헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ κάπηλόσ ἐστι πονηρίασ καὶ παλιγκάπηλοσ καὶ μεταβολεύσ, καὶ μόνον οὐ ζυγὰ καὶ στάθμ’ ἔχων πάνθ’ ὅσα πώποτ’ ἔπραξεν ἐπώλει, τί τοῦτον, ὦ μάται’, ἀκονᾷσ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 54:1)
δόξαν ἔχω τιν’ ἐπὶ γλώσσᾳ ἀκόνασ λιγυρᾶσ, ἅ μ’ ἐθέλοντα προσέρπει καλλιρόοισι πνοαῖσ·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 6 ΑΓΗΣΙᾼ ΣΥΡΑΚΟΣΙῼ ΑΠΗΝῌ 26:1)
Ἀριστοτέλησ δὲ καὶ τὰσ ἀκόνασ τοῦ μολίβδου τήκεσθαί φησι καὶ ῥεῖν ὑπὸ κρύουσ καὶ χειμῶνοσ, ὕδατοσ μόνου πλησιάζοντοσ αὐταῖσ·
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 11 3:3)
ἦν δέ τισ τόποσ καὶ λίθου λευκοῦ τῷ ἐλέφαντι κατὰ τὴν χρόαν ἐμφεροῦσ ὥσπερ ἀκόνασ τινὰσ οὐ μεγάλασ ἐκφέρων, ἐξ ὧν τὰ λάβια τοῖσ μαχαιρίοισ κατεσκεύαζον·
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 2 18:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION