Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μέχρι μὲν δὴ τούτων τὰ μέγιστα συνεβούλευε καὶ οὐδὲν ἔχει Πλάτων αἰτιάσασθαι, οὐ μὲν οὖν, εἰ μὴ λαμπρῶσ ἐπαινοίη, ὅπωσ οὐκ ἂν αἰσχύνοιτο οὐκ ἂν ἔχειν μοι δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 69:11)
ἐρωτᾷ δὲ Σωκράτησ Ἀπολλόδωρον εἰ οὐκ αἰσχύνοιτο σοφιστὴν ἐθέλων παρέχειν ἑαυτὸν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:11)
καὶ καταλαβόντεσ αὐτὸν πρὸσ τοῖσ μυροπωλίοισ ἠρωτῶμεν εἰ οὐκ αἰσχύνοιτο ψευδόμενοσ κα[ὶ ἐν]εδρεύσασ ἡμᾶσ ταῖσ συνθήκαισ, οὐ προειπὼν τὰ χρέα.
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 12:2)
ἡ δέ γε σώφρων χρυσῷ ^ μὲν τὰ ἀρκοῦντα καὶ μόνον τὰ ἀναγκαῖα προσχρῆται, τὸ δ’ αὑτῆσ κάλλοσ οὐκ ἂν αἰσχύνοιτο, οἶμαι, καὶ γυμνὴ δεικνύουσα.
(루키아노스, De Domo, (no name) 7:5)
καὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτο ἀγαθὸν ἡγεῖτο εἶναι, ὡσ μὴ αἰσχύνοιτο καὶ αὑτὸσ λαμβάνων·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 9:4)
ἦ καλῶσ οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, οὗτοσ ὁ ἔπαινοσ ἔχει, τὸ ὁρῶντα τοιοῦτον ἄνδρα, οἱο͂ν ἑαυτόν τισ μὴ ἀξιοῖ εἶναι ἀλλ’ αἰσχύνοιτο ἄν, μὴ βδελύττεσθαι ἀλλὰ χαίρειν τε καὶ ἐπαινεῖν;
(플라톤, Republic, book 10 271:1)
καὶ μὴν οἶσθά γε ὅτι οὐκ ἀγνώμων ἐστὶν Ἑρμογένησ, αἰσχύνοιτο δ’ ἄν, εἰ ὠφελούμενοσ ὑπὸ σοῦ μὴ ἀντωφελοίη σε·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 10 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION