헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δ’ ὅλη ἑκοῦσα ψυχὴ καὶ τοῦ ἀκρατοῦσ καὶ τοῦ ἐγκρατοῦσ πράττει, βίᾳ δ’ οὐδέτεροσ, ἀλλὰ τῶν ἐν ἐκείνοισ τι, ἐπεὶ καὶ φύσει ἀμφότερα ἔχομεν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 142:2)
δι’ ἃ μᾶλλον οὕτωσ αὐτὸσ αὑτῷ φίλοσ, <ὡσ> ἐπὶ τοῦ ἀκρατοῦσ καὶ ἐγκρατοῦσ εἴρηται πῶσ ἑκὼν ἢ ἄκων, τῷ τὰ μέρη ἔχειν πωσ πρὸσ ἄλληλα τὰ τῆσ ψυχῆσ, καὶ ὅμοιον τὰ τοιαῦτα πάντα, εἰ φίλοσ αὐτὸσ αὑτῷ καὶ ἐχθρόσ, καὶ εἰ ἀδικεῖ τισ αὐτὸσ αὑτόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 126:1)
τοῦ γὰρ ἐγκρατοῦσ καὶ ἀκρατοῦσ τὸν λόγον καὶ τῆσ ψυχῆσ τὸ λόγον ἔχον ἐπαινοῦμεν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 144:3)
διὸ ὁ ἀκόλαστοσ χείρων τοῦ ἀκρατοῦσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 92:2)
ἐπεὶ δ’ ἔστι τισ καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ ἧττον ἢ δεῖ τοῖσ σωματικοῖσ χαίρειν, καὶ οὐκ ἐμμένων τῷ λόγῳ, ὁ τοιοῦτοσ τούτου καὶ τοῦ ἀκρατοῦσ μέσοσ ὁ ἐγκρατήσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 117:3)
καὶ Ἄλεξισ δὲ ἐν τῇ τοῦ Φρυγίου διασκευῇ φησιν εἰ τοῦ μεθύσκεσθαι πρότερον τὸ κραιπαλᾶν παρεγίνεθ’ ἡμῖν, οὐδ’ ἂν εἷσ οἶνόν ποτε προσίετο πλείω τοῦ μετρίου, νυνὶ δὲ τὴν τιμωρίαν οὐ προσδοκῶντεσ τῆσ μέθησ ἥξειν προχείρωσ τοὺσ ἀκράτουσ πίνομεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 34 4:1)
ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα ἐκβαλεῖνὡσ πορρωτάτω καὶ ἀποπέμψαι τῆσ αὑτοῦ ψυχῆσ, ἔπειτα τῆσ βασιλευούσησ πόλεωσ, γέλωτάσ τε ἀκράτουσ καὶ τοιούτου γέλωτοσ ποιητὰσ μετὰ σκωμμάτων, ἐμμέτρου τε καὶ ἀμέτρου, ὀρχήσεισ τε πρὸσ τούτοισ ἀσελγεῖσ καὶ σχήματα ἑταιρικὰ γυναικῶν ἐν ὀρχήσεσιν ἀκολάστοισ, αὐλημάτων τε ὀξεῖσ καὶ παρανόμουσῥυθμοὺσ καὶ κατεαγότα μέλη ἀμούσοισ καμπαῖσ καὶ πολυφώνων ὀργάνων ποικιλίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 69:1)
διαφέρουσι δὲ τῷ τὰσ μὲν ἀκράτουσ εἶναι καὶ μόνασ, τὰ δ’ οἱο͂ν ὀρροῖσ τισιν ἐξυγρασμένασ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 981)
ταῦτα δὲ οὐκ ἀγνοῶν τὸ ἀληθὲσ ἔλεγεν, ἀλλὰ βουλόμενοσ ἐκκαλύψαι πρὸσ τοὺσ παρόντασ ὑπεκίνει τὴν κουφότητα τοῦ ἀνθρώπου λάλου καὶ ἀκρατοῦσ γεγονότοσ διὰ τὸν οἶνον.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 15 3:2)
οὖν εἰσ ὅσον οἱο͂̀ν τ’ ἐστὶ τούτοισ παραδείγμασι χρωμένουσ τὸ πολὺ τῆσ ἀκρατοῦσ καὶ μαινομένησ ὑφαιρεῖν ὀργῆσ οὐδὲ γὰρ ἐσ τἄλλα ἐνάμιλλοι ταῖσ ἐκείνων ἐσμὲν οὔτ’ ἐμπειρίαισ οὔτε καλοκαγαθίαισ.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 14 14:1)
καὶ μὴν ὥσπερ οἱ τοὺσ ὀφθαλμιῶντασ ἐνοχλεῖν φυλαττόμενοι τοῖσ ἄγαν λαμπροῖσ σκιάν τινα παραμιγνύουσιν, οὕτωσ ἔνιοι τοὺσ αὑτῶν ἐπαίνουσ μὴ παντελῶσ λαμπροὺσ μηδ’ ἀκράτουσ προσφέροντεσ, ἀλλά τινασ ἐλλείψεισ ἢ ἀποτεύξεισ ἢ ἁμαρτίασ ἐλαφρὰσ ἐμβάλλοντεσ, ἀφαιροῦσι τὸ ἐπαχθὲσ αὐτῶν καὶ νεμεσητόν·
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 131)
ἀνδρεῖοσ ἐκ δειλοῦ καὶ ἀνοήτου καὶ ἀκρατοῦσ ἀποτελεσθεὶσ καὶ μεταβαλὼν εἰσ θεῖον ἐκ θηριώδουσ βίον ἀκαρὲσ διαλαθεῖν αὑτόν.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 1 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION