헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ αὕτωσ καὶ τὸ τῆσ καθάρσεωσ τῆσ ἄνω σχεδὸν εἰσ δύο ἔτη συνέβη καὶ δύο μῆνασ ἑξῆσ, ὁμοῦ καὶ κλύσμασι καὶ φλεβοτομίαισ, ὅσασ οὐδείσ πω ἠρίθμησε, καὶ ταῦτα ἐν ἀκαρεῖ τροφῆσ καὶ ταύτησ ἀναγκαστῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 14:15)
οὗτοι μὲν γὰρ οὐδ’ ἂν ἔχοντεσ τὴν ἀρχὴν φυλάξαι μοι δοκοῦσιν, ἐλάττουσ ὄντεσ τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ῥᾳδίωσ ἂν πάλιν οἱοῖ́περ ἦσαν γενέσθαι, ἐκεῖνοι δ’ ἑώσ ἂν καὶ ἡντινοῦν ἀφορμὴν ἔχωσιν, οὐ χαλεπῶσ ἄν μοι δοκοῦσι κατὰ μικρὸν αὐξηθῆναι, ἐπεὶ καὶ τὸ παλαιὸν ἐκ μικρῶν κομιδῆ καὶ φαύλων πολισμάτων ὁρμηθέντεσ, Βοιοῦ καὶ Κυτινίου καὶ Ἐρινεοῦ, καὶ οὐδένων ὄντεσ σεμνότεροι, ἀλλὰ καὶ ἀγαπητῶσ ἐλθόντεσ οὗ νῦν οἰκοῦσι, δι’ ἡμῶν πρῶτον μὲν Πελοποννήσου τὰσ δύο μοίρασ ἔσχον, Μεσσήνην ἀνελόντεσ, ἔπειτα πάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἦρξαν δυνάμεωσ κατὰ μικρὸν εὐπορήσαντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:4)
ἢν δ’ ὡσ παραπλῆγ’ ἄνθρωπον εἰσελθὼν τύχω, πόρναισι καὶ κύβοισι παραβεβλημένοσ γυμνὸσ θύραζ’ ἐξέπεσον ἐν ἀκαρεῖ χρόνου.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 5:16)
πολλοὶ δὲ ἐν ἀκαρεῖ χρόνῳ τελευτῶσιν, ὡσ ἂν εὐστόχωσ μὲν βαλλόντων διὰ τὴν ἐν τούτοισ ἄθλησιν, τὸν δὲ σκοπὸν ἐχόντων γυμνὸν τῶν σκεπαστηρίων ὅπλων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 33 3:3)
χωρὶσ δὲ τούτων τῶν κακῶν ὁ κλύδων ἐν ἀκαρεῖ χρόνῳ τῷ κύτει τῆσ νεὼσ τοσοῦτο πλῆθοσ ἅμμου προσβάλλει καὶ συσσωρεύει παραδόξωσ ὥστε τὸν κύκλῳ τόπον περιχώννυσθαι καὶ τὸ σκάφοσ ὥσπερ ἐπίτηδεσ ἐνδεσμεύεσθαι τῇ χέρσῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 40 6:1)
οἱ μὲν γὰρ ἐν ἀκαρεῖ χρόνῳ τὸ πνεῦμα τῇ δούσῃ φύσει πάλιν ἀπέδωκαν, οἱ δ’ εἰσ πολλὰσ ταλαιπωρίασ καταμερίσαντεσ τὸν θάνατον πολυχρονίουσ τὰσ συμφορὰσ ἔχοντεσ τῆσ τοῦ βίου καταστροφῆσ τυγχάνουσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 40 7:4)
ἀτὰρ καὶ οὗτοσ αὐτὸσ ὑπὸ τοῦ παρεστῶτοσ οἰκέτου Μαιανδρίου προδοθεὶσ Ὀροίτῃ τῷ σατράπῃ ἀνασκολοπισθήσεται, ἅθλιοσ ἐκπεσὼν τῆσ εὐδαιμονίασ ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου·
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 14:5)
"καὶ κατὰ τοῦτο πάνυ ὀψὲ δρᾶν αὐτὸ ἐοίκεν, ὃν ἐχρῆν πάλαι ἐσ τὸν τοῦ Φαλάριδοσ ταῦρον ἐμπεσόντα τὴν ἀξίαν ἀποτετικέναι, ἀλλὰ μὴ ἅπαξ χανόντα πρὸσ τὴν φλόγα ἐν ἀκαρεῖ τεθνάναι.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:53)
οἱ τοσοῦτοι δὲ ὁρ́κοι οὓσ ὤμοσασ καὶ τὰ δάκρυα ἐν ἀκαρεῖ πάντα οἴχεται, καὶ ἐπιλέλησαι Μυρτίου νῦν, καὶ ταῦτα, ὦ Πάμφιλε, ὁπότε κύω μῆνα ὄγδοον ἤδη.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Μύρτιον καὶ Πάμφιλοσ και Δῶρισ. 1:2)
ὁπόσον γὰρ δὴ ἐγὼ ἐξυφήνω, τοῦτο ἐν ἀκαρεῖ αὖθισ ἀναλύεται.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 21:2)
ταῦτα δέ μοι οὐ πάνυ εὐδαίμονα δοκεῖ, ἀλλ’ ἐοίκασιν ὑμῶν οἱ μέν τινεσ εὐτυχεῖσ τε καὶ εὔμοιροι εἶναι, οἱ δὲ ἔμπαλιν ἐῶ γὰρ λέγειν, ὅτι καὶ λῃστεύεσθε ὥσπερ ἡμεῖσ καὶ περισυλᾶσθε ὑπὸ τῶν ἱεροσύλων καὶ ἐκ πλουσιωτάτων πενέστατοι ἐν ἀκαρεῖ γίγνεσθε·
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 8:7)
τὸ δὲ μέγιστον, οἱ ὡραιότατοι τῶν οἰνοχόων φαλακροὶ ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ὑμῖν γενήσονται, ἐπὶ κατεαγότι καὶ ταῦτα τῷ ἀμφορεῖ.
(루키아노스, Saturnalia, letter 3 5:5)
ὡσ γοῦν ὑπέσχετο αὐτῷ ὁ τόξαρισ, ἐξ ἑνὸσ ἀνδρὸσ τοῦ Σόλωνοσ ἅπαντα ἔγνω ἐν ἀκαρεῖ καὶ πᾶσιν ἦν γνώριμοσ καὶ ἐτιμᾶτο δἰ ἐκεῖνον·
(루키아노스, Scytha 16:2)
οἱ σεισμοὶ δὲ κοσκινηδὸν καὶ ἡ χιὼν σωρηδὸν καὶ ἡ χάλαζα πετρηδόν, ἵνα σοι φορτικῶσ διαλέγωμαι, ὑετοί τε ῥαγδαῖοι καὶ βίαιοι, ποταμὸσ ἑκάστη σταγών ὥστε τηλικαύτη ἐν ἀκαρεῖ χρόνου ναυαγία ἐπὶ τοῦ Δευκαλίωνοσ ἐγένετο, ὡσ ὑποβρυχίων ἁπάντων καταδεδυκότων μόγισ ἕν τι κιβώτιον περισωθῆναι προσοκεῖλαν τῷ Λυκωρεῖ ζώπυρόν τι τοῦ ἀνθρωπίνου σπέρματοσ διαφυλάττον εἰσ ἐπιγονὴν κακίασ μείζονοσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 3:2)
ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόοσ ^ εἰσ ἐμὲ ἀπειρόκαλοσ καὶ παχύδερμοσ ἄνθρωποσ, ἔτι τὴν πέδην πεφρικὼσ καὶ εἰ παριὼν ἄλλωσ μαστίξειέ τισ ὄρθιον ἐφιστὰσ τὸ οὖσ καὶ τὸν μυλῶνα ὥσπερ τὸ Ἀνάκτορον προσκυνῶν, οὐκέτι φορητόσ ἐστι τοῖσ ἐντυγχάνουσιν, ἀλλὰ τούσ τε ἐλευθέρουσ ὑβρίζει καὶ τοὺσ ὁμοδούλουσ μαστιγοῖ ἀποπειρώμενοσ εἰ καὶ αὐτῷ τὰ τοιαῦτα ἔξεστιν, ἄχρι ἂν ἢ ἐσ πορνίδιόν τι ἐμπεσὼν ἢ ἱπποτροφίασ ἐπιθυμήσασ ἢ κόλαξι παραδοὺσ ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, ἦ μὴν εὐμορφότερον μὲν Νιρέωσ εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον δὲ τοῦ Κέκροποσ ἢ Κόδρου, συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέωσ, πλουσιώτερον δὲ συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα, ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ἄθλιοσ ἐκχέῃ τὰ κατ’ ὀλίγον ἐκ πολλῶν ἐπιορκιῶν καὶ ἁρπαγῶν καὶ πανουργιῶν συνειλεγμένα.
(루키아노스, Timon, (no name) 23:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION