Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

λέγω γὰρ οὖν ὡσ ἐπειδὰν περιέλθῃ τὸ τοῦ θεοῦ φῶσ, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο ἀστράψῃ δι’ ἁρ́ματοσ, οἱᾶ δὴ ταῖσ Μούσαισ ἁρ́ματα οἱ ποιηταὶ δεδώκασι, καὶ κατάσχῃ τὴν ψυχὴν τοῦ λέγοντοσ, ὥσπερ τι πῶμα παρελθὸν ἐξ Ἀπόλλωνοσ πηγῶν, εὐθὺσ μὲν τόνου καὶ θέρμησ ἐνέπλησε μετ’ εὐθυμίασ, ἦρε δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἄνω καὶ τὰσ τρίχασ διέστησε, βλέπει δὲ οὐδ’ εἰσ ἓν ἄλλο ὁ τοιοῦτοσ, εἴτε χορευτὴν εἴτε βάκχον βούλει λέγειν, οὔτε παρὸν οὔτε ἀπὸν, ἀλλ’ ἢ πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ καὶ τοὺσ ταμίασ αὐτῶν, ὥσπερ οἱ πρὸσ τοὺσ ἄλλο τι ὀρέγοντασ ἑαυτοῖσ βλέποντεσ, καὶ ταῦθ’ ὅταν ἐξ ὑψηλῶν προτείνωσι, καί τι ἔποσ, φησὶ, προέηκεν ὅπερ ἄρρητον οὐ φορητὸν ἦν ‐ φέρει γὰρ ὁ καιρὸσ πόλλ’ ἅ τισ οὐκ ἂν ἐννοήσειεν ἰδιώτησ τῶν τοιούτων ἀγώνων ‐ καὶ οὐκ ἔστιν ἀνέντα τὴν γνώμην οὐδ’ ὑποθέντα ἑαυτὸν τοῖσ ἀκροαταῖσ, ὃ προσήκει κέντρον τῶν λόγων διασώσασθαι, ἀλλ’ ἡ θέρμη καθάπερ τι φάρμακον μόνη δὴ παραπέμπει καὶ κατευθύνει καθάπερ ναῦν τὸν λόγον καὶ τοῖσ ἐναντίοισ χώραν οὐ δίδωσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:10)
αἰσχρὸν τῷ στρατηγῷ βλέπειν εἰσ τοὺσ στρατιώτασ, καλὸν δέ γε τοῖσ στρατεύμασιν εἰσ τοὺσ στρατηγοὺσ, ὥσπερ, οἶμαι, τοῖσ χορευταῖσ εἰσ τὸν ἡγεμόνα, τοῖσ ναύταισ εἰσ τὸν κυβερνήτην, τοῖσ δήμοισ εἰσ τὸν ἄρχοντα, τοῖσ ἀκροαταῖσ εἰσ τὸν ῥήτορα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:7)
ἀλλὰ ταῦτ’ ἐστὶν ἀνθρώπων ὑποκοριζομένων τὴν αὑτῶν φαυλότητα καὶ δυστυχίαν, οἳ τὸ μὲν δίκαιον, οἶμαι, καὶ ἀληθὲσ οὐκ ἐθέλουσι λέγειν, ὅτι τὴν ὀρθὴν οὔτ’ ἴσασιν οὔτε δύνανται πορεύεσθαι, φασὶ δὲ τοῖσ ἀκροαταῖσ χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ τῶν ὑποκριτῶν οἱ ἐκπίπτοντεσ καὶ μὴ δυνάμενοι τὸ δρᾶμα περαίνειν κατὰ φύσιν τοῖσ θεαταῖσ φάσκοιεν χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:6)
ἔστιν δὲ τὸ ἔργον αὐτῆσ περί τε τοιούτων περὶ ὧν βουλευόμεθα καὶ τέχνασ μὴ ἔχομεν, καὶ ἐν τοῖσ τοιούτοισ ἀκροαταῖσ οἳ οὐ δύνανται διὰ πολλῶν συνορᾶν οὐδὲ λογίζεσθαι πόρρωθεν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 12:1)
νῦν δὲ δέδοικα μὴ πρόσ <τε> τὰ λοίπ’ ἀπειρηκόσι χρησώμεθα τοῖσ ἀκροαταῖσ, καὶ περὶ τούτου μάτην τερθρευώμεθα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 18:2)
καὶ ποιήματα γράφων καὶ λόγουσ τινὰσ ἀκροαταῖσ ἐκείνοισ ἐχρῆτο, καὶ τοὺσ μὴ θαυμάζοντασ ἄντικρυσ ἀπαιδεύτουσ καὶ βαρβάρουσ ἀπεκάλει, καὶ σὺν γέλωτι πολλάκισ ἠπείλησε κρεμᾶν αὐτούσ·
(플루타르코스, Caesar, chapter 2 2:2)
"ἐπεὶ δὲ μύθων καὶ λόγων ἀναμεμιγμένων κρατὴρ ἐν μέσῳ πρόκειται ̔ καὶ ποῦ τισ ἂν εὐμενεστέροισ ἀκροαταῖσ ἐπιτυχὼν ὥσπερ νομίσματα ξενικὰ τούτουσ δοκιμάσειε τοὺσ λόγουσ;
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 214)
φύονται μαλακῶν ἄνθεα λευκοϊών ὅπου γὰρ ἐμέτου τινὲσ ἐγκώμια καὶ πυρετοῦ καὶ νὴ Δία χύτρασ ἐπιδεικνύμενοι, πιθανότητοσ οὐκ ἀμοιροῦσιν, ἦ που λόγοσ ὑπ’ ἀνδρὸσ ἁμωσγέπωσ δοκοῦντοσ ἢ καλουμένου φιλοσόφου περαινόμενοσ οὐκ ἂν ὅλωσ ἀναπνοήν τινα καὶ καιρὸν ἀκροαταῖσ εὐμενέσι καὶ φιλανθρώποισ παράσχοι πρὸσ ἔπαινον;
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 15:1)
ἔρωτα καὶ ζῆλον ἔσχεν, οὐ τῆσ νέασ λεγομένησ, καίπερ ἀνθούσησ τότε τοῖσ Καρνεάδου λόγοισ διὰ Φίλωνοσ, ἀλλὰ τῆσ παλαιᾶσ, πιθανὸν ἄνδρα καὶ δεινὸν εἰπεῖν τότε προστάτην ἐχούσησ τὸν Ἀσκαλωνίτην Ἀντίοχον, ὃν πάσῃ σπουδῇ ποιησάμενοσ φίλον ὁ Λούκουλλοσ καὶ συμβιωτὴν ἀντέταττε τοῖσ Φίλωνοσ ἀκροαταῖσ, ὧν καὶ Κικέρων ἦν.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 42 3:1)
ταῦτα μὲν οὖν οὐκ ἀλλότρια τῆσ τῶν βίων ἀναγραφῆσ οὐδὲ ἄχρηστα δόξειν οἰόμεθα μὴ σπεύδουσι μηδὲ ἀσχολουμένοισ ἀκροαταῖσ.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 15 6:2)
πάντεσ γὰρ δήπουθεν οἰόνται δεῖν τὰσ ἀποδείξεισ φέρειν τῶν ἀγνοουμένων καὶ τῶν ἀπιστουμένων παρὰ τοῖσ ἀκροαταῖσ, περὶ δὲ τῶν ἤδη γινωσκομένων ματαιότατον εἶναι πάντων καὶ παιδαριωδέστατον τὸ καθευρεσιλογεῖν μενον ἢ τὸ γινωσκόμενον.
(폴리비오스, Histories, book 12, chapter 25k 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION