σπόγγον ἀλεῖψαι μέλιτι, καὶ ὑποβαλὼν μέσον τῷ λιχανῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ ὦσαι πρόσω, καὶ προσθεὶσ ἕτερον σπόγγον ἀναδῆσαι τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅν περ καὶ ἐπὶ τῇσιν αἱμοῤῬοί̈σιν‧ τῇ δὲ αὔριον ἀπολύσασ, περινίψαι ὕδατι θερμῷ, καὶ σπόγγῳ τῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ πειρᾷν διακαθαίρειν τὴν σύριγγα, καὶ αὖθισ πάλιν τὸ ἄνθοσ ἐπιδῆσαι‧ ταῦτα ποιέειν ἑπτὰ ἡμέρασ, ἐν ταύτῃσι γὰρ μάλιστα ὁ χιτὼν τῆσ σύριγγοσ ἐκσήπεται‧ τὸ δὲ λοιπὸν, ἔστ’ ἂν ὑγιανθῇ, τουτέῳ ἐπιδεῖν‧ κατὰ γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον ὑπὸ τοῦ σπόγγου διαναγκαζομένη καὶ ἀναπτυσσομένη ἡ σύριγξ οὔτε πάλιν ξυμπέσοι ἂν, οὔτε τὸ μὲν αὐτῆσ ὑγιανθείη ἂν, τὸ δὲ πάλιν ξυμπληρωθείη, ἀλλ’ ἐν ἑωυτῇ πᾶσα ὑγιὴσ ἔσται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 4.2)
δμῳὰσ δ’ ἐκκαλέσασ λοῦσαι κέλετ’ ἀμφί τ’ ἀλεῖψαι νόσφιν ἀειράσασ, ὡσ μὴ Πρίαμοσ ἴδοι υἱόν, μὴ ὃ μὲν ἀχνυμένῃ κραδίῃ χόλον οὐκ ἐρύσαιτο παῖδα ἰδών, Ἀχιλῆϊ δ’ ὀρινθείη φίλον ἦτορ, καί ἑ κατακτείνειε, Διὸσ δ’ ἀλίτηται ἐφετμάσ.
(호메로스, 일리아스, Book 24 54:5)
ἀλλὰ παρεξελάαν, ἐπὶ δ’ οὐάτ’ ἀλεῖψαι ἑταίρων κηρὸν δεψήσασ μελιηδέα, μή τισ ἀκούσῃ τῶν ἄλλων·
(호메로스, 오디세이아, Book 12 7:4)
σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπωσ μὴ φανῇσ τοῖσ ἀνθρώποισ νηστεύων ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυφαίῳ·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 223:1)
ὥσπερ εἰ ἐθέλοι τισ χρώματί τῳ ὁτιοῦν τι ἀλεῖψαι, πάρεστίν που τῷ ἀλειφθέντι τὸ ἐπαλειφθέν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 165:5)
ἐπεὶ τούτῳ γε τῷ λόγῳ χρώμενοι λέγομεν ὅτι κουφότερόν ἐστιν ὀφθαλμία μανίασ καὶ ποδάγρα φρενίτιδοσ, ὁ μὲν γὰρ αἰσθάνεται καὶ καλεῖ τὸν ἰατρὸν κεκραγώσ, καὶ παρόντι τὴν ὄψιν ἀλεῖψαι, τὴν φλέβα τεμεῖν, παραδίδωσιν τῆσ δὲ μαινομένησ Ἀγαύησ ἀκούεισ ὑπὸ τοῦ πάθουσ τὰ φίλτατ’ ἠγνοηκυίασ, ἄγομεν ἐξ·
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION