Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ γὰρ ἐπιχειροῦσι φιλοσόφων ἀνδρῶν μεμνῆσθαι καὶ καταφεύγειν ἐπὶ τοὺσ εἰρημένουσ ἐν τῷ μέτρῳ λόγουσ, θεωρήσατε ἀποβλέψαντεσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰσ τοὺσ ὁμολογουμένωσ ἀγαθοὺσ καὶ χρηστοὺσ ποιητάσ, ὅσον κεχωρίσθαι ἐνόμισαν τοὺσ σώφρονασ καὶ τῶν ὁμοίων ἐρῶντασ, καὶ τοὺσ ἀκρατεῖσ ὧν οὐ χρὴ καὶ τοὺσ ὑβριστάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1412)
οἱ δὲ αὐτὸν ἠξίουν φυλάσσεσθαι τὸν Παρθυαῖον, ἐπιβεβουλευμένον τε ἔναγχοσ ὑπὸ Κράσσου καὶ θυμούμενον ἔτι τῇ Κράσσου συμφορᾷ, μηδ’ ἐσ ἀκρατεῖσ βαρβάρουσ ἄγειν εὐπρεπῆ γυναῖκα Κορνηλίαν, Κράσσου μάλιστα γεγενημένην.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 1:3)
προέγνωστο δὲ μέλλων ὧδε ποιήσειν, καὶ ὁ στρατὸσ ὁ τοῦ Καίσαροσ, εἴτε ἐξεπίτηδεσ, οἱᾶ προδιδάσκονται πολλάκισ, εἴτε ὑπὸ πάθουσ ὡσ πρὸσ οἰκείουσ ἄνδρασ, ἀκρατεῖσ τῆσ δεδομένησ σφίσι τάξεωσ γενόμενοι, προσιοῦσι τοῖσ Λευκιανοῖσ οἱᾶ συνεστρατευμένοισ ποτὲ περιχυθέντεσ ἠσπάζοντο καὶ συνέκλαιον καὶ τὸν Καίσαρα ὑπὲρ αὐτῶν παρεκάλουν καὶ οὔτε βοῶντεσ ἔτι ἐπαύοντο οὔτε συμπλεκόμενοι, κοινωνούντων ἑκατέροισ τοῦ πάθουσ ἤδη καὶ τῶν νεοστρατεύτων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 8:7)
Τοῦ δὲ οἴνου καὶ τῶν ἄλλων ἄδην ἐνεπίμπλαντο οἱ Κελτοί, τήν τε φύσιν ὄντεσ ἀκρατεῖσ, καὶ χώραν ἔχοντεσ, ὅτι μὴ πρὸσ δημητριακοὺσ καρπούσ, τῶν ἄλλων ἄγονον καὶ ἀφυᾶ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:28)
καὶ γὰρ ἄτοπον εἰ δικαιότεροι ἔσονται οἱ ἀκρατεῖσ γινόμενοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 114:2)
οἱ δ’ ἀκρατεῖσ οὐκ εἰσὶν ἀκόλαστοι οὐδὲ σώφρονεσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 71:1)
δι’ ἡδονὴν γὰρ ὑπομένουσιν ἀλλήλουσ βλαπτόμενοι, ὡσ ἂν ὦσιν ἀκρατεῖσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 49:1)
τοὺσ γὰρ ἀκρατεῖσ καὶ εἰσ ἀκολασίαν δαπανηροὺσ ἀσώτουσ καλοῦμεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 4:1)
τὸν δὲ φρόνιμον ὁτὲ μὲν οὔ φασιν ἐνδέχεσθαι εἶναι ἀκρατῆ, ὁτὲ δ’ ἐνίουσ φρονίμουσ ὄντασ καὶ δεινοὺσ ἀκρατεῖσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 10:1)
ἔτι ἀκρατεῖσ λέγονται καὶ θυμοῦ καὶ τιμῆσ καὶ κέρδουσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 10:2)
δῆλον οὖν ὅτι ὁμοίωσ ἔχειν λεκτέον τοὺσ ἀκρατεῖσ τούτοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 37:2)
ὅτι μὲν οὖν περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ εἰσὶν οἵ τ’ ἐγκρατεῖσ καὶ καρτερικοὶ καὶ οἱ ἀκρατεῖσ καὶ μαλακοί, φανερόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 47:2)
ὅσοισ μὲν οὖν φύσισ αἰτία, τούτουσ μὲν οὐδεὶσ ἂν εἴπειεν ἀκρατεῖσ, ὥσπερ οὐδὲ τὰσ γυναῖκασ, ὅτι οὐκ ὀπύουσιν ἀλλ’ ὀπύονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 66:1)
μάλιστα δ’ οἱ ὀξεῖσ καὶ μελαγχολικοὶ τὴν προπετῆ ἀκρασίαν εἰσὶν ἀκρατεῖσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 99:3)
καὶ οἱ ἀκρατεῖσ ἄδικοι μὲν οὐκ εἰσίν, ἀδικήσουσι δέ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 106:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION