Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἀκηκόαμεν γοῦν ἁλιέωσ Ἐρετρικοῦ ἱερὸν ἰχθὺν καὶ ἄλλων πολλῶν ἁλιέων καλούντων τὸν πομπίλον ἐστὶν πελάγιοσ καὶ παρὰ τὰσ ναῦσ πυκνὰ φαίνεται ἐοικὼσ πηλαμύδι, ποικίλοσ, τὸν δ’ οὖν ἰχθύν τισ παρὰ τῷ ποιητῇ ἕλκει ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 20 1:3)
τοιγαροῦν ἅμ’ ἀκηκόαμέν τι καὶ τριηράρχουσ καθίσταμεν καὶ τούτοισ ἀντιδόσεισ ποιούμεθα καὶ περὶ χρημάτων πόρου σκοποῦμεν, καὶ μετὰ ταῦτ’ ἐμβαίνειν τοὺσ μετοίκουσ ἔδοξε καὶ τοὺσ χωρὶσ οἰκοῦντασ, εἶτ’ αὐτοὺσ πάλιν, εἶτ’ ἀντεμβιβάζειν, εἶτ’ ἐν ὅσῳ ταῦτα μέλλεται, προαπόλωλεν τὸ ἐφ’ ὃ ἂν ἐκπλέωμεν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 45:3)
ὁ δὲ Σωκράτησ ὅτι μὲν παῖσ ὢν ἐμάνθανε τὴν τοῦ πατρὸσ τέχνην ἀκηκόαμεν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 3:1)
τὴν μὲν ἀνδρείαν σου καὶ πίστιν ἀκηκόαμεν πάλαι καὶ διὰ τοῦτο πεπόμφαμεν πρὸσ σὲ περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 55:2)
ἡμεῖσ δὲ ἀεὶ πλέοντεσ καὶ ἐκ παίδων σχεδὸν ἐργαζόμενοι ἐν τῷ Ἠριδανῷ ὀλίγουσ μὲν κύκνουσ ἐνίοτε ὁρῶμεν ἐν τοῖσ ἕλεσι τοῦ ποταμοῦ, καὶ κρώζουσιν οὗτοι πάνυ ἄμουσον καὶ ἀσθενέσ, ὡσ τοὺσ κόρακασ ἢ τοὺσ κολοιοὺσ Σειρῆνασ εἶναι πρὸσ αὐτούσ, ᾀδόντων δὲ ἡδὺ καὶ οἱο͂ν σὺ φὴσ οὐδὲ ὄναρ ἀκηκόαμεν ὥστε θαυμάζομεν πόθεν ταῦτα εἰσ ὑμᾶσ ἀφίκετο περὶ ἡμῶν.
(루키아노스, Electrum, (no name) 5:2)
αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτόσ ἐστιν ἀληθῶσ ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 167:1)
τότε ὑπέβαλον ἄνδρασ λέγοντασ ὅτι Ἀκηκόαμεν αὐτοῦ λαλοῦντοσ ῥήματα βλάσφημα εἰσ Μωυσῆν καὶ τὸν θεόν·
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 207:1)
ἀκηκόαμεν γὰρ αὐτοῦ λέγοντοσ ὅτι Ιἠσοῦσ ὁ Ναζωραῖοσ οὗτοσ καταλύσει τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡμῖν Μωυσῆσ.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 1 210:1)
καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον ἥτισ ἦν πρὸσ τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν, ‐ ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν ἀπαγγέλλομεν καὶ ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖσ κοινωνίαν ἔχητε μεθ’ ἡμῶν·
(IWANOU A, chapter 1 3:1)
Καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἀγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ θεὸσ φῶσ ἐστὶν καὶ σκοτία οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ οὐδεμία.
(IWANOU A, chapter 1 7:1)
ὁρᾷσ δὴ καὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν ‐ ταῦτα γὰρ οὐκ ἄλλων ἀκηκόαμεν, ἀλλ’ αὐτοὶ παρόντεσ οἴδαμεν ‐ ὅσοι στρατηγίασ ἐπιθυμήσαντεσ ἤδη καὶ τυχόντεσ αὐτῆσ οἱ μὲν ἔτι καὶ νῦν φυγάδεσ τῆσδε τῆσ πόλεώσ εἰσιν, οἱ δὲ τὸν βίον ἐτελεύτησαν·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 23:2)
τὰ δὲ δὴ ἐπιστητὰ ταῦτα καὶ μὴ πῇ διῄρει, λέγε, εἰ ἄρα κατὰ ταὐτὰ σύ τε κἀγὼ ἀκηκόαμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 360:3)
καὶ μὴν αὖ καὶ τήν γε βασιλείαν ἣν ἦρξε Κρόνοσ πολλῶν ἀκηκόαμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 73:3)
ἆρα περὶ ἡδονῆσ οὐκ ἀκηκόαμεν ὡσ ἀεὶ γένεσίσ ἐστιν, οὐσία δὲ οὐκ ἔστι τὸ παράπαν ἡδονῆσ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 256:1)
εἰ δὲ εἰσί τε καὶ ἐπιμελοῦνται, οὐκ ἄλλοθέν τοι αὐτοὺσ ἴσμεν ἢ ἀκηκόαμεν ἢ ἔκ τε τῶν νόμων καὶ τῶν γενεαλογησάντων ποιητῶν, οἱ δὲ αὐτοὶ οὗτοι λέγουσιν ὡσ εἰσὶν οἱοῖ θυσίαισ τε καὶ εὐχωλαῖσ ἀγανῇσιν καὶ ἀναθήμασιν παράγεσθαι ἀναπειθόμενοι, οἷσ ἢ ἀμφότερα ἢ οὐδέτερα πειστέον.
(플라톤, Republic, book 2 80:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION