Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μέχρι μὲν γὰρ δυοῖν καὶ τριῶν ῥημάτων κἂν ἀκούοι τισ κἂν τέρποιτο ὥσπερ ἐν παιδιᾷ, τὸ δὲ λοιπὸν κόροσ ἤδη καὶ πάντα ἐλέγχεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:5)
καὶ δὴ καὶ τῶν ἀνέμων ἐπιεικῶσ τοὺσ μέλλοντασ ἔσεσθαι προηκούομεν, ὥστε ὁπότε ἀκούοι τὰ ὀνείρατα ὁ ξένοσ ἡμῶν ὁ Ῥοῦφοσ ‐ ἦν δὲ καὶ τἄλλα πρῶτοσ Φωκαέων, καί πωσ οὐδ’ αὐτὸσ ἀνήκοοσ Ἀσκληπιοῦ ‐ πολλὴν εἶναι τὴν ἔκπληξιν αὐτῷ ταῦτα ἀκούοντι παρ’ ἡμῶν ἔνδον, ἃ ἔξω καταλελοιπὼσ εἰσῄει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 4:9)
νῦν δὲ Ἀρχύτασ ἦν ὁ κωλύσασ καὶ Διονύσιοσ Ἀρχύταν μὲν ἐπιστέλλοντα ᾐσχύνθη καὶ ἔδωκε τὴν χάριν, Πλάτωνα δὲ οὐκ ᾐσχύνετο, ᾧ συνῆν καὶ οὗ τοὺσ καλοὺσ ἐκείνουσ καὶ σεμνοὺσ λόγουσ ἤκουσεν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἔδει τιμᾶν ἢ πείθεσθαι λέγοντι ὥσθ’, ἵνα σου τῆσ φωνῆσ μὴ ἀκούοι, καθείρξασ εἶχεν ὡσεί τινα ἀτίμητον μετανάστην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:2)
οἶμαι δ’ οὐ μόνον ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ, ἀλλὰ καὶ Ἑρμῆσ ἂν κοινὸσ ἀκούοι δικαίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 141:1)
ἐπειδὴ δὲ κατέπλευσα ἐγὼ τριηραρχῶν, προσέρχεταί μοι Δείνων ὁ ἀδελφὸσ ὁ τούτου, λέγων τήν τε τούτου συμφοράν, αὐτόσ τε ὅτι δι’ ἀπορίαν ἐφοδίων οὐ πεπορευμένοσ εἰή ἐπὶ τοῦτον πέμποντοσ τούτου αὐτῷ ἐπιστολάσ, καὶ ἅμα λέγων πρὸσ ἐμὲ ὡσ ἀκούοι αὐτὸν δεινῶσ διακεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 8:3)
καὶ Ἀρχέλαοσ Μακεδόνων βασιλεύσ, πολλὰ εἰδὼσ καὶ πολλοῖσ συγγεγονὼσ τῶν σοφῶν, ἐκάλει αὐτὸν ἐπὶ δώροισ καὶ μισθοῖσ, ὅπωσ ἀκούοι αὐτοῦ διαλεγομένου τοὺσ λόγουσ τούτουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 38:2)
Εἰδέναι χρή, ὅτι οὐ ῥᾴδιον δόγμα παραγενέσθαι ἀνθρώπῳ, εἰ μὴ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν τὰ αὐτὰ καὶ λέγοι τισ καὶ ἀκούοι καὶ ἅμα χρῷτο πρὸσ τὸν βίον.
(에픽테토스, Works, book 0 15:2)
ἀνάγκη τοίνυν εἰσ μυρία διαιρεθῆναι τότε, τοῖσ μὲν ἀντεξεταζομένοισ φθονοῦντα, ‐ τίθει γὰρ καὶ ἄλλουσ εἶναι τῶν αὐτῶν ἀντιποιουμένουσ ‐ αὐτὸν δὲ πάντα ἐνδεῶσ εἰρηκέναι νομίζοντα, φοβούμενον δὲ καὶ ἐλπίζοντα καὶ πρὸσ τὸ ἐκείνου πρόσωπον ἀτενίζοντα καὶ εἰ μὲν ἐκφαυλίζοι τι τῶν λεγομένων, ἀπολλύμενον, εἰ δὲ μειδιῶν ἀκούοι, γεγηθότα καὶ εὐέλπιν καθιστάμενον.
(루키아노스, De mercede, (no name) 11:9)
καὶ ταῦτα λέγω ὡσ οὐχ ὑγιέσ τι Κρατιστόλου καὶ Πολυξένου πρὸσ σὲ εἰρηκότων, ὧν φασὶ λέγειν τὸν ἕτερον ὅτι ἀκούοι Ὀλυμπίασι πολλῶν τινων τῶν μετ’ ἐμοῦ σε κακηγορούντων.
(플라톤, Epistles, Letter 2 4:3)
ὕστερον δὲ καὶ ἀκούω γεγραφέναι αὐτὸν περὶ ὧν τότε ἤκουσε, συνθέντα ὡσ αὑτοῦ τέχνην, οὐδὲν τῶν αὐτῶν ὧν ἀκούοι·
(플라톤, Epistles, Letter 7 115:2)
ἀκούοι δὴ πᾶσ ὅσπερ νυνδὴ τὰ περὶ θεῶν τε ἤκουε καὶ τῶν φίλων προπατόρων·
(플라톤, Laws, book 5 2:1)
τελευτῶν δὲ ἔμελλε καὶ εἰ μή τισ ἑκὼν ἀκούοι βίᾳ ἐρεῖν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 9:2)
μονωθεὶσ δέ γε οἶμαι πολλὰ μὲν τολμήσει φθέγξασθαι, ἃ εἴ τισ αὐτοῦ ἀκούοι αἰσχύνοιτ’ ἄν, πολλὰ δὲ ποιήσει, ἃ οὐκ ἂν δέξαιτό τινα ἰδεῖν δρῶντα.
(플라톤, Republic, book 10 233:1)
ὁπότε δὲ ψεγόντων ἢ ἐπαινούντων τινῶν ἀκούοι, οὐχ ἧττον ᾤετο δεῖν καταμανθάνειν τοὺσ τῶν λεγόντων τρόπουσ ἢ περὶ ὧν λέγοιεν.
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀγησιλάου τοῦ Μεγάλου, section 51)
ὁπότε δὲ ψεγόντων ἢ ἐπαινούντων τινῶν ἀκούοι, οὐχ ἧττον ᾤετο δεῖν καταμανθάνειν τοὺσ τῶν λεγόντων τρόπουσ ἢ περὶ ὧν λέγοιεν.
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἁγησιλάου τοῦ μεγάλου, section 51)

SEARCH

MENU NAVIGATION