헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ τὸ ψήφισμα γράφων ἐνδείκνυται τοῖσ ἀκούουσιν, ὅτι γέγραφε μὲν παράνομα, αἰσχύνεται δὲ ἐφ’ οἷσ ἡμάρτηκε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 123)
θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν τῆσ νίκησ καὶ τῶν κατορθωμάτων κοινωνεῖν τὴν πόλιν αἰσχρὸν ἡγεῖται, τὸ δὲ τὴν τῶν ἀτυχημάτων καὶ τῆσ ἥττησ τάξιν λαβεῖν ἔντιμον νομίζει, καὶ σὺν ἄλλοισ μὲν κρατῶν αἰσχύνεται, κληρονομῶν δὲ τῆσ ἑτέρων συμφορᾶσ καλοῦ καὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἡγεῖται μερίτησ ἔσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:9)
καὶ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἐστι δεινότερον καὶ ἀτοπώτερον, εἰ μᾶλλον ὁ πειρώμενοσ ὡσ οὐκ αἰσχρὸν ῥητορικὴ διδάσκειν αἰσχύνεται ἢ ὁ τολμήσασ πρῶτον ἐν αἰσχροῦ μοίρᾳ ψέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 9:2)
σκοπεῖτε δὲ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τοῦτο, ἵν’ εἰδῆτε σαφῶσ, ὡσ τἀναντία Λεπτίνησ ὧν προὔθετο λέγει, καὶ τοῖσ αὐτὸσ αὑτοῦ πολεμῶν οὐκ αἰσχύνεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 76:3)
καὶ οἱο͂σ εὖ ποιεῖν, εὐεργετούμενοσ δ’ αἰσχύνεται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 83:3)
ὅπερ καὶ πρὸσ τὴν γυναῖκα ἀποκρίνασθαί φασιν αὐτόν, εἰποῦσαν εἰ μηδὲν αἰσχύνεται τὴν βασιλείαν ἐλάττω παραδιδοὺσ τοῖσ υἱέσιν ἢ παρὰ τοῦ πατρὸσ παρέλαβεν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 273:2)
ὅλωσ δὲ οὐκ αἰσχύνονται οὔθ’ ὧν πολὺ καταφρονοῦσι τῆσ δόξησ τοῦ ἀληθεύειν οὐδεὶσ γὰρ παιδία καὶ θηρία αἰσχύνεται, οὔτε ταὐτὰ τοὺσ γνωρίμουσ καὶ τοὺσ ἀγνῶτασ, ἀλλὰ τοὺσ μὲν γνωρίμουσ τὰ πρὸσ ἀλήθειαν δοκοῦντα τοὺσ δ’ ἄπωθεν τὰ πρὸσ τὸν νόμον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 23:1)
οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐ τὸν Παλαμήδην ψυχρὸν ὄντ’ αἰσχύνεται.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode4)
κρεᾴδι’ ἄττα,3 ποδάρια, ῥύγχη τινά, ὠτάρι’ ὑεί’, ἡπάτιον ἐγκεκαλυμμένον αἰσχύνεται γὰρ πελιδνὸν ὂν τῷ χρώματι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 69 4:3)
οὐδ’ αἰσχύνεται ὁ τὸν Ἡράκλειτον πᾶσιν ἐξηγούμενοσ, ὁ τὴν Θεοδέκτου μόνοσ ἀνευρηκὼσ τέχνην, ὁ τὰ κεφάλαια συγγράφων Εὐριπίδῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 1:2)
οὗτοσ δ’, ὃν ἠνάγκασεν αὑτῷ πατέρα γενέσθαι, τοῦτον οὐκ αἰσχύνεται ψέγων ἐναντίον ὑμῶν, ἀλλ’ εἰσ τοῦτο ἀμαθίασ ἥκει, ὥστε τῶν νόμων ἀπαγορευόντων μηδὲ τοὺσ τῶν ἄλλων πατέρασ κακῶσ λέγειν τεθνεῶτασ, οὗτοσ, οὗ φησιν υἱὸσ εἶναι, τοῦτον λοιδορήσει, ᾧ προσῆκεν καὶ εἴ τισ ἄλλοσ ἐβλασφήμει περὶ αὐτοῦ ἀγανακτεῖν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 59:1)
καὶ ταῦτ’ οὐκ αἰσχύνεται λέγων, οὐδὲ τοὺσ ἀκούοντασ οἰέται μανθάνειν ὅτι συκοφαντοῦντόσ ἐστι λογισμὸσ οὗτοσ, οὐκ ἀδικουμένου.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 82:5)
ταῦτα μὲν τοίνυν Σπουδίασ οὐδὲν ἧττον ἐμοῦ γιγνώσκων, ἀλλ’ οἶμαι μὲν καὶ ἀκριβέστερον, ὅσῳ καὶ πυκνότερον ἐνταυθοῖ παρέρχεται, πᾶσιν ἐναντία τοῖσ πεπραγμένοισ αὑτῷ λέγων οὐκ αἰσχύνεται.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 31:1)
ὥστε καὶ αὐτὸσ ἕκαστοσ ὀψοφαγῶν μὲν ἢ πίνων ἢ ἐρῶν τινοσ αἰσχύνεται καὶ περιστέλλει τὴν ἀκρασίαν, δοξοκοπῶν δὲ καὶ φιλοτιμούμενοσ οὐδένα ἀνθρώπων βούλεται λανθάνειν, ἀλλὰ ἐν τῷ μέσῳ ταῦτα ποιεῖ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 1:2)
ἃ γὰρ καθ’ ἑαυτὸν ἕκαστοσ αἰσχύνεται πράττειν ἢ δέδιεν ὑπὸ τοῦ κρείττονοσ κατειργόμενοσ, ταῦτ’ ἐν κοινῷ γενομένουσ ἑτοιμότερον παρανομεῖν προσειληφότασ ἰσχὺν ταῖσ ἑαυτῶν γνώμαισ ἐκ τῶν τὰ ὅμοια βουλομένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 67 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION