Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ βοῆσ ἄφνω παρὰ τῶν συνειδότων γενομένησ χεῖρέσ τε ἦσαν ἤδη τὸ ἀπὸ τοῦδε, καὶ τῶν Γρακχείων οἱ μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον οἱᾶ́ τινεσ δορυφόροι, οἱ δὲ τὰ ἱμάτια διαζωσάμενοι, ῥάβδουσ καὶ ξύλα τὰ ἐν χερσὶ τῶν ὑπηρετῶν ἁρπάσαντέσ τε καὶ διακλάσαντεσ ἐσ πολλά, τοὺσ πλουσίουσ ἐξήλαυνον ἀπὸ τῆσ ἐκκλησίασ, σὺν τοσῷδε ταράχῳ καὶ τραύμασιν, ὡσ τούσ τε δημάρχουσ δείσαντασ διαφυγεῖν ἐκ μέσον, καὶ τὸν νεὼν τοὺσ ἱερέασ ἐπικλεῖσαι, δρόμον τε πολλῶν ἄκοσμον εἶναι καὶ φυγὴν καὶ λόγον οὐκ ἀκριβῆ, τῶν μὲν ὅτι καὶ τοὺσ ἄλλουσ δημάρχουσ ὁ Γράκχοσ παραλύσειε τῆσ ἀρχῆσ οὑ̓ γὰρ ὁρωμένων αὐτῶν εἴκαζον οὕτωσ̓, τῶν δ’ ὅτι αὐτὸσ ἑαυτὸν ἐσ τὸ μέλλον δήμαρχον ἄνευ χειροτονίασ ἀποφαίνοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 2 2:3)
ἀναμετρουμένησ τε αὐτῆσ οἱ μὲν ἐκ πεφυτευμένησ καὶ ἐπαύλεων ἐσ ψιλὴν μετετίθεντο, οἱ δ’ ἐξ ἐνεργῶν ἐσ ἀργὸν ἢ λίμνασ ἢ τέλματα, οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ὡσ ἐπὶ δορικτήτοισ ἀκριβῆ πεποιημένοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 1:6)
τῶν οὖν φίλων τοῦ Καίσαροσ ὑπονοούντων ἐσ ὕβριν ἢ ἐσ ἐπήρειαν αὐτὸν τοῦ Καίσαροσ ὧδε πολὺ τοῦ χρόνου προλαβεῖν καὶ παραινούντων τὸ παρὸν διορθοῦσθαι μᾶλλον ἢ τὸ παρελθὸν ἐνοχλεῖν ἐπ’ ἀνδράσι τοσοῖσδε ἀξιολόγοισ, ἐπονομαζόντων δὲ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὸν Καίσαρα, ὁ Πομπήιοσ ἀμφὶ μὲν τοῦ Καίσαροσ ἠγανάκτει, ὡσ ἀμείνονοσ ὄντοσ ὑποψίασ, ἐπεὶ καὶ τὴν ἑαυτοῦ δευτέραν ὑπατείαν τῷ χρόνῳ περιλαμβάνεσθαι, πολὺ δὲ ἀναλαβεῖν ἔλεγεν ἐσ ἀκριβῆ διόρθωσιν ἐπιτετριμμένησ ἐκ πολλοῦ τῆσ πολιτείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 9:8)
ἀντεπῄεσαν δ’ αὐτῷ Λαβιηνόσ τε καὶ Πετρήιοσ, οἱ τοῦ Σκιπίωνοσ ὑποστράτηγοι, καὶ ἐκράτουν τῶν Καίσαροσ παρὰ πολὺ καὶ τραπέντασ ἐδίωκον σοβαρῶσ μετὰ καταφρονήσεωσ, μέχρι Λαβιηνὸν μὲν ὁ ἵπποσ ἐσ τὴν γαστέρα πληγεὶσ ἀπεσείσατο καὶ αὐτὸν οἱ παρασπισταὶ συνήρπαζον, ὁ δὲ Πετρήιοσ, ὡσ ἀκριβῆ τοῦ στρατοῦ λαβὼν πεῖραν καὶ νικήσων, ὅτε βούλεται, διέλυε τὸ ἔργον ἐπειπὼν τοῖσ ἀμφ’ αὐτόν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:4)
καὶ τοίνυν καὶ θυσιῶν μόνῳ τούτῳ θεῷ διαφερόντωσ κοινωνοῦσιν ἄνθρωποι τὴν ἀκριβῆ κοινωνίαν, καλοῦντέσ τε ἐφ’ ἑστίαν καὶ προϊστάμενοι δαιτυμόνα αὐτὸν καὶ ἑστιάτορα, ὥστε ἄλλων ἄλλουσ ἐράνουσ πληρούντων κοινὸσ ἁπάντων ἐράνων οὗτόσ ἐστι πληρωτὴσ, συμποσιάρχου τάξιν ἔχων τοῖσ ἀεὶ κατὰ ταυτὸν συλλεγομένοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 8:6)
ὅσῳ γὰρ ἂν πλείων ᾖ ὁ ὄχλοσ, πορρώτερον ἡ θέα, διὸ τὰ ἀκριβῆ περίεργα καὶ χείρω φαίνεται ἐν ἀμφοτέροισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 5:2)
καὶ μᾶλλον τῷ ἐπιεικεῖ ἁρμόττει χρηστὸν φαίνεσθαι ἢ τὸν λόγον ἀκριβῆ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 12:2)
πλήν γε δὴ ὅτι οὐκ ἀκριβῆ ἐξεταστὴν χρὴ εἶναι τῶν ὑπὲρ τοῦ θείου ἐκ παλαιοῦ μεμυθευμένων.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 1 2:2)
τῷ μὲν ἐγὼ τόδ’ ἔλεξα περιστείχοντοσ ἀλείσου τὸ τρίτον ὁ γὰρ λέγων ἄλεισον τὸ αὐτὸ καὶ κισσύβιον τὴν ἀκριβῆ θέσιν τῶν ὀνομάτων οὐ διαφυλάττει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 53 3:3)
ψιλαὶ δὲ Περσικαὶ τὴν ἀνὰ μέσον τῶν ποδῶν χώραν ἐκάλυπτον, ἀκριβῆ τὴν εὐγραμμίαν τῶν ἐνυφασμένων ἔχουσαι ζῳδίων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:87)
ἀλλ’ οὐ τίθεται ταῦτα παρ’ ὑμῖν εἰσ ἀκριβῆ μνήμην οὐδ’ ἣν προσῆκεν ὀργήν, ἀλλὰ δεδώκατ’ ἔθει τινὶ φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ τὸν λέγοντά τι τῶν ὑμῖν συμφερόντων ὑποσκελίζειν καὶ συκοφαντεῖν, τῆσ ἐπὶ ταῖσ λοιδορίαισ ἡδονῆσ καὶ χάριτοσ τὸ τῆσ πόλεωσ συμφέρον ἀνταλλαττόμενοι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 205:4)
οὐκοῦν δεινόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ σχέτλιον τοῖσ μὲν τὰ Φιλίππου πράγμαθ’ ᾑρημένοισ θεραπεύειν οὕτωσ ἀκριβῆ τὴν παρ’ ἐκείνου πρὸσ ἑκάτερ’ αἴσθησιν ὑπάρχειν, ὥσθ’ ἕκαστον, ὥσπερ ἂν παρεστηκότοσ αὐτοῦ, μηδ’ ὧν ἂν ἐνθαδὶ πράξῃ μηδὲν ἡγεῖσθαι λήσειν, ἀλλὰ φίλουσ τε νομίζειν οὓσ ἂν ἐκείνῳ δοκῇ καὶ μὴ φίλουσ ὡσαύτωσ, τοῖσ δὲ πρὸσ ὑμᾶσ ζῶσι καὶ τῆσ παρ’ ὑμῶν τιμῆσ γλιχομένοισ καὶ μὴ προδεδωκόσι ταύτην τοσαύτην κωφότητα καὶ τοσοῦτο σκότοσ παρ’ ὑμῶν ἀπαντᾶν, ὥστε τοῖσ ἀλειτηρίοισ τούτοισ ἐξ ἴσου νῦν ἔμ’ ἀγωνίζεσθαι, καὶ ταῦτα παρ’ ὑμῖν τοῖσ ἅπαντ’ εἰδόσιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 295:1)
ὧν δὲ μηδέπω τὴν δοκιμασίαν ἔχετ’ ἀκριβῆ παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ, ἐκ τῶν λεγομένων ἴσωσ ἀναγκαῖόν ἐστι κρίνειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 24:3)
οὗτοσ ὧν μὲν ἐγὼ προὐκαλούμην οὐδὲν ἐφρόντισεν, τὴν δὲ ψῆφον εὐθὺσ ἐδίδου τοῖσ παροῦσι τῶν δημοτῶν, οὔτ’ ἀπολογίαν οὐδεμίαν ἐμοὶ δοὺσ οὔτ’ ἔλεγχον οὐδέν’ ἀκριβῆ ποιήσασ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 15:1)
πρὸσ δὴ τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ τοῦ λόγου καὶ τὴν παρασκευὴν τῆσ ἀπολογίασ καὶ τῶν μαρτυρεῖν αὐτῷ παρεσκευασμένων πρόκλησιν αὐτὸν προὐκαλεσάμην ἀκριβῆ καὶ δικαίαν, δι’ ἧσ ἐξῆν ὑμῖν πάντα τἀληθῆ εἰδέναι, παραδοῦναι τὰσ θεραπαίνασ τὰσ Νεαίρᾳ τότε προσκαρτερούσασ ὅτ’ ἦλθεν ὡσ Στέφανον ἐκ Μεγάρων, Θρᾷτταν καὶ Κοκκαλίνην, καὶ ἃσ ὕστερον παρὰ τούτῳ οὖσα ἐκτήσατο, Ξεννίδα καὶ Δροσίδα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 172:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION