Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"καὶ μετ’ οὐ πολὺν χρόνον ὁ Ὁμάρτησ συναγαγὼν τοὺσ ἐκ τῆσ βασιλείασ δυνάστασ καὶ φίλουσ καὶ συγγενεῖσ ἐποιεῖτο τοὺσ γάμουσ, οὐ προειπὼν ὅτῳ μέλλοι διδόναι τὴν θυγατέρα, ἀκμαζούσησ οὖν τῆσ μέθησ εἰσκαλέσασ τὴν Ὀδάτιν ὁ πατήρ εἰσ τὸ συμπόσιον εἶπεν ἀκουόντων τῶν συνδείπνων ’ ἡμεῖσ, ὦ θύγατερ Ὀδάτι, νῦν ποιούμεθα τοὺσ σοὺσ γάμουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 358)
"Τῆσ δὲ πολυτελείασ τῆσ νῦν ἀκμαζούσησ πρῶτοσ ἡγεμὼν ἐγένετο Λεύκολλοσ ὁ καταναυμαχήσασ Μιθριδάτην, ὡσ Νικόλαοσ ὁ περιπατητικὸσ ἱστορεῖ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10445)
τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον εὐειδοῦσ γυναικόσ, μαστοὶ δὲ καὶ στήθη πολύ τι κάλλιστα καὶ τράχηλοσ, ὁποῖα οὔτε παρθένου γένοιτ’ ἂν οὔτε νύμφησ ἀκμαζούσησ οὔτε πλάττων ἢ γράφων οὐδεὶσ δυνήσεται ἀπεικάσαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 13:2)
ὁ γοῦν Περικλῆσ ἐκεῖνοσ, ὃν ἀκούομεν παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἀκμαζούσησ γενέσθαι τῆσ πόλεωσ, στρατηγίασ μὲν ἐτύγχανεν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΔΙΟΔΩΡΟΝ. 14:1)
ἀκμαζούσησ γὰρ ἤδη συνέσεώσ ἐστι καὶ πολιαῖσ κατηρτυμένησ ἡλικίασ οἰκειοτέρα, πολλῇ μὲν ἱστορίᾳ λόγων τε καὶ ἔργων, πολλῇ δὲ πείρᾳ καὶ συμφορᾷ παθῶν οἰκείων τε καὶ ἀλλοτρίων συναυξομένη·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 15)
ἐνδησάμεναι δ’ αὐτοὺσ τῷ πρὸσ αὐτὰσ ἔρωτι καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ ἀκμαζούσησ περὶ ἀπαλλαγὴν ἐγίνοντο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 166:1)
μηδὲ ὀπώρασ ἀκμαζούσησ κωλύειν ἅπτεσθαι τοὺσ ὁδῷ βαδίζοντασ, ἀλλ’ ὡσ ἐξ οἰκείων αὐτοῖσ ἐπιτρέπειν ἐμπίπλασθαι, κἂν ἐγχώριοι τυγχάνωσι κἂν ξένοι, χαίροντασ ἐπὶ τῷ παρέχειν αὐτοῖσ τῶν ὡραίων μεταλαμβάνειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 302:1)
Οὐδὲν δὲ κωλύει καὶ πρὸσ τὰ ἄλλα ἀλγήματα τῶν πλευρέων χλιάσματα προστιθέναι καὶ κηρώματα‧ ἀλείφειν δὲ σκέλεα καὶ ὀσφὺν θερμῷ, καὶ λίποσ ἐγκαταλείφειν‧ ἐπὶ δὲ ὑποχόνδρια λίνου σπέρμα καταπλάσσειν ἑώσ μαζῶν‧ ἀκμαζούσησ δὲ τῆσ περιπλευμονίησ, ἀβοήθητον μὴ ἀνακαθαιρομένου, καὶ πονηρὸν ἢν δύσπνοοσ ᾖ, καὶ οὖρα λεπτὰ καὶ δριμέα, καὶ ἱδρῶτεσ περὶ τράχηλον καὶ κεφαλὴν γίγνωνται‧ οἱ τοιοῦτοι ἱδρῶτεσ πονηροὶ, ὑπὸ πνιγμοῦ καὶ Ῥωγμῆσ καὶ βίησ ἐπικρατεόντων τῶν νουσημάτων, ἢν μὴ οὖρα πολλὰ καὶ παχέα ὁρμήσῃ, καὶ πτύσματα πέπονα ἔλθῃ‧ ὅ τι δ’ἂν τούτων αὐτοματίσῃ, λύσει τὸ νούσημα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.5)
Ἀνακαθίζειν δὲ βούλεσθαι τὸν νοσέοντα, τῆσ νούσου ἀκμαζούσησ, πονηρὸν μὲν ἐν πᾶσι τοῖσιν ὀξέσι νουσήμασι, κάκιστον δὲ ἐν τοῖσι περιπλευμονικοῖσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 3.7)
Κικέρων δὲ ταμίασ εἰσ Σικελίαν καὶ ἀνθύπατοσ εἰσ Κιλικίαν καὶ Καππαδοκίαν ἀποσταλείσ, ἐν ᾧ καιρῷ τῆσ φιλοπλουτίασ ἀκμαζούσησ, καὶ τῶν πεμπομένων στρατηγῶν καὶ ἡγεμόνων, ὡσ τοὺ κλέπτειν ἀγεννοῦσ ὄντοσ, ἐπὶ τὸ ἁρπάζειν τρεπομένων, οὐ τὸ λαμβάνειν ἐδόκει δεινόν, ἀλλ’ ὁ μετρίωσ τοῦτο ποιῶν ἠγαπᾶτο, πολλὴν μὲν ἐπίδειξιν ὑπεροψίασ χρημάτων ἐποιήσατο, πολλὴν δὲ φιλανθρωπίασ καὶ χρηστότητοσ.
(플루타르코스, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 3 3:1)
μεῖον γὰρ ὄντωσ ἐδάκρυσε Τρωίλοσ ἢ Πρίαμοσ, κἂν Πρίαμοσ αὐτόσ, εἰ προετελεύτησεν ἔτ’ ἀκμαζούσησ αὐτῷ τῆσ βασιλείασ καὶ τῆσ τοσαύτησ τύχησ ἣνἐθρήνει.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 243)
ἀκμαζούσησ δὲ τῆσ πρὸσ τὸν Νικίαν τοῦ Ἀλκιβιάδου διαφορᾶσ, καὶ γιγνομένησ ὀστρακοφορίασ, ἣν εἰώθει διὰ χρόνου τινὸσ ὁ δῆμοσ ποιεῖσθαι, ἕνα τῶν ὑπόπτων ἢ διὰ δόξαν ἄλλωσ ἢ πλοῦτον ἐπιφθόνων ἀνδρῶν τῷ ὀστράκῳ μεθιστὰσ εἰσ δέκα ἔτη, πολὺσ θόρυβοσ ἀμφοτέρουσ περιί̈στατο καὶ κίνδυνοσ, ὡσ θατέρου πάντωσ ὑποπεσουμένου τῷ ἐξοστρακισμῷ.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 11 1:1)
δεύτερον δὲ τὸν Ἀπρίλλιον, ἐπώνυμον ὄντα τῆσ Ἀφροδίτησ, ἐν ᾧ θύουσί τε τῇ θεῷ καὶ ταῖσ καλάνδαισ αἱ γυναῖκεσ ἐστεφανωμέναι μυρσίνῃ λούονται, τινὲσ δὲ οὐ διὰ τὴν Ἀφροδίτην τὸν Ἀπρίλλιὸν φασιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἔχει τοὔνομα ψιλόν, Ἀπρίλλιον κεκλῆσθαι τὸν μῆνα τῆσ ἐαρινῆσ ὡρ́ασ ἀκμαζούσησ ἀνοίγοντα καὶ ἀνακαλύπτοντα τοὺσ βλαστοὺσ τῶν φυτῶν τοῦτο γὰρ ἡ γλῶττα σημαίνει.
(플루타르코스, Numa, chapter 19 2:2)
πότερον ὅτι καθάπερ ἡμέρασ ἀκμαζούσησ ἢ ἀρχομένησ πράττομεν τὰ τοιαῦτα καὶ μηνὸσ ἱσταμένου καὶ αὐξομένου, τὰσ δ’ ἀποκλίτουσ ὡσ ἀχρηματίστουσ φυλαττόμεθα, παραπλησίωσ τὸν μετὰ μῆνασ ὀκτὼ χρόνον ὥσπερ ἑσπέραν τινὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ δείλην ἀποκλίνοντοσ ἤδη καὶ φθίνοντοσ ἐνόμιζεν ;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 382)
’" πότερον ὅτι καθάπερ ἡμέρασ ἀκμαζούσησ ἢ ἀρχομένησ;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 383)

SEARCH

MENU NAVIGATION