Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γνώσῃ δὲ χρόνῳ διαπευθόμενοσ τόν τε δικαίωσ καὶ τὸν ἀκαίρωσ πόλιν οἰκουροῦντα πολιτῶν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 1:7)
διὸ καὶ ἄκαιροσ φαίνεται τὰ ἑτέρων ὀνόματα ἄλλοισ ἀκαίρωσ προσνέμουσα καὶ μὴ τὰ πράγματα φράζουσα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:2)
οὐκ ἀκαίρωσ δ’, ὡσ ἐμαυτὸν πείθω, μεμνήσομαι τῆσ λέξεωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 183)
διαρκέσαι μὲν γὰρ ἄχρι παντὸσ οὐχ οἱαῖ́ τέ εἰσιν αἱτοιαῦται προσβολαί, πολλάκισ δὲ κατέδυσαν ἀκαίρωσ προσπεσοῦσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 48:2)
ἐπειδὴ γὰρ ὁ μὲν Νεῖλοσ οὐχ ὡρισμένασ ἐποιεῖτο τὰσ ἀναβάσεισ, ἡ δὲ χώρα τὴν εὐκαρπίαν παρεσκεύαζεν ἀπὸ τῆσ ἐκείνου συμμετρίασ, εἰσ ὑποδοχὴν τοῦ πλεονάζοντοσ ὕδατοσ ὤρυξε τὴν λίμνην, ὅπωσ μήτε διὰ τὸ πλῆθοσ τῆσ ῥύσεωσ ἐπικλύζων ἀκαίρωσ τὴν χώραν ἕλη καὶ λίμνασ κατασκευάζῃ, μήτ’ ἐλάττω τοῦ συμφέροντοσ τὴν πλήρωσιν ποιούμενοσ τῇ λειψυδρίᾳ τοὺσ καρποὺσ λυμαίνηται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 52 1:1)
σχήμασί τε ποιητικοῖσ ἐσχάτην προσβάλλουσιν ἀηδίαν καὶ μάλιστα τοῖσ Γοργιείοισ ἀκαίρωσ καὶ μειρακιωδῶσ ἐναβρύνεται.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 5 2:5)
πολλὴ μὲν γὰρ ἐν τοῖσ ἐπιθέτοισ, ἄκαιροσ δ’ ἐν ταῖσ μετωνυμίαισ, σκληρὰ δὲ καὶ οὐ σῴζουσα τὴν ἀναλογίαν ἐν ταῖσ μεταφοραῖσ γίγνεται, ἀλληγορίασ τε περιβάλλεται μακρὰσ καὶ πολλὰσ οὔτε μέτρον ἐχούσασ οὔτε καιρόν, σχήμασί τε ποιητικοῖσ ἐσχάτην προσβάλλουσιν ἀηδίαν, καὶ μάλιστα τοῖσ Γοργιείοισ ἀκαίρωσ καὶ μειρακιωδῶσ ἐναβρύνεται·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 6:1)
Διὰ τὸ ἀκαίρωσ μαντεύεσθαι πολλοὶ καθήκοντα πολλὰ παραλείπομεν.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ μαντευτέον. 1:1)
καταφαγεῖν πᾶν ὃ [ε]ἂν δῷσ ἢ ἀποθησαυρίσαι ἢ τοῖσ ἀπαντῶσι λοιδορεῖσθαι ἀκαίρωσ ἢ καλὸν τὸν ὦμον δεικνύειν.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 50:3)
λαμβάνει δὲ καὶ τὸν βασιλέα τῶν ἐχθρῶν Ἄγαγον αἰχμάλωτον, οὗ θαυμάσασ τὸ κάλλοσ καὶ τὸ μέγεθοσ τοῦ σώματοσ σωτηρίασ ἄξιον ἔκρινεν οὐκέτι τοῦτο ποιῶν κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ, πάθει δὲ νικώμενοσ ἰδίῳ καὶ χαριζόμενοσ ἀκαίρωσ περὶ ὧν οὐκ εἶχεν ἀκίνδυνον ἐξουσίαν οἴκτῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 177:1)
καὶ τούτων τῶν ὀχετῶν τὰ μεταξὺ διαστήματα θαυμαστῶσ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ διατέτακται πρὸσ τὸ μήτ’ ἐνδεῶσ χορηγεῖσθαι τοῖσ μεταξὺ μορίοισ ἕλκουσιν εἰσ ἑαυτὰ τὸ αἷμα μήτε κατακλύζεσθαί ποτ’ αὐτὰ πλήθει περιττῆσ ὑγρότητοσ ἀκαίρωσ ἐπιρρεούσησ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1527)
ἀνὴρ γὰρ κάμνων νοσήματι μήτε τῶν χαλεπῶν τε καὶ ἀπόρων μήτε αὖ τῶν παντάπασιν εὐηθέων, ἀλλ’ ὅ τι αὐτῷ ἐξαμαρτάνοντι μέλλει ἐπίδηλον ἔσεσθαι, εἰ ἐθέλοι καταφαγεῖν ἄρτον καὶ κρέασ ἢ ἄλλο τι ὧν οἱ ὑγιαίνοντεσ ἐσθίοντεσ ὠφελέονται, μὴ πολλόν, ἀλλὰ πολλῷ ἔλασσον ἢ ὑγιαίνων ἂν ἐδύνατο, ἄλλοσ τε τῶν ὑγιαινόντων φύσιν ἔχων μήτε παντάπασιν ἀσθενέα μήτε αὖ ἰσχυρὴν φάγοι τι ὧν βοῦσ ἢ ἵπποσ φαγὼν ἂν ὠφελοῖτό τε καὶ ἰσχύοι, ὀρόβουσ ἢ κριθὰσ ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, μὴ πολύ, ἀλλὰ πολλῷ μεῖον ἢ δύναιτο, οὐκ ἂν ἧσσον ὁ ὑγιαίνων τοῦτο ποιήσασ πονήσειέ τε καὶ κινδυνεύσειε κείνου τοῦ νοσέοντοσ, ὃσ τὸν ἄρτον ἢ τὴν μᾶζαν ἀκαίρωσ προσηνέγκατο.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, viii.2)
δεῖ δὲ οὔ, ἀλλ’ εἰδέναι, τί λουτρὸν ἀκαίρωσ προσγενόμενον ἐργάσεται ἢ τί κόποσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xxi.3)
ταῦτα δὲ ἐγένετο μὲν πάντα, οὐ λίην δὲ ἀκαίρωσ τὰ τῶν ψυχέων.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα45)
πολλῆσ δέ τινοσ γινομένησ ἀκρισίησ καὶ ποικιλίησ ἐπὶ τῶν νοσημάτων καὶ μεγίστου μὲν σημείου καὶ κακίστου διὰ τέλεοσ παρεπομένου τοῖσι πλείστοισιν ἀποσίτοισ εἶναι πάντων γευμάτων, μάλιστα δὲ τούτων, οἷσι καὶ τἄλλα ὀλεθρίωσ ἔχοι, διψώδεεσ οὐ λίην ἀκαίρωσ ἦσαν ἐπὶ τοῖσι πυρετοῖσι τούτοισι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα88)

SEARCH

MENU NAVIGATION