Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὠῶν τὰ θερμὰ χειμῶνοσ· θέρεοσ δὲ τὰ ψυχρὰ, γυμνὰ τοῦ ὀστρακώδεοσ, μὴ ὀπτά· ἐλαῖαι, φοίνικεσ, τάριχοσ ὡραῖον, χόνδροσ πλυτὸσ, ξύν τινι τῶν γλυκέων, ὁκόσον ἡδῦναι, αἱρετόν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.105)
ἆρ’ οὖν ὥσπερ βέλτιον, οὕτω καὶ καθάπαξ αἱρετόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 60:6)
περὶ πολλῶν μὲν οὖν καὶ ἑτέρων οὐ ῥᾴδιον τὸ κρῖναι καλῶσ, μάλιστα δὲ περὶ οὗ πᾶσι ῥᾷστον εἶναι δοκεῖ, καὶ παντὸσ ἀνδρὸσ τὸ γνῶναι, τί τῶν ἐν τῷ ζῆν αἱρετόν, καὶ λαβὼν ἄν τισ ἔχοι πλήρη τὴν ἐπιθυμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 40:1)
ὥστε δῆλον ὅτι κἂν ἐξ ἀρχῆσ αἱρετὸν ἦν, εἴ τισ αἱρ́εσιν ἐδίδου, διά γε ταῦτα τὸ μὴ γενέσθαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 41:1)
ἔστι γὰρ αἱρετὸν μὲν τὸ ἁπλῶσ ἀγαθόν, αὐτῷ δὲ τὸ αὑτῷ ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 54:3)
συνθεῖναι δύο ἐν τῷ λόγῳ, ὅτι τε τὸ ζῆν καὶ αἱρετόν, καὶ ὅτι τὸ ἀγαθόν, καὶ ἐκ τούτων ὅτι τὸ αὐτὸ τοῖσ ὑπάρχειν τὴν τοιαύτην φύσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 234:1)
ἐπεὶ δ’ αἱρετὸν τό τ’ εὖ καὶ τὸ ἅμα, δῆλον ὅτι τὸ ἅμα εἶναι μετ’ ἐλάττονοσ ἀγαθοῦ αἱρετώτερόν πωσ ἢ χωρὶσ μετὰ μείζονοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 257:2)
ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ δι’ αὑτὸ αἱρετὸν ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 70:5)
τελειότερον δὲ λέγομεν τὸ καθ’ αὑτὸ διωκτὸν τοῦ δι’ ἕτερον καὶ τὸ μηδέποτε δι’ ἄλλο αἱρετὸν τῶν <καὶ> καθ’ αὑτὰ καὶ δι’ αὐτὸ αἱρετῶν, καὶ ἁπλῶσ δὴ τέλειον τὸ καθ’ αὑτὸ αἱρετὸν ἀεὶ καὶ μηδέποτε δι’ ἄλλο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 56:1)
τὸ δ’ αὔταρκεσ τίθεμεν ὃ μονούμενον αἱρετὸν ποιεῖ τὸν βίον καὶ μηδενὸσ ἐνδεᾶ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 60:4)
εὔδοξοσ μὲν οὖν τὴν ἡδονὴν τἀγαθὸν ᾤετ’ εἶναι διὰ τὸ πάνθ’ ὁρᾶν ἐφιέμενα αὐτῆσ, καὶ ἔλλογα καὶ ἄλογα, ἐν πᾶσι δ’ εἶναι τὸ αἱρετὸν τὸ ἐπιεικέσ, καὶ τὸ μάλιστα κράτιστον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 9:4)
τὴν γὰρ λύπην καθ’ αὑτὸ πᾶσι φευκτὸν εἶναι, ὁμοίωσ δὴ τοὐναντίον αἱρετόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 11:5)
μάλιστα δ’ εἶναι αἱρετὸν ὃ μὴ δι’ ἕτερον μηδ’ ἑτέρου χάριν αἱρούμεθα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 12:1)
τελειοῖ γὰρ ἑκάστῳ τὸ ζῆν, αἱρετὸν ὄν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 52:3)
ὑποσημαίνειν δ’ ἐοίκε καὶ τοὔνομα ὡσ ὂν πρὸ ἑτέρων αἱρετόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 40:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION