Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ τὸ ἀκόλαστον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 55:2)
ὁμοίωσ δὲ καὶ ὁ σώφρων πρὸσ μὲν τὸν ἀναίσθητον ἀκόλαστοσ, πρὸσ δὲ τὸν ἀκόλαστον ἀναίσθητοσ, ὁ δ’ ἐλευθέριοσ πρὸσ μὲν τὸν ἀνελεύθερον ἄσωτοσ, πρὸσ δὲ τὸν ἄσωτον ἀνελεύθεροσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 96:1)
ἔτι δ’ ἄλογον τὸν ἀδικοῦντα μὴ βούλεσθαι ἄδικον εἶναι ἢ τὂν ἀκολασταίνοντα ἀκόλαστον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 71:1)
καὶ τὸν σώφρονα μὲν ἐγκρατῆ καὶ καρτερικόν, τὸν δὲ τοιοῦτον οἳ μὲν πάντα σώφρονα οἳ δ’ οὔ, καὶ τὸν ἀκόλαστον ἀκρατῆ καὶ τὸν ἀκρατῆ ἀκόλαστον συγκεχυμένωσ, οἳ δ’ ἑτέρουσ εἶναί φασιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 9:1)
περὶ τὰσ σωματικὰσ ἀπολαύσεισ, περὶ ἃσ λέγομεν τὸν σώφρονα καὶ ἀκόλαστον, ὁ μὴ τῷ προαιρεῖσθαι τῶν ἡδέων διώκων τὰσ ὑπερβολάσ ‐ καὶ τῶν λυπηρῶν φεύγων, πείνησ καὶ δίψησ καὶ ἀλέασ καὶ ψύχουσ καὶ πάντων τῶν περὶ ἁφὴν καὶ γεῦσιν ‐ ἀλλὰ παρὰ τὴν προαίρεσιν καὶ τὴν διάνοιαν, ἀκρατὴσ λέγεται, οὐ κατὰ πρόσθεσιν, ὅτι περὶ τάδε, καθάπερ ὀργῆσ, ἀλλ’ ἁπλῶσ μόνον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 53:1)
καὶ διὰ τοῦτ’ εἰσ ταὐτὸ τὸν ἀκρατῆ καὶ τὸν ἀκόλαστον τίθεμεν καὶ ἐγκρατῆ καὶ σώφρονα, ἀλλ’ οὐκ ἐκείνων οὐδένα, διὰ τὸ περὶ τὰσ αὐτάσ πωσ ἡδονὰσ καὶ λύπασ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 54:3)
διὸ μᾶλλον ἀκόλαστον ἂν εἴποιμεν ὅστισ μὴ ἐπιθυμῶν ἢ ἠρέμα διώκει τὰσ ὑπερβολὰσ καὶ φεύγει μετρίασ λύπασ, ἢ τοῦτον ὅστισ διὰ τὸ ἐπιθυμεῖν σφόδρα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 55:2)
Ιἄκχ’ ὦ πολυτίμητ’ ἐν ἕδραισ ἐνθάδε ναίων, Ιἄκχ’ ὦ Ιἄκχε, ἐλθὲ τόνδ’ ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίουσ ἐσ θιασώτασ, πολύκαρπον μὲν τινάσσων περὶ κρατὶ σῷ βρύοντα στέφανον μύρτων, θρασεῖ δ’ ἐγκατακρούων ποδὶ τὰν ἀκόλαστον φιλοπαίγμονα τιμάν, χαρίτων πλεῖστον ἔχουσαν μέροσ, ἁγνάν, ἱερὰν ὁσίοισ μύσταισ χορείαν.
(아리스토파네스, Frogs, Parodos, strophe 11)
Ἀρχύτασ δ’ ὁ ἁρμονικόσ, ὥσ φησι Χαμαιλέων, Ἀλκμᾶνα γεγονέναι τῶν ἐρωτικῶν μελῶν ἡγεμόνα καὶ ἐκδοῦναι πρῶτον μέλοσ ἀκόλαστον, ὄντα καταφερῆ περὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὴν τοιαύτην μοῦσαν εἰσ τὰσ διατριβάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 751)
Χρύσιππον δ’, ἄνδρεσ φίλοι, τὸν τῆσ στοᾶσ ἡγεμόνα κατὰ πολλὰ θαυμάζων ἔτι μᾶλλον ἐπαινῶ τὸν πολυθρύλητον ἐπὶ τῇ ὀψολογίᾳ Ἀρχέστρατον αἰεί ποτε μετὰ Φιλαινίδοσ κατατάττοντα, εἰσ ἣν ἀναφέρεται τὸ περὶ ἀφροδισίων ἀκόλαστον σύγγραμμα, ὅπερ φησὶ ποιῆσαι Αἰσχρίων ὁ Σάμιοσ ἰαμβοποιὸσ Πολυκράτη τὸν σοφιστὴν ἐπὶ διαβολῇ τῆσ ἀνθρώπου σωφρονεστάτησ γενομένησ, ἔχει δὲ οὕτωσ τὰ ἰαμβεῖα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 131)
δμῶεσ δ’ ἀκόλαστον ἔχουσιν ἦθοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 41 2:2)
νῦν γὰρ δὴ ἕνα τοῦτον τίθεμεν τὸν ἁπάσασ τὰσ τοιαύτασ παρειληφότα νόσουσ καὶ ἀκρασίασ τῆσ ψυχῆσ, ἵνα μὴ πολύν τινα ἀθροίσωμεν ἑσμὸν μοιχικῶν τινων δαιμονίων καὶ φιλόψων καὶ φιλοίνων καὶ ἄλλων δὴ μυρίων, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἕνα δαίμονα τιθῶμεν τὸν ἀκόλαστον καὶ δεδουλωμένον ὑφ’ ἡδονῆσ, ἐὰν μὲν ἐπιρρέῃ ποθὲν ἀνελλιπὲσ τὸ τῆσ χορηγίασ, χρημάτων βασιλικῶν ἤ τινοσ μεγάλησ ἰδιωτικῆσ ὑπούσησ οὐσίασ, ἐν πολλῇ καὶ ἀφθόνῳ κυλινδούμενον ἀσελγείᾳ μέχρι γήρωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 120:1)
εἰ δὲ μή, ταχὺ μάλα ἐξαναλώσαντα τὰ παρόντα, πένητα ἀκρατῆ καὶ ἀκόλαστον ἐν σπάνει καὶ ἱμέρῳ δεινῶσ τῶν ἐπιθυμιῶν λειπόμενον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 121:1)
ὅδε μὲν δὴ ὁ μῦθοσ, οὐ παιδίῳ πλασθείσ, ὡσ ἂν ἧττον ᾖ θρασὺ καὶ ἀκόλαστον, ἀλλὰ τοῖσ μείζω καὶ τελειοτέραν ἀφροσύνην ἔχουσιν, ὑφ’ ἡμῶν δεῦρο μετενεχθεὶσ τάχ’ ἂν ἱκανῶσ ἐπιδεῖξαι δύναιτο ὁποῖόν ἐστι τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν γένοσ, ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ θηριώδεισ, ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι τοὺσ ἀνοήτουσ ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν οἴκτιστα καὶ ἐλεεινότατα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 18:1)
ἔσθ’ ὅπωσ ἂν ἀπόσχοιτο τῆσ τῶν ἀρρένων λώβησ καὶ φθορᾶσ τό γε ἀκόλαστον γένοσ, τοῦτον ἱκανὸν καὶ σαφῆ ποιησάμενον ὁρ́ον τὸν τῆσ φύσεωσ, ἀλλοὐ̓κ ἂν ἐμπιμπλάμενον πάντα τρόπον τῆσ περὶ γυναῖκασ ἀκρασίασ διακορὲσ γενόμενον τῆσ ἡδονῆσ ταύτησ ζητοίη ἑτέραν μείζω καὶ παρανομωτέραν ὕβριν;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 180:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION