Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅστισ γὰρ νέοσ ὢν ἀπέστη δι’ αἰσχρὰσ ἡδονὰσ τῆσ εἰσ τὰ καλὰ φιλοτιμίασ, τοῦτον οὐκ ᾠήθη δεῖν πρεσβύτερον γενόμενον ἐπίτιμον εἶναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1604)
ὅταν δὲ ταῖσ εἰσ τὸν παῖδα πεπραγματευμέναισ μεταφοραῖσ ὀνομάτων αἰσχρὰσ ὑποψίασ παρεμβάλλῃ, καταγέλαστον τὴν πόλιν ποιεῖ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1673)
ἐπειδὴ δέ ποτ’ ἐπαύσατο καὶ σιωπὴ ἐγένετο, ἠναγκαζόμην ἐγὼ λέγειν μετὰ τοιαύτην ἀπαιδευσίαν καὶ κολακείασ αἰσχρᾶσ ὑπερβολήν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1131)
ὧν μέροσ αὐτίκα ἔδοσαν οἱ Νομαντῖνοι, καὶ τὰ λοιπὰ ὁ Πομτήιοσ ἀνέμενεν, παραγενομένου δ’ αὐτῷ διαδόχου Μάρκου Ποπιλίου Λαίνα, οἱ μὲν ἔφερον τὰ λοιπὰ τῶν χρημάτων, ὁ δ’ ἀπηλλαγμένοσ μὲν τοῦ περὶ τοῦ πολέμου δέουσ τῷ παρεῖναι τὸν διάδοχον, τὰσ δὲ συνθήκασ εἰδὼσ αἰσχράσ τε καὶ ἄνευ Ῥωμαίων γενομένασ, ἠρνεῖτο μὴ συνθέσθαι τοῖσ Νομαντίνοισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 4:7)
Μαγκῖνον δ’ ἔγνωσαν ἐκδοῦναι τοῖσ Νομαντίνοισ, ἄνευ σφῶν αἰσχρὰσ συνθήκασ πεποιημένον, ᾧ λόγῳ καὶ Σαυνίταισ οἱ πατέρεσ, ὅμοια χωρὶσ αὐτῶν συνθεμένουσ, ἡγεμόνασ εἴκοσιν ἐξεδεδώκεσαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 8:8)
γενομένου δὲ τοῦ περὶ τὴν Καδμείαν ἀπροσδοκήτου κακοῦ μόνοι τῶν Ἑλλήνων καὶ τὸ τῆσ αἰσχρᾶσ εἰρήνησ δίκαιον καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καλὰ καὶ ὡσ ἀληθῶσ δίκαια ἐτήρησαν Λακεδαιμονίοισ ἐπεξελθόντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 82:5)
οὐδὲν γὰρ τῶν ἐσχάτων ὅ τι οὐ πείσεσθαι τῶν πολλῶν νομιζόντων, καὶ βλεπόντων εἰσ αἰσχρὰσ μηχανὰσ καὶ ἀπόρουσ καταφυγὰσ, τοσοῦτον μετέστησε τὰ πράγματα ὥστε εἴ τισ ὕστερον αὐτοὺσ ἀπελθόντων τῶν βαρβάρων ἤρετο εἰ ἐβούλοντ’ ἂν μήτ’ ἐκείνουσ ἐπιστρατεῦσαι μήτε σφίσι ταῦτα πεπρᾶχθαι μήτε τοὺσ κινδύνουσ σφίσι μηδὲ τὰσ πράξεισ γεγενῆσθαι, τεθνάναι πάντασ ἂν εἰπεῖν ἐθέλειν μᾶλλον ἢ ταῦτα ἄπρακτα αὑτοῖσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 66:4)
ἐκπλαγέντοσ γὰρ τοῦ Εὐρυβιάδου πρὸσ τὸ πλῆθοσ τῶν τριήρων τῶν βαρβαρικῶν, ὧν τὰσ μὲν ἑώρα καταντικρὺ προσφερομένασ, τὰσ δ’ ἤκουε περιπλεῖν, καὶ διανοουμένου τὸν ἀγῶνα καταλιπεῖν οὐκ ἐπ’ ἐλπίδι βελτίονι, ἀλλ’ ὅπερ ἐν τοῖσ τοιούτοισ συμβαίνει τὸ παρὸν διακρούσασθαι κέρδοσ ἡγεῖσθαι, τοιοῦτον πάθοσ παθόντοσ καὶ πρὸσ τὴν Πελοπόννησον βλέποντοσ, αὐτὸσ ὥσπερ θεόσ τισ τῶν ἀπὸ μηχανῆσ χεῖρα ὑπερέσχε καὶ διεκώλυσε διαφθαρῆναι τὰ πράγματα ἀπ’ αἰσχρᾶσ οὕτω τῆσ ἀρχῆσ ἀρξάμενα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 74:7)
τὰσ μὲν οὖν ὁμολογουμένωσ αἰσχρὰσ δῆλον ὡσ οὐ φατέον ἡδονὰσ εἶναι, πλὴν τοῖσ διεφθαρμένοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 71:4)
σωφροσύνησ δ’ ἐστὶ τὸ μὴ θαυμάζειν τὰσ ἀπολαύσεισ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν, καὶ τὸ εἶναι πάσησ ἀπολαύσεωσ αἰσχρᾶσ ἡδονῆσ ἀνόρεκτον, καὶ τὸ φοβεῖσθαι καὶ τὴν δικαίαν ἄδειαν, καὶ τὸ τετάσθαι περὶ τὸν βίον ὁμοίωσ ἔν τε μικροῖσ καὶ μεγάλοισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 20:2)
ταύτησ τοίνυν τῆσ οὕτωσ αἰσχρᾶσ καὶ περιβοήτου συστάσεωσ καὶ κακίασ, μᾶλλον δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, προδοσίασ, εἰ δεῖ μὴ ληρεῖν, τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ ἥ τε πόλισ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ ἀναίτιοσ γέγον’ ἐκ τῶν ἐμῶν πολιτευμάτων καὶ ἐγὼ παρ’ ὑμῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 420:1)
τίσ οὕτωσ εὐέλπισ ὑμῶν ἐστιν, ὦ Ἀθηναῖοι, τίσ οὕτωσ ἀλόγιστοσ, τίσ τῶν προγεγενημένων καὶ νῦν ἐνεστηκότων πραγμάτων ἄπειροσ, ὅστισ ἐλπίζει τὸν ἐκ τοσαύτησ εὐδαιμονίασ εἰσ τοσαύτην ἀδοξίαν καταστήσαντα τὴν πόλιν, δι’ ἡντιναδήποτε αἰτίαν ἢ τύχην ‐ ἐῶ γὰρ τοῦτο ‐ νῦν, ἐπειδὴ πρὸσ ταῖσ ἄλλαισ ἀπορίαισ καὶ τοῖσ περιεστηκόσιν ἡμᾶσ κινδύνοισ καὶ ἡ τῶν ἐξ αὐτῆσ τῆσ πόλεωσ δωροδοκία προσγέγονε, καὶ περὶ αἰσχρᾶσ αἰτίασ κοινῇ πάντεσ ἀγωνιζόμεθα καὶ περὶ τοῦ μὴ δοκεῖν τὰ ἰδίᾳ παρά τισιν ὄντα χρήματα κοινῇ τὸν δῆμον ἔχειν, τηνικαῦτα συμβουλεύοντα καὶ διοικοῦντα τοῦτον σώσειν ὑμᾶσ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 113:1)
οὐδ̓ ἐγὼ νήφειν ἐν τοῖσ λόγοισ ἔτι μοι δοκῶ τῶν ἀνθρωπίνων συμφορῶν μνησθεὶσ ἐπὶ πλέον καὶ τῆσ αἰσχρᾶσ καὶ δυσχεροῦσ δουλείασ, λείασ, ἣν δεδούλωσθε πάντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 16:4)
εἶναι γὰρ καὶ αἰσχρὰσ ἡδονάσ, μηδὲν δ’ αἰσχρὸν εἶναι ἀγαθόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 103:9)
ὅταν δὲ μάθῃσ τὰσ κατασχούσασ αἰσχρὰσ καὶ δεινὰσ ἀνάγκασ, βούλευσαι μετ’ αὐτῶν, ὅντινα τιμωρήσεισ ἐμοί τε καὶ σεαυτῷ τρόπον καὶ μὴ πολὺν ποίει χρόνον τὸν διὰ μέσου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 66 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION