Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἳ φατὲ μὲν τὴν νῆσον ἅπασαν ὑμῖν εἶναι μουσικὴν καὶ τούτου τὴν Ὀρφέωσ κεφαλὴν αἰτιᾶσθε, αὐτοὶ δ’ οὐκ αἰσχύνεσθε οὕτωσ ἀμούσωσ διακείμενοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 14:16)
φέρε δὴ τούτων οὕτωσ ὑποκειμένων τοὐμὸν θεάσασθε, κἂν μὲν εὑρίσκητε ἢ ῥᾳθυμοῦντα ἤ τι τῶν πάντων ἄλλο προὐργιαίτερον τῆσ ἐν τοῖσ λόγοισ διατριβῆσ ποιούμενον ἢ νῦν ἢ πρότερον λέγω, μᾶλλον δ’ ὅλωσ ἐλλελοιπότα ὑπερβολὴν τῆσ περὶ ταῦτα προθυμίασ τε καὶ σπουδῆσ, αἰτιᾶσθε καὶ μέμφεσθε ὅ τι βούλεσθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 5:8)
ἀλλήλουσ αἰτιᾶσθε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 23:4)
λόγων δ’, ὧν αὐτὸν αἰτιᾶσθε κατὰ τοῦ δήμου πρὸσ τὴν βουλὴν εἰπεῖν, μήτε μέμνησθε μήτε κατηγορεῖτε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 61 3:1)
τὰ Φοίβου δ’ αἰτιᾶσθε θέσφατα.
(에우리피데스, episode 2:19)
μὴ τοίνυν ἐμὲ αἰτιᾶσθε τούτων.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ. 4:5)
τοῦτο δέ, ὦ Ἑρμῆ, διττὴν ἔχον τὴν κατηγορίαν, οὐκ οἶδα καθ’ ὁπότερον αἰτιᾶσθέ μου, πότερα ὡσ οὐδὲ ὅλωσ ἐχρῆν τοὺσ ἀνθρώπουσ γεγονέναι, ἀλλ’ ἄμεινον ἦν ἀτρεμεῖν αὐτοὺσ γῆν ἄλλωσ ὄντασ, ἢ ὡσ πεπλάσθαι μὲν ἐχρῆν, ἄλλον δέ τινα καὶ μὴ τοῦτον διεσχηματίσθαι τὸν τρόπον;
(루키아노스, Prometheus, (no name) 11:1)
ἢ κἀκεῖνον αἰτιᾶσθε ὡσ σπαθῶντα ὑμῶν τὸ κτῆμα;
(루키아노스, Prometheus, (no name) 19:6)
"τὰ κοινὰ ταῦτα καὶ τὰ καθ’ ἡμέραν ἀξιοῦσιν, μὴ ὑπερβαίνειν τοὺσ νομέασ ὑμῶν ἐσ τὸ πεδίον ἀλλὰ μέχρι τοῦ τράχωνοσ νέμειν τοὺσ δὲ λῃστὰσ οὓσ αἰτιᾶσθε ὡσ κατατρέχοντασ ὑμῶν τὴν χώραν οὐ φασὶν ἀπὸ κοινῆσ γνώμησ ἐκπέμπεσθαι, ἀλλὰ ἰδίᾳ ἕκαστον ἐπὶ τῷ κέρδει κλωπεύειν·
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 48:2)
"καθόλου δ’ εἰπεῖν, ὑμᾶσ τοὺσ τοῦ Ἐπικούρου προφήτασ δῆλοσ γὰρ εἶ καὶ αὐτὸσ ὑποφερόμενοσ οὐκ ἔστι διαφυγεῖν, ἀλλὰ κἀκείνασ αἰτιᾶσθε τὰσ πάλαι προφήτιδασ ὡσ φαύλοισ ποιήμασι χρωμένασ, καὶ τὰσ νῦν καταλογάδην καὶ διὰ τῶν ·
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 78)
"ὥστε ταυτὶ μὲν τὰ προγεγραμμένα τῶν σοφῶν τό γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν ἀποδέχεσθε καὶ θαυμάζειν οὐχ ἣκιστα διὰ τὴν βραχυλογίαν ὡσ πυκνὸν καὶ σφυρήλατον νοῦν ἐν ὀλίγῳ περιέχουσαν ὄγκῳ, τοὺσ δὲ χρησμοὺσ ὅτι συντόμωσ καὶ ἁπλῶσ καὶ δι’ εὐθείασ τὰ πλεῖστα φράζουσιν αἰτιᾶσθε.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 295)
εἰ δὲ μή, ἐμὲ αἰτιᾶσθε.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 2 39:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION