Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵνα δὲ μὴ μόνον Διομήδην, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὅλην ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ τῶν ἀρχιθεώρων αἰτησάμενοσ, ὡσ εἰσ τἀπινίκια τῇ προτεραίᾳ τῆσ θυσίασ χρησόμενοσ, ἐξηπάτησε καὶ ἀποδοῦναι οὐκ ἤθελε, βουλόμενοσ τῇ ὑστεραίᾳ πρότεροσ τῆσ πόλεωσ χρήσασθαι τοῖσ χρυσοῖσ χερνιβίοισ καὶ θυμιατηρίοισ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 44:1)
ὁ δὲ αἰτησάμενοσ ἑαυτὸν ἀνελεῖν θυσίαν ἐπιτελῶν ἀδεῶσ τοῦ ταυρείου σπασάμενοσ αἵματοσ ἀπέθανεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 27:2)
καὶ τί δεῖ νόμουσ λέγειν, ὅταν καὶ Δημοσθένησ αὐτὸσ, ὁ δι’ ὧν ἀτελείασ φροντίζει τὸ λειτουργεῖν πολεμῶν, φαίνηται μάλιστα πάντων τουτὶ βεβαιῶν, νῦν μὲν δημηγορῶν καὶ γράφων καὶ συμβουλεύων, νῦν δὲ προσβεύων καὶ χορηγῶν καὶ διὰ πάντων τουτωνὶ λειτουργῶν, καὶ οὔτε πώποτ’ αὐτὸσ ἀτέλειαν αἰτησάμενοσ οὔτε ταύτησ πέρι λόγον ποιησάμενοσ ὁντινοῦν, πλὴν ἐν τῷ παρόντι διὰ τὸν ἑαυτοῦ καὶ Χαβρίου παῖδα Κτήσιππον τουτονί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 15:2)
καὶ τοίνυν εἰσ αὑτὸν οὐδεμίαν φαίνεται χάριν αἰτησάμενοσ ἐν τοιαύτῃ φιλίᾳ καὶ σπουδῇ, φυλάττων δὲ καὶ ταμιευόμενοσ τὴν τοῦ αὐτοκράτοροσ προθυμίαν εἰσ ὑμᾶσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 6:1)
τοιαύτῃ καταδρομῇ τοῦ Τύρνου χρησαμένου καὶ τῶν πολλῶν σφόδρα κινηθέντων ἐπὶ τοῖσ λόγοισ αἰτησάμενοσ εἰσ ἀπολογίαν ὁ Ταρκύνιοσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν καὶ λαβών, ὡσ ὁ σύλλογοσ διελύθη, παρακαλέσασ τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ ἐσκόπει μετ’ ἐκείνων, τίνα χρηστέον τοῖσ πράγμασι τρόπον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 47 1:1)
τρόπον αὐτοῖσ πολεμεῖν διὰ τὸ μήτ’ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰσ ἐπιχειρήσεισ αὐτοὺσ ποιεῖσθαι μήτ’ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ χρονίζειν τόποισ, ἀλλὰ νυκτὶ μὲν εἰσ ὄρθρον, ἡμέρᾳ δ’ εἰσ νύκτα συμμετρεῖσθαι τὰσ ἐφόδουσ, καὶ πολλάκισ ἀποστείλαντι τοὺσ στρατιώτασ ἐπὶ τὴν βοήθειαν τῆσ χώρασ διὰ κενῆσ, παραγίνεταί τισ ἐξ αὐτῶν ᾐκισμένοσ τὸ σῶμα μάστιξιν ἀποσταλεὶσ ὑπὸ τῶν φυγάδων ὡσ αὐτόμολοσ, ὃσ ἄδειαν αἰτησάμενοσ ὑπέσχετο τῷ τυράννῳ παραλαβὼν τὴν ἀποσταλησομένην σὺν αὐτῷ δύναμιν ἄξειν ἐπὶ τὸν τόπον, ἐν ᾧ τὴν ἐπιοῦσαν ἔμελλον αὐλίζεσθαι νύκτα οἱ φυγάδεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 10 7:1)
εἰσ τοὺσ νεωτέρουσ ὁ λόγοσ, αἰτησάμενοσ ἐξουσίαν παρὰ τῶν ὑπάτων εἰπεῖν ὅσα βούλεται, καὶ τυχὼν ἐπισημασίασ τε μεγάλησ καὶ προσοχῆσ λόγον διεξῆλθε κατὰ τοῦ δήμου τοιόνδε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 21 6:1)
καὶ ἐπειδὴ τὸ προβούλευμα ἔδει γράφεσθαι, λόγον αἰτησάμενοσ ὁ Μάρκιοσ εἶπεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 57 1:3)
καὶ οἱ μὲν ἀπῄεσαν πολλὰσ τῇ πόλει τῆσ εἰρήνησ χάριτασ εἰδότεσ, ὁ δὲ Μάλλιοσ ἀφικόμενοσ εἰσ τὴν πόλιν, ἐπὶ τῇ καταλύσει τοῦ πολέμου τὸν πεζὸν θρίαμβον αἰτησάμενοσ, ἔλαβεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 36 4:2)
οὖν Κοίντιοσ, τά τ’ ἄλλα ἐπιεικὴσ ὢν ἀνὴρ καὶ δῆμον οἰκειώσασθαι λόγῳ πιθανώτατοσ, πρῶτοσ αἰτησάμενοσ λόγον, ἐπιδέξιόν τινα καὶ κεχαρισμένην ἅπασι διεξῆλθε δημηγορίαν, ὥστε τοὺσ ὑπὲρ τοῦ νόμου λέγοντασ εἰσ πολλὴν ἐλθεῖν ἀμηχανίαν, οὔτε δικαιότερα λέγειν ἔχοντασ οὔτ’ ἐπιεικέστερα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 44 6:1)
αἰτησάμενοσ γὰρ ἐξουσίαν ἀσπάσασθαι τὴν θυγατέρα τοὺσ τελευταίουσ ἀσπασμοὺσ ἐπ’ ἐξουσίασ καὶ διαλεχθῆναι μόνῃ μόνοσ, ὁπόσα βούλεται, πρὶν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ αὐτὴν ἀπαχθῆναι, συγχωρήσαντοσ τοῦ στρατηγοῦ καὶ τῶν ἐχθρῶν μικρὸν ἀναχωρησάντων ὑπολαβὼν εἰσ τὴν ἐκλυομένην τε καὶ καταρρέουσαν καὶ κατέχουσαν τέωσ μὲν ἀνεκαλεῖτό τε καὶ κατεφίλει καὶ τὰσ λιβάδασ ἐξέματτε τῶν δακρύων, ἔπειτα κατὰ μικρὸν ὑπάγων, ὡσ ἦν ἐγγὺσ ἐργαστηρίου μαγειρικοῦ, μάχαιραν ἐξαρπάσασ ἀπὸ τῆσ τραπέζησ παίει τὴν θυγατέρα διὰ τῶν σπλάγχνων τοσοῦτον εἰπών·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 37 7:1)
Μάρκοσ δέ τισ Κούρτιοσ ἐν τοῖσ πρώτοισ τῶν νέων ἀριθμούμενοσ σωφροσύνησ ἕνεκα καὶ τῆσ κατὰ πολέμουσ ἀρετῆσ ἔφοδον αἰτησάμενοσ ἐπὶ τὴν βουλὴν εἶπεν, ὅτι τῶν πάντων ἐστὶν ἀγαθῶν χρῆμα κάλλιστον καὶ πόλει Ῥωμαίων ἀναγκαιότατον ἀνδρῶν ἀρετή·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 11 5:1)
"ὦ παῖ, μυρίαισ εὐχαῖσ αἰτησάμενόσ σε γενέσθαι μοι παρὰ τοῦ θεοῦ, ἐπεὶ παρῆλθεσ εἰσ τὸν βίον, οὐκ ἔστιν ὅ τι μὴ περὶ τὴν σὴν ἀνατροφὴν ἐφιλοτιμησάμην οὐδ’ ἐφ’ ᾧ μᾶλλον εὐδαιμονήσειν ᾤμην, ὡσ εἰ σέ τ’ ἴδοιμι ἠνδρωμένον καὶ τελευτῶν διάδοχον τῆσ ἀρχῆσ τῆσ ἐμαυτοῦ καταλίποιμι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 294:2)
ὃ γὰρ οὐδέπω πρότερον εἶδεν ὑμῶν οὐδεὶσ ἐνταῦθα γεγενημένον, θέρουσ ἀκμῇ χειμῶνα, αἰτησάμενοσ τὸν θεὸν παρέξω τοῦτο νῦν ὑμῖν ἐπι γνῶναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 121:3)
ὡσ μὲν Ἀμάνησ, Ἀμαδάθου μὲν παῖσ Ἀμαληκίτησ δὲ τὸ γένοσ, ἀλλότριοσ ὢν τοῦ Περσῶν αἵματοσ, ἐπιξενωθεὶσ ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆσ πρὸσ ἅπαντασ χρηστότητοσ ἐπὶ τοσοῦτον, ὡσ πατέρα μου τὸ λοιπὸν προσαγορεύεσθαι καὶ προσκυνούμενον διατελεῖν καὶ μεθ’ ἡμᾶσ τὰ δεύτερα τῆσ βασιλικῆσ παρὰ πάντων τιμῆσ ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν οὐδὲ σώφρονι λογισμῷ τὸ μέγεθοσ τῶν ἀγαθῶν ἐταμίευσεν, ἀλλὰ τῆσ βασιλείασ ἐπεβούλευσέ με καὶ τῆσ ψυχῆσ τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆσ ἐξουσίασ ἀφελέσθαι, τὸν εὐεργέτην μου καὶ σωτῆρα Μαρδοχαῖον καὶ τὴν κοινωνὸν ἡμῖν τοῦ τε βίου καὶ τῆσ ἀρχῆσ Ἐσθῆρα κακούργωσ καὶ μετὰ ἀπάτησ πρὸσ ἀπώλειαν αἰτησάμενοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 327:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION