Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δέομαι ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐθελῆσαί μου μετ’ εὐνοίασ ἀκοῦσαι λέγοντοσ, ὑπολογιζομένουσ τό τε μέγεθοσ τοῦ κινδύνου καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν αἰτιῶν πρὸσ ἂσ ἀπολογήσασθαί με δεῖ, καὶ τὰσ τέχνασ καὶ τὰσ κατασκευὰσ τοῦ κατηγόρου καὶ τὴν ὠμότητα, ὃσ ἐτόλμησε παρακελεύσασθαι πρὸσ ἄνδρασ ὀμωμοκότασ τῶν ἀντιδίκων ὁμοίωσ ἀμφοτέρων ἀκούσεσθαι τοῦ κινδυνεύοντοσ φωνὴν μὴ ὑπομένειν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1 1:1)
φημὶ δ’ ἔγωγε καὶ κάλλοσ τε καὶ ῥητορικὴν συνελθόντα τῇ ῥητορικῇ κριθήσεσθαι, καὶ οὐδένα τὸν τοιοῦτον ἡδέωσ ὄψεσθαι μᾶλλον ἢ ἡδέωσ ἀκούσεσθαι λέγοντοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 104:7)
οὐδ’ εἰσ τοῦτον τὸ τοῦ Ἡσιόδου φέρειν, ἐπιτιμῶντοσ καὶ διακωλύοντοσ, πὰρ δ’ ἴθι χάλκειον θῶκον καὶ ἐπαλέα λέσχην ἀλλὰ καὶ τοῖσ χαλκείοισ ἂν αὐτὸν καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐργαστηρίοισ θαρρούντωσ κελεύειν προσιέναι, οὗ τι μέλλουσι τοιοῦτον ἀκούσεσθαι ἢ τῶν νέων ἢ τῶν πρεσβυτέρων τινέσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:9)
καίτοι λόγοσ μὲν λόγον, ὥσ φησιν Ὅμηροσ, ἀμείβεται, καὶ ὁποῖ’ ἄττ’ ἂν εἴπῃ τοιαῦτ’ ἂν ἀκούσεσθαι χρὴ προσδοκᾶν, ῥήτορα δ’ εἶναι φάσκοντα λαβόντα αἰτίαν οὐ προσήκουσαν μὴ χρήσασθαι τοῖσ οἰκείοισ ὀργάνοισ ἔσχατα συμφορᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 7:10)
ἔφη γὰρ ἥκειν πεπεικὼσ Φίλιππον ἅπανθ’ ὅσα συμφέρει τῇ πόλει, καὶ περὶ τῶν ἐν Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων, καὶ διεξῆλθε λόγον μακρὸν ὑμῖν, ὃν κατὰ Θηβαίων εἰπεῖν πρὸσ Φίλιππον ἔφη, καὶ τὰ κεφάλαι’ ἀπήγγελλε πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἀπελογίζετ’ ἐκ τῶν αὑτῷ πεπρεσβευμένων δυοῖν ἢ τριῶν ἡμερῶν ὑμᾶσ, μένοντασ οἴκοι καὶ οὐ στρατευομένουσ οὐδ’ ἐνοχλουμένουσ, Θήβασ μὲν πολιορκουμένασ αὐτὰσ καθ’ αὑτὰσ χωρὶσ τῆσ ἄλλησ Βοιωτίασ ἀκούσεσθαι, Θεσπιὰσ δὲ καὶ Πλαταιὰσ οἰκιζομένασ, τῷ θεῷ δὲ τὰ χρήματ’ εἰσπραττόμεν’ οὐ παρὰ Φωκέων, ἀλλὰ παρὰ Θηβαίων τῶν βουλευσάντων τὴν κατάληψιν τοῦ ἱεροῦ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 26:1)
ἤλπιζε γὰρ ὄνομά τι ἀκούσεσθαι δαίμονοσ καὶ θυσίασ τινὰσ ἢ καθαρμούσ, οὓσ δεῖ ἐπιτελέσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 88:2)
ἐγὼ θαυμάζω τί ποτ’ ἐστὶ τὸ ὑμέτερον καὶ τί προσδοκῶντεσ ἢ βουλόμενοι τοὺσ τοιούτουσ ἀνθρώπουσ διαλέγεσθαι ὑμῖν ζητεῖτε, πότερον εὐφώνουσ οἰέσθε εἶναι καὶ φθέγγεσθαι ἥδιον τῶν ἄλλων, ἔπειτα ὥσπερ ὀρνέων ποθεῖτε ἀκούειν μελῳδούντων ὑμῖν ἢ δύναμιν ἄλλην ἔχειν ἔν τε ὀνόμασι καὶ διανοήμασι δριμυτέρασ τινὸσ πειθοῦσ καὶ τῷ ὄντι δεινῆσ, ἣν καλεῖτε ῥητορικήν, ἔν τε ἀγοραῖσ καὶ περὶ τὸ βῆμα δυναστεύουσαν, ἤ τινα ἔπαινον καθ’ αὑτῶν ἀκούσεσθαι οἰόμενοι καὶ δημόσιον ὕμνον τῆσ πόλεωσ, περί τε Περσέωσ καὶ Ἡρακλέουσ καὶ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τῆσ τριαίνησ καὶ περὶ χρησμῶν τῶν γενομένων, καὶ ὥσ ἐστε Ἕλληνεσ καὶ Ἀργεῖοι καὶ ἔτι βελτίουσ, καὶ ἀρχηγοὺσ ἔχετε ἡρ́ωασ καὶ ἡμιθέουσ, μᾶλλον δὲ Τιτᾶνασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 1:1)
ὥσπερ οὖν εἰ συνελθόντεσ οἱ κάμνοντεσ εἶτ’ ἐπὶ τὸν ἰατρὸν ἐπεκώμαζον καὶ κωθωνίζεσθαι ἠξίουν, οὐκ ἂν αὐτοῖσ κατ’ ἐλπίδα τὸ πρᾶγμα ἀπήντησεν, ἀλλ’ ἴσωσ ἠγανάκτουν πρὸσ τὴν ὑποδοχήν, ταὐτό μοι πεπονθέναι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ξυνιόντεσ ἐπὶ τὸν τοιοῦτον καὶ λέγειν κελεύοντεσ, ἄγευστοι δῆλον ὅτι τῶν τῆσ ἀληθείασ ὄντεσ λόγων, ἔπειθ’ ἡδύ τι καὶ προσηνὲσ ἀκούσεσθαι προσδοκῶντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 9:1)
Πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρεσ, ὅταν ἀναστῶ, μὴ πάντωσ ἡγεῖσθε λόγων ἀκούσεσθαι θαυμαστῶν μηδὲ ἐπισήμων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 1:1)
εἰ δὲ μή, ἀκούσεσθαι ἐφ’ οἷσ λυπήσεσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. g'. XILWN 2:8)
τοῖσ δὲ κατ’ εὐχὴν τὸ πρᾶγμα ἐφάνη καὶ νυνί γέ τοι λόγων ὑπέλαβον ἀκούσεσθαι συμβάσεισ ἀληθινὰσ καὶ γνώμασ σωτηρίουσ ἀμφοῖν ἐχόντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 83 2:2)
ὡσ δ’ ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, καὶ ἔγνω τὴν παρουσίαν αὐτῶν ὁ Μάρκιοσ, καθεζόμενοσ ἅμα τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ Οὐολούσκων τε καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων, ἔνθα πλεῖστοι ἔμελλον ἀκούσεσθαι τῶν λεγομένων, ἐκέλευσε καλεῖν τοὺσ ἄνδρασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 22 6:3)
ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἕν, καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλείπειν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 3:2)
ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἓν καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλιπεῖν, ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:4)
ἐπὶ τούτοισ οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθοσ εἰσ ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸσ εἴποι πρὸσ αὐτόν, καὶ συναθροισθέντων στὰσ ἐπὶ ὑψηλοῦ τινοσ, ὅθεν ἔμελλον πάντεσ ἀκούσεσθαι, "ὁ μὲν θεόσ, εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον εὐμενὴσ προσεδέξατό με καὶ βίον τε ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείασ κόσμον ὑπαγορεύσασ πάρεστι καὶ αὐτὸσ εἰσ τὸ στρατόπεδον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 107:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION