Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τερασκόπον δὴ τῶνδέ σ’ αἱροῦμαι πέρι.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 2:5)
τοῦτ’ ἀντ’ ἐκείνων τοὔποσ αἱροῦμαι σέθεν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode21)
πολλῶν δὲ ἐπιρρεόντων καὶ πάντων αὐτὸ ἕκαστον εἰπεῖν ἐπειγόντων αἱροῦμαι τὸ τῇ φύσει δεύτερον καὶ τὸ πρὸ αὐτοῦ βεβαιοῦν ἐφεξῆσ ἀποδοῦναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 13:10)
νῦν δ’ ἐπ’ ἀδήλοισ οὖσι τοῖσ ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοισ, ὅμωσ ἐπὶ τῷ συνοίσειν ὑμῖν, ἂν πράξητε, ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 63:4)
αἱροῦμαι δ̓ ὅμωσ τὴν Ὑμνίδα.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 6:7)
ἐν μέρει τοίνυν ἔγωγε ἀμφοτέρασ αἱροῦμαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 50:1)
ἀλλ’ οὔτε τότε ᾠήθην δεῖν ἕνεκα τοῦ κινδύνου πρᾶξαι οὐδὲν ἀνελεύθερον, οὔτε νῦν μοι μεταμέλει οὕτωσ ἀπολογησαμένῳ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον αἱροῦμαι ὧδε ἀπολογησάμενοσ τεθνάναι ἢ ἐκείνωσ ζῆν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 203:1)
ἄρχοντα οὖν αἱροῦμαι τῆσ πόσεωσ, ἑώσ ἂν ὑμεῖσ ἱκανῶσ πίητε, ἐμαυτόν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 449:6)
οὕτωσ, ἔφη, αἱροῦμαι, ἐμαυτοῦ ἕνεκα τὸ πλεῖστον λέγειν τε καὶ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι.
(플라톤, Republic, book 7 286:1)
"δοκεῖ ταῦτα πᾶσιν, ἐμαυτὸν αἱροῦμαι συμποσίαρχον ὑμῶν καὶ κελεύω τοὺσ μὲν ἄλλουσ, ὡσ βούλονται, πίνειν ἐν τῷ παρόντι, Κράτωνα δὲ καὶ Θέωνα, τοὺσ εἰσηγητὰσ καὶ νομοθέτασ τοῦ δόγματοσ, ἒν τινι τύπῳ βραχέωσ διελθεῖν, ὁποῖον ὄντα δεῖ τὸν συμποσίαρχον αἱρεῖσθαι, καὶ τί ποιούμενοσ τέλοσ ὁ αἱρεθεὶσ ἄρξει, καὶ πῶσ χρήσεται τοῖσ κατὰ συμπόσιον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 4:1)
δοκῶ γὰρ εἶναι πᾶσιν ἡσύχιόσ τισ καὶ νωθρόσ, ὡσ ἀκούω, καὶ πολὺ κεχωρισμένοσ τῆσ Ῥωμαϊκῆσ αἱρέσεωσ καὶ πράξεωσ, ὅτι κρίσεισ οὐχ αἱροῦμαι λέγειν.
(폴리비오스, Histories, book 31, chapter 23 11:1)
αἱροῦμαι δ’ ἀσεβεῖν κείνησ χάριν, ἢ τὰ σὰ τηρῶν ὁρ́κι’ ἀποθνῄσκειν, πότνι’, ὑπ’ εὐσεβίησ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 133 1:1)
εἰ μισεῖν πόνοσ ἐστί, φιλεῖν πόνοσ, ἐκ δύο λυγρῶν αἱροῦμαι χρηστῆσ ἕλκοσ ἔχειν ὀδύνησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1721)

SEARCH

MENU NAVIGATION