Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὔλογον οὖν ἀπολαύειν ἀπὸ τῶν ἀκουσμάτων καὶ τῶν ὁραμάτων ἀνελευθερίαν καὶ τηλικούτουσ ὄντασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 311:1)
καλὰ δὲ ἄλση καὶ οἰκίαι πολυτελεῖσ καὶ ἀνδριάντεσ καὶ γραφαὶ τῆσ παλαιᾶσ τε καὶ ἄκρασ τέχνησ καὶ χρυσοῖ κρατῆρεσ καὶ ποικίλαι τράπεζαι καὶ πορφύρα καὶ ἐλέφασ καὶ ἤλεκτροσ καὶ μύρων ὀσμαὶ καὶ θεαμάτων παντοίων καὶ ἀκουσμάτων τέρψεισ διά τε φωνῆσ καὶ ὀργάνων, ξύμπαντα ταῦτα οὐδεμιᾶσ ἕνεκα χρείασ, ἀλλ’ ἡδονῆσ εὑρημένα φαίνεται.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 108:1)
εἶναί τε ἥδιον τῶν ἀκουσμάτων τὴν ἀλήθειαν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 38:9)
πολλῶν μετ’ ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων, ὦν ἐνήνοχεν ὁ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοσ, ἕν τι καὶ τοῦτο ἐφάνη μοι πρώτωσ ἀκούσαντι παρὰ σοῦ, ὅτι τῶν φιλοσόφων τισ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου πάντα χαρίζεσθαι βουλόμενοσ Ἀριστοτέλει τῷ κτίσαντι ταύτην τὴν φιλοσοφίαν καὶ τοῦτο ὑπέσχετο ποιήσειν φανερόν, ὅτι Δημοσθένησ τὰσ ῥητορικὰσ τέχνασ παρ’ ἐκείνου μαθὼν εἰσ τοὺσ ἰδίουσ μετήνεγκε λόγουσ καὶ κατ’ ἐκεῖνα κοσμούμενοσ τὰ παραγγέλματα πάντων ἐγένετο τῶν ῥητόρων κράτιστοσ.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 1 1:1)
οἱ δὲ προαιρούμενοι μὲν τὰσ κρατίστασ ὑποθέσεισ, εἰκῆ δὲ καὶ ῥᾳθύμωσ αὐτὰσ συντιθέντεσ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων, οὐδένα ὑπὲρ τῆσ προαιρέσεωσ ἔπαινον κομίζονται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 1 6:1)
ἔτι γὰρ ἀγνοεῖται παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ὀλίγου δεῖν πᾶσιν ἡ παλαιὰ τῆσ Ῥωμαίων πόλεωσ ἱστορία, καὶ δόξαι τινὲσ οὐκ ἀληθεῖσ, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων τὴν ἀρχὴν λαβοῦσαι τοὺσ πολλοὺσ ἐξηπατήκασιν, ὡσ ἀνεστίουσ μέν τινασ καὶ πλάνητασ καὶ βαρβάρουσ καὶ οὐδὲ τούτουσ ἐλευθέρουσ οἰκιστὰσ εὐχομένησ, οὐ δι’ εὐσέβειαν δὲ καὶ δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἐπὶ τὴν ἁπάντων ἡγεμονίαν σὺν χρόνῳ παρελθούσησ, ἀλλὰ δι’ αὐτοματισμόν τινα καὶ τύχην ἄδικον εἰκῆ δωρουμένην τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν τοῖσ ἀνεπιτηδειοτάτοισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 4 3:1)
ἐπιβαλόντων, ὧν ἕκαστοσ ὀλίγα καὶ οὐδὲ ἀκριβῶσ αὐτῷ διεσπουδασμένα, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων συνθεὶσ ἀνέγραψεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 6 3:1)
ἔνθα συνιόντεσ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοισ κατὰ τοὺσ ἀποδειχθέντασ χρόνουσ συνέθυόν τε καὶ συνεπανηγύριζον καὶ ἀγῶνασ ἐπετέλουν ἱππικοὺσ καὶ γυμνικοὺσ καὶ τῶν περὶ μουσικὴν ἀκουσμάτων καὶ τοὺσ θεοὺσ ἀναθήμασι κοινοῖσ ἐδωροῦντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 25 7:1)
ἐν οἷσ γὰρ ἀνθεῖν ἐδόκεισ πολιτεύμασι καὶ πολὺσ ἔπνεισ ἐναντιούμενοσ ὑπὲρ τῆσ ἀριστοκρατίασ τοῖσ δημοτικοῖσ, ταῦτ’ ἐμοὶ φόβου μεστὰ ἦν ἐνθυμουμένῃ τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὡσ ἐπὶ μικρᾶσ αἰωρεῖται ῥοπῆσ, καὶ ἐκ πολλῶν ἀκουσμάτων τε καὶ παθημάτων μαθούσῃ, ὅτι τοῖσ ἐπισήμοισ ἀνδράσι θεία τισ ἐναντιοῦται νέμεσισ ἢ φθόνοσ τισ ἀνθρώπινοσ πολεμεῖ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 2:2)
ἐρρωμένοσ τε τὸ σῶμα καὶ τὴν διάνοιαν ὑγιαίνων καὶ μέχρι παντὸσ αὐτοῦ βιώσασ, καὶ οὐκ ἐκ τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων τὰσ πράξεισ συντιθείσ, ἀλλ’ οἷσ μὲν αὐτὸσ παρῆν, ἐξ ἐμπειρίασ, ὧν δ’ ἀπελείφθη διὰ τὴν φυγήν, παρὰ τῶν ἄριστα γινωσκόντων πυνθανόμενοσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 65)
ἐν ἅπασι γὰρ ἀνθρώποισ καὶ κοινῇ κατὰ τόπουσ καὶ κατὰ πόλεισ ἰδίᾳ μνῆμαί τινεσ ἐσῴζοντο καὶ τῶν τοιούτων ἀκουσμάτων, ὥσπερ ἔφην, ἃσ διαδεχόμενοι παῖδεσ παρὰ πατέρων ἐπιμελὲσ ἐποιοῦντο παραδιδόναι τοῖσ ἐκγόνοισ καὶ τοὺσ βουλομένουσ αὐτὰσ εἰσ τὸ κοινὸν ἐκφέρειν οὕτωσ ἠξίουν συγγράφειν, ὡσ παρὰ τῶν ἀρχαίων ἐδέξαντο.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 7 1:2)
οὔτε γὰρ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ χρήσιμόν ἐστι τοῦτο τὸ γένοσ τῆσ φράσεωσ, ἐν αἷσ ὑπὲρ εἰρήνησ καὶ πολέμου καὶ νόμων εἰσφορᾶσ καὶ πολιτειῶν κόσμου καὶ τῶν ἄλλων τῶν κοινῶν καὶ μεγάλων αἱ πόλεισ βουλευσόμεναι συνέρχονται, οὔτ’ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ, ἔνθα περὶ θανάτου καὶ φυγῆσ καὶ ἀτιμίασ καὶ δεσμῶν καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεωσ οἱ λόγοι πρὸσ τοὺσ ἀνειληφότασ τὴν ὑπὲρ τούτων ἐξουσίαν λέγονται αἳ λυποῦσι τὸν πολιτικὸν ὄχλον οὐκ ὄντα τῶν τοιούτων ἀκουσμάτων ἐν ἔθει, οὔτ’ ἐν ταῖσ ἰδιωτικαῖσ ὁμιλίαισ, ἐν αἷσ περὶ τῶν βιωτικῶν διαλεγόμεθα πολίταισ ἢ φίλοισ ἢ συγγενέσιν διηγούμενοί τι τῶν συμβεβηκότων ἑαυτοῖσ ἢ συμβουλευόμενοι περί τινοσ τῶν ἀναγκαίων, ἢ νουθετοῦντεσ ἢ παρακαλοῦντεσ ἢ συνηδόμενοι τοῖσ ἀγαθοῖσ ἢ συναλγοῦντεσ τοῖσ κακοῖσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 493)
πρῶτον μὲν τὸ φιλόκαινον, ὃ φύσει πᾶσιν ἀνθρώποισ ὑπάρχει, καὶ τὸ ἁψίκορον, ἔπειτα δὲ τὸ πρὸσ τὰ παράδοξα τῶν ἀκουσμάτων ἑπόμενον.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 21:3)
ὅπερ, οἶμαι, καὶ Ὅμηροσ ἐν τῷ περὶ Σειρήνων μύθῳ ᾐνίξατο παραπλεῖν κελεύσασ τὰσ ὀλεθρίουσ ταύτασ τῶν ἀκουσμάτων ἡδονὰσ καὶ ἀποφράττειν τὰ ὦτα καὶ μὴ ἀνέδην αὐτὰ ἀναπεταννύειν τοῖσ πάθει προειλημμένοισ, ἀλλ’ ἐπιστήσαντα ἀκριβῆ θυρωρὸν τὸν λογισμὸν ἅπασι τοῖσ λεγομένοισ τὰ μὲν ἄξια προσίεσθαι καὶ παραβάλλεσθαι, τὰ φαῦλα δ’ ἀποκλείειν καὶ ἀπωθεῖν·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 30:2)
ὥστε ἔγωγε πυθόμενοσ ὡσ ἐπὶ τοιαύτῃ θέᾳ σχολάζοισ, οὐκ ᾐδέσθην μόνον ὑπὲρ σοῦ ἀλλὰ καὶ ἠνιάθην εἰ Πλάτωνοσ καὶ Χρυσίππου καὶ Ἀριστοτέλουσ ἐκλαθόμενοσ κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼσ τοῖσ τὰ ὦτα πτερῷ κνωμένοισ, καὶ ταῦτα μυρίων ἄλλων ὄντων ἀκουσμάτων καὶ θεαμάτων σπουδαίων, εἰ τούτων τισ δέοιτο, τῶν κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ τὰ ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆσ σεμνῆσ τραγῳδίασ καὶ τῆσ φαιδροτάτησ κωμῳδίασ, ἅπερ καὶ ἐναγώνια εἶναι ἠξίωται.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION