Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ οὖν ἐστιν ἀεὶ τῆσ τοιαύτησ συστοιχίασ ἡ ἑτέρα ἐν τῇ τοῦ αἱρετοῦ τάξει, καὶ τὸ γνωστὸν καὶ τὸ αἰσθητόν ἐστιν ὡσ ὅλωσ εἰπεῖν τῷ κοινωνεῖν τῆσ ὡρισμένησ φύσεωσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 236:1)
καὶ περὶ τὰ τούτου μέρη καὶ τὰ πάθη καὶ τὰ ἔργα διατηροῦσι τὸ συμβαῖνον, καὶ τὰσ ἀρχὰσ καὶ τὰ αἴτια εἰσ ταῦτα καταναλίσκουσιν, ὡσ ὁμολογοῦντεσ τοῖσ ἄλλοισ φυσιολόγοισ ὅτι τό γε ὂν τοῦτ’ ἐστὶν ὅσον αἰσθητόν ἐστι καὶ περιείληφεν ὁ καλούμενοσ οὐρανόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 185:1)
ὥστ’ ἐπείπερ ἡ ἀστρολογία μία τούτων ἐστίν, ἔσται τισ καὶ οὐρανὸσ παρὰ τὸν αἰσθητὸν οὐρανὸν καὶ ἥλιόσ τε καὶ σελήνη καὶ τἆλλα ὁμοίωσ τὰ κατὰ τὸν οὐρανόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 55:1)
ὅλωσ τ’ εἴπερ ἔστι τὸ αἰσθητὸν μόνον, οὐθὲν ἂν εἰή μὴ ὄντων τῶν ἐμψύχων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 161:1)
τὰ δ’ ὡσ τὸ μετρητὸν πρὸσ τὸ μέτρον καὶ ἐπιστητὸν πρὸσ ἐπιστήμην καὶ αἰσθητὸν πρὸσ αἴσθησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 174:1)
αἰσθητὸν γάρ τι τὸ ζῷον, καὶ ἄνευ κινήσεωσ οὐκ ἔστιν ὁρίσασθαι, διὸ οὐδ’ ἄνευ τῶν μερῶν ἐχόντων πώσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 176:3)
οὔτε γὰρ ψυχρὸν οὔτε θερμὸν οὔτε γλυκὺ οὔτε ὅλωσ αἰσθητὸν οὐθὲν ἔσται μὴ αἰσθανομένων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 29:3)
λέγεται δὲ ἐκ τοῦ ἐναντίου καὶ δηλοῦται τὸ ἕν, ἐκ τοῦ διαιρετοῦ τὸ ἀδιαίρετον, διὰ τὸ μᾶλλον αἰσθητὸν τὸ πλῆθοσ εἶναι καὶ τὸ διαιρετὸν ἢ τὸ ἀδιαίρετον, ὥστε τῷ λόγῳ πρότερον τὸ πλῆθοσ τοῦ ἀδιαιρέτου διὰ τὴν αἴσθησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 45:1)
εἰ γὰρ σώματοσ λόγοσ τὸ ἐπιπέδοισ ὡρισμένον, οὐκ εἰή ἂν ἄπειρον σῶμα οὔτ’ αἰσθητὸν οὔτε νοητόν, οὐδ’ ἀριθμὸσ ὡσ κεχωρισμένοσ καὶ ἄπειροσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 158:2)
ἔτι τὸ αἰσθητὸν σῶμα πού, καὶ ὁ αὐτὸσ τόποσ ὅλου καὶ μορίου, οἱο͂ν τῆσ γῆσ, ὥστ’ εἰ μὲν ὁμοειδέσ, ἀκίνητον ἔσται ἢ ἀεὶ οἰσθήσεται, τοῦτο δὲ ἀδύνατον τί γὰρ μᾶλλον κάτω ἢ ἄνω ἢ ὁπουοῦν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 165:1)
ὅλωσ δ’ ἀδύνατον ἄπειρον εἶναι σῶμα καὶ τόπον τοῖσ σώμασιν, εἰ πᾶν σῶμα αἰσθητὸν ἢ βάροσ ἔχει ἢ κουφότητα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 168:4)
ἔτι πᾶν σῶμα αἰσθητὸν ἐν τόπῳ, τόπου δὲ εἴδη ἕξ, ἀδύνατον δ’ ἐν τῷ ἀπείρῳ σώματι ταῦτ’ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 169:4)
αἰσθήσεωσ δὲ πάσησ πρὸσ τὸ αἰσθητὸν ἐνεργούσησ, τελείωσ δὲ τῆσ εὖ διακειμένησ πρὸσ τὸ κάλλιστον τῶν ὑπὸ τὴν αἴσθησιν τοιοῦτον γὰρ μάλιστ’ εἶναι δοκεῖ ἡ τελεία ἐνέργεια·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 43:4)
οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἥ τε ἡδονὴ τελειοῖ καὶ τὸ αἰσθητόν τε καὶ ἡ αἴσθησισ, σπουδαῖα ὄντα, ὥσπερ οὐδ’ ἡ ὑγίεια καὶ ὁ ἰατρὸσ ὁμοίωσ αἰτία ἐστὶ τοῦ ὑγιαίνειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 45:3)
ἑώσ ἂν οὖν τό τε νοητὸν ἢ αἰσθητὸν ᾖ οἱο͂ν δεῖ καὶ τὸ κρῖνον ἢ θεωροῦν, ἔσται ἐν τῇ ἐνεργείᾳ ἡ ἡδονή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 47:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION