Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι δὲ μικρὸν προαγαγόντεσ τὸν λόγον, ἐπιθῶμεν τέλοσ τῷ περὶ τοῦ ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου διορισμῷ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 129:2)
περὶ μὲν οὖν τοῦ ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου διωρίσθω τοῦτον τὸν τρόπον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 162:1)
οὐ γὰρ ἡ ἐν τῇ προαιρέσει ἄγνοια αἰτία τοῦ ἀκουσίου ἀλλὰ τῆσ μοχθηρίασ, οὐδ’ ἡ καθόλου ψέγονται γὰρ διά γε ταύτην ἀλλ’ ἡ καθ’ ἕκαστα, ἐν οἷσ καὶ περὶ ἃ ἡ πρᾶξισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 19:2)
τοῦ δὴ κατὰ τὴν τοιαύτην ἄγνοιαν ἀκουσίου λεγομένου ἔτι δεῖ τὴν πρᾶξιν λυπηρὰν εἶναι καὶ ἐν μεταμελείᾳ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 24:2)
ὄντοσ δ’ ἀκουσίου τοῦ βίᾳ καὶ δι’ ἄγνοιαν, τὸ ἑκούσιον δόξειεν ἂν εἶναι οὗ ἡ ἀρχὴ ἐν αὐτῷ εἰδότι τὰ καθ’ ἕκαστα ἐν οἷσ ἡ πρᾶξισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 24:3)
διωρισμένων δὲ τοῦ τε ἑκουσίου καὶ τοῦ ἀκουσίου, περὶ προαιρέσεωσ ἕπεται διελθεῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 29:2)
καὶ μὴν καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ὁρᾷ δεομένουσ ἤτοι τινὸσ ἑκουσίου ἢ ἀκουσίου διαλλακτοῦ, τοῦτον δ’ αὑτὸν ἂν οἶδε φανέντ’ αὐτοῖσ, εἰ πόλεμον κινοίη.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 47:2)
καὶ τοῦθ’ οὕτω τὸ δίκαιον ἐν πᾶσιν ἰσχύει, ὥστ’ ἐὰν ἑλών τισ ἀκουσίου φόνου καὶ σαφῶσ ἐπιδείξασ μὴ καθαρόν, μετὰ ταῦτ’ αἰδέσηται καὶ ἀφῇ, οὐκέτ’ ἐκβαλεῖν κύριοσ τὸν αὐτόν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 90:1)
καὶ τοῦθ’ οὕτω τὸ δίκαιον ἐν πᾶσιν ἰσχύει, ὥστ’ ἐὰν ἑλών τισ ἀκουσίου φόνου καὶ φανερῶσ ἐπιδείξασ μὴ καθαρόν, μετὰ ταῦτ’ αἰδέσηται καὶ ἀφῇ, οὐκέτ’ ἐκβαλεῖν κύριοσ τὸν αὐτόν ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 33:1)
ἔνι τι καὶ τῷ ζηλοτύπῳ, ὡσ οἰόνται, τοῦ ἀκουσίου·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 7:3)
καὶ τοῖσ μὲν τιμάσ, τοῖσ δὲ καὶ ἀτιμίασ διανέμων ὀρθῶσ, τὴν πόλιν ὅλην εἰσ τὸν ἀληθινὸν ἀγῶνα διὰ βίου παρασκευάζῃ χρησίμην, καὶ δὴ καί τινοσ ἀποθανόντοσ οὕτωσ, ὡσ ἀκουσίου τοῦ φόνου γενομένου, τιθῇ τὸν ἀποκτείναντα κατὰ νόμον καθαρθέντα καθαρὸν εἶναι χεῖρασ, ἡγούμενοσ ἀνθρώπων μὲν τελευτησάντων μὴ πολλῶν, ἑτέρουσ πάλιν οὐ χείρουσ φύσεσθαι, φόβου δὲ οἱο͂ν τελευτήσαντοσ, ἐν πᾶσιν τοῖσ τοιούτοισ βάσανον οὐχ εὑρήσειν τῶν τε ἀμεινόνων καὶ χειρόνων, οὐ σμικρῷ πόλει μεῖζον κακὸν ἐκείνου;
(플라톤, Laws, book 8 19:1)
διττοὺσ μὲν δὴ τοὺσ φόνουσ, ὡσ ἐοίκε, θετέον, καὶ σχεδὸν ἀμφοτέρουσ θυμῷ γεγονότασ, μεταξὺ δέ που τοῦ τε ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου δικαιότατ’ ἂν λεγομένουσ.
(플라톤, Laws, book 9 86:1)
ὁ μὲν τὸν θυμὸν φυλάττων καὶ οὐκ ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἐξαίφνησ ἀλλὰ μετὰ ἐπιβουλῆσ ὕστερον χρόνῳ τιμωρούμενοσ ἑκουσίῳ ἐοίκεν, ὁ δὲ ἀταμιεύτωσ ταῖσ ὀργαῖσ καὶ ἐκ τοῦ παραχρῆμα εὐθὺσ χρώμενοσ ἀπροβουλεύτωσ ὅμοιοσ μὲν ἀκουσίῳ, ἔστι δὲ οὐδ’ οὗτοσ αὖ παντάπασιν ἀκούσιοσ ἀλλ’ εἰκὼν ἀκουσίου.
(플라톤, Laws, book 9 88:2)
ὃ δὲ περὶ τῆσ ἀφέσεωσ εἴρηται φόνου πατρί, ταὐτὸν τοῦτο ἔστω περὶ ἁπάσησ τῶν τοιούτων ἀφέσεωσ, ἐὰν ὁστισοῦν ὁτῳοῦν ἀφιῇ τοῦτο ἑκών, ὡσ ἀκουσίου γεγονότοσ τοῦ φόνου, οἵ τε καθαρμοὶ γιγνέσθωσαν τῷ δράσαντι καὶ ἐνιαυτὸσ εἷσ ἔστω τῆσ ἐκδημίασ ἐν νόμῳ.
(플라톤, Laws, book 9 103:4)
τὸ μὲν τῆσ ἑκουσίου, ἔφη, μανθάνω, τὸ δὲ τῆσ ἀκουσίου δέομαι μαθεῖν.
(플라톤, Republic, book 3 565:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION