Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ εἰ μὲν ἅπαξ ποτὲ οὕτω συνέβη, λόγοσ ἦν, εἰ δ’ ἀεὶ τοῦτον τὸν τρόπον αἴρεται, τί ἂν εἴποιεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 6:15)
πῶσ οὖν ἐξ ὑετῶν αἴρεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:13)
πῶσ οὖν αἱ πόρρω τοῦ Νείλου, φησὶ, λίμναι πληροῦνται, εἴπερ ἐξ ὄμβρων ἢ χιόνοσ λυθείσησ αἴρεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 20:2)
ἐπειδὰν δὲ ὁ θερισμὸσ ἥκῃ καὶ δέῃ πρὸσ ὕψοσ ἰέναι, τὰ μὲν ἄλλ’ ἀμύθητα, ἄμμοι δ’ ἐκεῖναι καὶ γῆσ χάσματα ἀντὶ τεμπῶν καὶ ἑλῶν ἔστιν αὐτῷ τὸ μηδαμῆ κωλύειν, ἀλλ’ ἀτεχνῶσ ὥσπερ οἱ τὴν ἐναντίαν τῷ παντὶ βαδίζοντεσ τῶν ἀστέρων ἐναντία καὶ τοῖσ καιροῖσ καὶ τῇ φύσει τῆσ χώρασ αἴρεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 33:1)
ἢ οὕτω λέγοι τισ ἄν, ὅτι αἱ μὲν ἡδοναὶ αἱρεταί εἰσιν, οὐ μὴν ἀπό γε τούτων, ὥσπερ καὶ τὸ πλουτεῖν, προδόντι δ’ οὔ, καὶ τὸ ὑγιαίνειν, οὐ μὴν ὁτιοῦν φαγόντι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 30:1)
ὅτι μὲν οὖν οὔτε τἀγαθὸν ἡ ἡδονὴ οὔτε πᾶσα αἱρετή, δῆλον ἐοίκεν εἶναι, καὶ ὅτι εἰσί τινεσ αἱρεταὶ καθ’ αὑτὰσ διαφέρουσαι τῷ εἴδει ἢ ἀφ’ ὧν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 34:3)
εἰ δὴ ταῦτα μὴ ἀρέσκει, ἀλλὰ μᾶλλον εἰσ ἐνέργειάν τινα θετέον, καθάπερ ἐν τοῖσ πρότερον εἴρηται, τῶν δ’ ἐνεργειῶν αἳ μέν εἰσιν ἀναγκαῖαι καὶ δι’ ἕτερα αἱρεταὶ αἳ δὲ καθ’ αὑτάσ, δῆλον ὅτι τὴν εὐδαιμονίαν τῶν καθ’ αὑτὰσ αἱρετῶν τινὰ θετέον καὶ οὐ τῶν δι’ ἄλλο·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 76:1)
καθ’ αὑτὰσ δ’ εἰσὶν αἱρεταὶ ἀφ’ ὧν μηδὲν ἐπιζητεῖται παρὰ τὴν ἐνέργειαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 77:2)
εἰ δὴ τῶν μὲν κατὰ τὰσ ἀρετὰσ πράξεων αἱ πολιτικαὶ καὶ πολεμικαὶ κάλλει καὶ μεγέθει προέχουσιν, αὗται δ’ ἄσχολοι καὶ τέλουσ τινὸσ ἐφίενται καὶ οὐ δι’ αὑτὰσ αἱρεταί εἰσιν, ἡ δὲ τοῦ νοῦ ἐνέργεια σπουδῇ τε διαφέρειν δοκεῖ θεωρητικὴ οὖσα, καὶ παρ’ αὑτὴν οὐδενὸσ ἐφίεσθαι τέλουσ, καὶ ἔχειν τὴν ἡδονὴν οἰκείαν αὕτη δὲ συναύξει τὴν ἐνέργειαν, καὶ τὸ αὔταρκεσ δὴ καὶ σχολαστικὸν καὶ ἄτρυτον ὡσ ἀνθρώπῳ, καὶ ὅσα ἄλλα τῷ μακαρίῳ ἀπονέμεται, τὰ κατὰ ταύτην τὴν ἐνέργειαν φαίνεται ὄντα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 96:1)
αἱρεταὶ γάρ εἰσι τότε ὅτε πράττονται, τὸ δὲ τέλοσ τῆσ πράξεωσ κατὰ τὸν καιρόν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 7:2)
πρῶτον μέν, ἐπεὶ τὸ ἀγαθὸν διχῶσ τὸ μὲν γὰρ ἁπλῶσ τὸ δὲ τινί, καὶ αἱ φύσεισ καὶ αἱ ἕξεισ ἀκολουθήσουσιν, ὥστε καὶ αἱ κινήσεισ καὶ αἱ γενέσεισ, καὶ αἱ φαῦλαι δοκοῦσαι εἶναι αἳ μὲν ἁπλῶσ φαῦλαι τινὶ δ’ οὒ ἀλλ’ αἱρεταὶ τῷδε, ἔνιαι δ’ οὐδὲ τῷδε ἀλλὰ ποτὲ καὶ ὀλίγον χρόνον αἱρεταί, <ἁπλῶσ> δ’ οὔ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 136:2)
περὶ δὲ δὴ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν ἐπισκεπτέον τοῖσ λέγουσιν ὅτι ἔνιαί γε ἡδοναὶ αἱρεταὶ σφόδρα, οἱο͂ν αἱ καλαί, ἀλλ’ οὐχ αἱ σωματικαὶ καὶ περὶ ἃσ ὁ ἀκόλαστοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 159:3)
τοῦτο δ’ ἄρ’ ἐστι καθόλου μᾶλλον, ἐπειδὴ ἔστι σωφρόνωσ μὲν ταλαιπώρωσ δὲ ζῆν, ἀλλὰ βελτίων ὁρ́οσ τὸ σωφρόνωσ καὶ ἐλευθερίωσ χωρὶσ γὰρ ἑκατέρῳ τῷ μὲν τὸ τρυφᾶν ἀκολουθήσει, τῷ δὲ τὸ ἐπιπόνωσ, ἐπεὶ μόναι γ’ εἰσὶν ἕξεισ αἱρεταὶ περὶ τὴν τῆσ οὐσίασ χρῆσιν αὗται, οἱο͂ν οὐσίᾳ πράωσ μὲν ἢ ἀνδρείωσ χρῆσθαι οὐκ ἔστιν, σωφρόνωσ δὲ καὶ ἐλευθερίωσ ἔστιν, ὥστε καὶ τὰσ ἕξεισ ἀναγκαῖον περὶ αὐτὴν εἶναι ταύτασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 109:2)
ἓν μὲν οὖν τοῦτ’ εἶδοσ βασιλείασ, στρατηγία διὰ βίου, τούτων δ’ αἱ μὲν κατὰ γένοσ εἰσὶν αἱ δ’ αἱρεταί·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 237:1)
αὗται μὲν οὖν εἰσί τε καὶ ἦσαν διὰ μὲν τὸ δεσποτικαὶ εἶναι τυραννικαί, διὰ δὲ τὸ αἱρεταὶ καὶ ἑκόντων βασιλικαί·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 246:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION