Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νέοι δὲ καὶ οἱ ἐπὶ ἀκμῆσ, οὐ μάλα μὲν πάσχουσι, ἀτὰρ οὐδὲ μάλα περιγίγνονται· οὐ γὰρ ἂν πάθοιεν ἐπὶ σμικρῇ αἰτίῃ οὐδὲ σμικρὴν φλεγμονήν· ἐπὶ δὲ τοῖσι μεγάλοισι μείζων ὁ κίνδυνοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.142)
Γηραιοὶ μὲν οὐ ξυνεχέεσ πάσχειν· διαδιδρήσκουσι δὲ ἥκιστα· νέοι δὲ μέχρι ἀκμῆσ ἀπὸ αἵματοσ ἀναγωγῆσ φθινώδεεσ γίγνονται, καὶ ὑγιάζον ται μὲν, οὐ Ῥηϊδίωσ δέ· παιδία ξυνεχῶσ τῇ βηχὶ μέχρι φθόησ κοτὲ Ῥηϊδίωσ ὑγιάζεται· ἕξιεσ δὲ Ῥαδινοὶ, σανιδώδεεσ , πτερυγώδεεσ, ἐξεχέβρογχοι, λευκοὶ, ἀραιότεροι τὸν θώρηκα· χῶραι δὲ ψυχραὶ καὶ ὑγραὶ, ὁκόσαι τῷ εἴδεϊ τοῦ πάθεοσ ἀδελφαί.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.159)
μείρακεσ καὶ οἱ μέσφι ἀκμῆσ, ἧσσον γυναῖκεσ· προφάσιεσ δὲ ἀκρασίη καὶ νοῦσοσ μακρὴ, μάλιστα ἐπὶ δυσεντερίῃ καὶ ξυντήξεσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.277)
Ἔστι δὲ ξυνὸν πάντων τὸ κακὸν, ἀνδρῶν, γυναικῶν, ἡλικίησ πάσησ, ὁκόσον ἄλλοι ἐσ ἄλλο εἶδοσ ἐάσι ὡραῖοι, ἀνὰ σαρκα παῖδεσ ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ· νέοι δὲ μέχρι ἀκμῆσ, οἱ κατὰ λαγόνασ πλήσμιοι · γέροντεσ μὲν πάντα παθέεειν ἐτοῖμοι, ἀπόθερμοι· ψυχρὸν γὰρ τὸ γῆρασ· ἀλλ’ ἐσ ὑγροῦ πλῆθοσ ἐάσι ἀναίτιοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.32)
οἱ δὲ τοσοῦτον κατεγέλασαν τοῦ σοφίσματοσ ὥστ’ οὐδὲν μᾶλλον οἱ πρὸσ Αἰγίνῃ τότ’ ἐκινήθησαν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ μηδὲν πεπυσμένων, ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῆσ ἡλικίασ οἱ πρεσβύτατοι καὶ νεώτατοι βοηθοῦσιν εἰσ τὰ Μέγαρα, καὶ δυοῖν μάχαιν ἑξῆσ κρείττουσ τῆσ τῶν Κορινθίων καὶ Πελοποννησίων ἀκμῆσ ἐφάνησαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 65:13)
ἔπειτα τῆσ μὲν ἀκμῆσ ἀφεῖλέ τι, οὐ μὴν παντάπασί γε ἐπαύσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:11)
ἐνταῦθά μοι σκέψαι τὰ τοῦ Θεμιστοκλέουσ δόγματα ἔνθ’ ὅ τε δειλὸσ ἀνὴρ ὅσ τ’ ἄλκιμοσ ἐξεφαάνθη, οὐκ εἰσ λόχον συγκαθημένων ἡμῶν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ξυροῦ τῆσ ἀκμῆσ ἑστηκότοσ εἶναι τὴν Ἑλλάδα ἢ μή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 68:12)
ἕτεροι δ’ αὖ λέγουσιν ἀκμῆσ ἑστηκυῖαν ἐπὶ ξυροῦ Ἑλλάδα πᾶσαν ταῖσ αὑτῶν ψυχαῖσ κείμεθα ῥυσάμενοι δουλοσύνασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 16:13)
ᾗ μὲν γὰρ ἑτέρασ ἀκμῆσ ἑκάτερον τῶν ἔργων, καὶ τὸ μὲν δεῖται φρονήσεωσ τὸ δὲ δυνάμεωσ, ἑτέροισ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 137:2)
περὶ μὲν οὖν νεότητοσ καὶ γήρωσ καὶ ἀκμῆσ, ποίων ἠθῶν ἕκαστόν ἐστιν, εἰρήσθω τοσαῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 14 4:2)
ὦ πολλὰ δὴ τῷ δεσπότῃ ταὐτὸν θύμον φαγόντεσ, ἄνδρεσ φίλοι καὶ δημόται καὶ τοῦ πονεῖν ἐρασταί, ἴτ’ ἐγκονεῖτε σπεύδεθ’, ὡσ ὁ καιρὸσ οὐχὶ μέλλειν, ἀλλ’ ἔστ’ ἐπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀκμῆσ, ᾗ δεῖ παρόντ’ ἀμύνειν.
(아리스토파네스, Plutus, Parodos1)
ὡσ ὅστισ αὐτῆσ τῆσ ἀκμῆσ τῶν σωμάτων ἐρᾷ, τὸν ἄλλον δ’ οὐδὲ γινώσκει λόγον, τῆσ ἡδονῆσ ἐστ’, οὐχὶ τῶν φίλων φίλοσ, ἀδικεῖ τε τὸν Ἔρωτ’ ἐμφανῶσ θνητὸσ θεόν, ἄπιστον αὐτὸν πᾶσι τοῖσ καλοῖσ ποιῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 14 5:1)
ἂν μὲν οὖν τύχῃ ὁ ταῦτα μέλλων ἐσθίειν τε καὶ κρινεῖν εἰσ καιρὸν ἐλθών, ὠφέλησε τὴν τέχνην ἂν δ’ ὑστερίζῃ τῆσ τεταγμένησ ἀκμῆσ, ὥστ’ ἢ προοπτήσαντα χλιαίνειν πάλιν, ἢ μὴ προοπτήσαντα συντελεῖν ταχύ, ἀπεστέρησε τῆσ τέχνησ τὴν ἡδονήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 1:6)
ἀνθούσησ ἀεὶ τῆσ ἀκμῆσ ἐν ἅπασι καὶ ζῴοισ καὶ φυτοῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 7:1)
εἰ δὲ τύχοι θῆλυ γεννηθέν, ἐπικάεσθαι αὐτοῦ τοὺσ μαστούσ, ἵνα μὴ μετεωρίζωνται κατὰ τοὺσ τῆσ ἀκμῆσ χρόνουσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 53 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION