Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ τι γὰρ μὴ δόξειεν Ἀθηναίων ἑνὶ, πάντ’ ἦν ἄκυρα, ὥσθ’ ὁ μὲν Λακεδαιμονίων ναύαρχοσ τῶν ἀφ’ ἑκάστων ἀρχόντων ἦρχεν, ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων ἄρχοντοσ ἀρχόντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 48:1)
χαίρουσι γὰρ νικῶντεσ ἐὰν μὴ μεταπείθωνται, καὶ λυποῦνται ἐὰν ἄκυρα τὰ αὐτῶν ᾖ ὥσπερ ψηφίσματα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 115:3)
καὶ θεωρεῖτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅσα ψηφίσματ’ ἄκυρα ποιεῖ ὁ νόμοσ, καὶ οἱούσ ἀνθρώπουσ ἀδικεῖ, καὶ ἐν ὁποίοισ καιροῖσ χρησίμουσ ὑμῖν παρασχόντασ ἑαυτούσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 59:3)
ὅσ γε, ἃ δοκεῖ συνέχειν τὴν πολιτείαν, τὰ δικαστήρια, ταῦτ’ ἄκυρα ποιεῖ τῶν προστιμημάτων τῶν ἐπὶ τοῖσ ἀδικήμασιν ἐκ τῶν νόμων ὡρισμένων, ἀλλ’ ἵνα τῶν πολὺν χρόνον ὑμᾶσ τινεσ ἐκκεκαρπωμένων καὶ πολλὰ τῶν ὑμετέρων διηρπακότων μηδ’ ἃ κλέπτοντεσ φανερῶσ ἐλήφθησαν καταθῶσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 3:2)
τοῦ δὲ πράγματοσ οὐκέτ’ ὄντοσ ἀμφισβητησίμου, ἀλλὰ πρῶτον μὲν τῆσ βουλῆσ κατεγνωκυίασ, εἶτα τοῦ δήμου μίαν ἡμέραν ὅλην ἐπὶ τούτοισ αὐτοῖσ ἀναλώσαντοσ, πρὸσ δὲ τούτοισ δικαστηρίοιν δυοῖν εἰσ ἕνα καὶ χιλίουσ ἐψηφισμένων, ἐνούσησ δ’ οὐδεμιᾶσ ἔτ’ ἀποστροφῆσ τοῦ μὴ τὰ χρήματ’ ἔχειν ὑμᾶσ, Τιμοκράτησ οὑτοσὶ τοσοῦθ’ ὑπερεῖδεν ἅπαντα τὰ πράγματα, ὥστε τίθησι τουτονὶ τὸν νόμον, δι’ οὗ τῶν ἱερῶν μὲν χρημάτων τοὺσ θεούσ, τῶν ὁσίων δὲ τὴν πόλιν ἀποστερεῖ, ἄκυρα δὲ τὰ γνωσθένθ’ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ καὶ τοῦ δήμου καὶ τοῦ δικαστηρίου καθίστησιν, ἄδειαν δὲ τὰ κοινὰ διαρπάζειν τῷ βουλομένῳ πεποίηκεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 11:1)
ὁπόσα δ’ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ἐπράχθη ἢ δίκη ἐδικάσθη, ἢ ἰδίᾳ ἢ δημοσίᾳ, ἄκυρα εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 84:1)
ὁμοίωσ γοῦν ἄκυρα ποιεῖ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 86:7)
οὐ τοίνυν ἀπέχρησεν αὐτῷ τὰ δικαστήρι’ ἄκυρα ποιῆσαι τῶν προστιμημάτων, ἀλλ’ οὐδ’ ἃ δίκαι’ ὡρίσατ’ αὐτὸσ ἐν τῷ νόμῳ καὶ προσέταξε τοῖσ ὠφληκόσιν, οὐδὲ ταῦθ’ ἁπλῶσ οὐδ’ ἀδόλωσ φανήσεται γεγραφώσ, ἀλλ’ ὡσ ἂν μάλιστά τισ ὑμᾶσ ἐξαπατῆσαι καὶ παρακρούσασθαι βουλόμενοσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 123:1)
ὃσ πρῶτον μὲν περὶ τῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου κριθέντων ἐναντία τοῖσ ὑφ’ ὑμῶν ἐγνωσμένοισ προστάττει, δεύτερον δὲ περὶ τῶν μελλόντων κριθήσεσθαι προστιμᾶν κελεύων τοὺσ δικαστὰσ τοὺσ ὀμωμοκότασ, ἄκυρα τὰ προστιμήματα ποιεῖ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐπιτίμουσ τοὺσ ὀφείλοντασ οὐ τὰ προσήκοντ’ ἐκτίνοντασ καθίστησιν, ὅλωσ δ’ ἐπιδείκνυσι μάτην ὀμνύντασ, τιμῶντασ, δικάζοντασ, ὀργιζομένουσ, ἅπαντα ποιοῦντασ ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 140:2)
οὐ τοίνυν μόνον τὰ δικαστήρι’ ἄκυρα ποιεῖ τῶν προστιμημάτων, τοῖσ ἀδικοῦσι τὰ κοινὰ δίδωσιν ἄδειαν, τὰσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ στρατείασ λυμαίνεται, τὴν διοίκησιν καταλύει, ἀλλὰ καὶ τοῖσ κακούργοισ καὶ τοῖσ πατραλοίαισ καὶ τοῖσ ἀστρατεύτοισ βοηθοῦντα τέθηκε τὸν νόμον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 155:1)
ὡσ δὲ τὰ δεδικασμέν’ ἄκυρα ποιεῖν καὶ δεινὸν καὶ ἀνόσιόν ἐστι καὶ δήμου κατάλυσισ, πάντασ ἂν οἶμαι ὁμολογῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 218:2)
ὧν οὗτοσ οὐδὲν ἐνθυμούμενοσ ἐλέγχει τἀπόρρητα τῆσ πολιτείασ, ὥστε ταὔτ’ ἀναγκάζεσθαι καὶ κύρια καὶ πάλιν ἄκυρα ποιεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 20:3)
οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἐρεῖ, ὡσ ἃ μὲν πλεονεκτεῖν τόνδ’ ἔγραψεν ὁ πατήρ, κύρι’ ἐστὶν τῆσ διαθήκησ, τὰ δ’ ἄλλ’ ἄκυρα.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 52:3)
οὐκοῦν δεινόν, ὦ γῆ καὶ θεοί, φάσκειν μὲν ἐκεῖνον αὑτοῦ πατέρ’ εἶναι, τολμᾶν δ’ ἄκυρα ποιεῖν ἁκεῖνοσ ἔπραξεν ζῶν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 28:5)
Μαρτυρίαι βούλομαι δ’ ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τὴν δίκην διηγήσασθαι, ὅθεν ἐγένετό μοι πρὸσ Θεόφημον, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὐ μόνον ἐμοῦ ἀδίκωσ κατεδικάσατο, ἐξαπατήσασ τοὺσ δικαστάσ, ἀλλὰ καὶ τῆσ βουλῆσ ἅμα τῶν πεντακοσίων τῇ αὐτῇ ψήφῳ, καὶ ἄκυρα μὲν ἐποίησεν τὰ δικαστήρια τὰ ὑμέτερα, ἄκυρα δὲ τὰ ψηφίσματα καὶ τοὺσ νόμουσ, ἀπίστουσ δὲ τὰσ ἀρχὰσ κατέστησεν ὑμῖν καὶ τὰ γράμματα τὰ ἐν ταῖσ στήλαισ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 22:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION