Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παρανάγνωθι δὴ καὶ ὃ γέγραφε Κτησιφῶν Δημοσθένει τῷ τῶν μεγίστων αἰτίῳ κακῶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 188 1:1)
τάσ τε οὖν γεφύρασ τοῦ ποταμοῦ διέκοπτε πρὸ ἡμέρασ καὶ κελητίῳ τινὰσ ἐσ τὸν Καίσαρα ἀποστέλλων ἐμαρτύρει μὲν ὡσ αἰτίῳ τῆσ σωτηρίασ, ἠξίου δὲ μέσον ἔχοντα τὸν ποταμὸν ἐσ λόγουσ οἱ συνελθεῖν ἐπὶ μάρτυσι τοῖσ πολίταισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 10 3:3)
παρόντοσ μὲν ἤδη τοῦ πολέμου καὶ συνεστηκότοσ, τῆσ νόσου δ’ ἐπικειμένησ, καὶ τῆσ μὲν γῆσ δῃουμένησ, τῶν δὲ ἀνθρώπων ὁσημέραι φθειρομένων καὶ τοσούτων ἤδη κειμένων ὅσων καὶ πολλοστὸν μέροσ ἐξέπληξεν ἂν τοὺσ πολεμίουσ, εἰ παρ’ ἐκείνοισ ἡ συμφορὰ συνέβη, καὶ διὰ ταῦτα δὴ πάντα ἀθύμωσ καὶ δυσχερῶσ ἔχοντασ ὁρῶν τοὺσ πολλοὺσ καὶ περὶ ὧν μὲν ἐψηφίσαντο μετεγνωκότασ, ἐπικηρυκεύεσθαι δὲ ἀξιοῦντασ Λακεδαιμονίοισ καὶ ἑτέρουσ ὑπὸ τῶν κακῶν γεγενημένουσ οὐδὲν μᾶλλον ἀνῆκεν, οὐδ’ ἐξέστη τῆσ ἀρχαίασ γνώμησ, οὐδὲ ἐστράφη τὴν ψυχὴν ὑπὸ τῶν συμφορῶν, ἀλλὰ καίπερ τοσοῦτον τῶν ἄλλων τοῖσ δεινοῖσ πλεονεκτῶν ὥσθ’ οἱ μὲν ἄλλοι τοῖσ παροῦσι τούτοισ ἠθύμουν, ὁ δὲ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ προσειλήφει μεῖζον τὸ τοὺσ πολίτασ οὕτωσ ἔχοντασ ὁρᾶν, ὥστ’ ἀπόρουσ εἶναι χρῆσθαι, καὶ ταῦτα οὐχ ὅσον τοῖσ πολεμίοισ ὑποπεπτωκέναι, ἀλλὰ κἀκείνῳ δυσμεναίνειν ὡσ τῶν παρόντων πραγμάτων αἰτίῳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 23:6)
οὕτω τοίνυν καὶ περὶ τῆσ ἐκείνων πολιτείασ, ἑώσ ἂν μὴ δείξῃσ ὅτι βασιλευόντων τῶν φιλοσόφων καὶ μόνων ἐφεστηκότων τοῖσ πράγμασι ταῦθ’ ἡμαρτήθη ‐ λέγω τοῦ Μιλτιάδου, τοῦ Θεμιστοκλέουσ, τοῦ Περικλέουσ, τοῦ Κίμωνοσ ‐ μηδαμῶσ τήν γε φιλοσοφίαν αὐτὴν αἰτιῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 125:9)
εἰ δὲ μηδὲν ὧν βουλόμεθα γέγονε, τὴν τῶν ξυμπεσόντων ἀνάγκην, μὴ ἡμᾶσ αἰτιῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 17:4)
φασὶ γὰρ ἄριστον μὲν εἶναι πάντων αὐτὸ τὸ ἀγαθόν, αὐτὸ δ’ εἶναι τὸ ἀγαθὸν ᾧ ὑπάρχει τό τε πρώτῳ εἶναι τῶν ἀγαθῶν καὶ τὸ αἰτίῳ τῇ παρουσίᾳ τοῖσ ἄλλοισ τοῦ ἀγαθὰ εἶναι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 85:3)
ἐὰν δὲ προστεθῇ τὸ ὑπὸ γῆσ ἐν μέσῳ γιγνομένησ, ὁ σὺν τῷ αἰτίῳ λόγοσ οὗτοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 59:8)
τοῦτο γὰρ ἐοίκεν αἰτίῳ τοῦ μὴ γίνεσθαι περὶ αὐτὰσ λήθην.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 110:2)
εἰ δὲ μή, αὐτὸσ σεαυτὸν αἰτιῶ.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, iambics23)
τοῦ θανάτου δ’ ὦ παιδίον μόνην γυναικῶν αἰτιῶ τὴν μητέρα.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode5)
μὴ παρατίθει σύ μοι θριδακίνασ, ὦ γύναι, ἐπὶ τὴν τράπεζαν, ἢ σεαυτὴν αἰτιῶ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 80 1:2)
μεγάλων μὲν οὖν εὐεργεσιῶν οὔθ’ ὑμῖν συμφέρει συμβαίνειν πολλάκισ καιρόν, οὔτ’ ἴσωσ ῥᾴδιον αἰτίῳ γενέσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 161:2)
οὗτοσ δὲ τῶν ὅλων κατηγορῶν καὶ κελεύων ὑμᾶσ ἐμοὶ πικρῶσ ἔχειν ὡσ φόβων καὶ κινδύνων αἰτίῳ τῇ πόλει, τῆσ μὲν εἰσ τὸ παρὸν τιμῆσ ἔμ’ ἀποστερῆσαι γλίχεται, τὰ δ’ εἰσ ἅπαντα τὸν λοιπὸν χρόνον ἐγκώμι’ ὑμῶν ἀφαιρεῖται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 301:1)
μηδὲν οὖν τὴν πόλιν αἰτιῶ, μηδ’ ἃ σὺ τῶν ὄντων αἰσχρῶσ καὶ κακῶσ ἀνήλωκασ, ὡσ ἡ πόλισ εἴληφεν, λέγε.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 58:4)
ἐκ δὲ τῆσ μονάδοσ ἀόριστον δυάδα ὡσ ἂν ὕλην τῇ μονάδι αἰτίῳ ὄντι ὑποστῆναι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 25:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION