Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μήποτε πυρίφατον γᾶν Πελασγίαν πόλιν τὸν ἄκορον βοᾶσ, κτίσαι μάχλον Ἄπη, τὸν ἀρότοισ θερί‐ ζοντα βροτοὺσ ἐν ἄλλοισ, οὕνεκ’ ᾤκτισαν ἡμᾶσ, ψῆφον δ’ εὔφρον’ ἔθεντο, αἰδοῦνται δ’ ἱκέτασ Διόσ, ποίμναν τάνδ’ ἀμέγαρτον·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, strophe 12)
ὥστε μᾶλλον μὲν ἐκεῖνον εἰδέναι νομίζουσιν ἃ πράττουσιν ἢ σφᾶσ αὐτοὺσ, μᾶλλον δὲ δεδίασι καὶ αἰδοῦνται ἢ τὸν δεσπότην ἄν τισ τὸν αὑτοῦ παρόντα καὶ ἐφεστηκότα καὶ κελεύοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:1)
κἂν ἄνθρωποσ δέ που παρῇ πρεσβύτεροσ καὶ τῇ προαιρέσει σπουδαῖοσ, αἰδοῦνται λέγειν τι τῶν ἀσχημόνων ἢ καὶ πράττειν, ὡσ καὶ Ἐπίχαρμόσ που φησιν ἀλλὰ καὶ σιγῆν ἀγαθὸν ὅκκα παρέωντι κάρρονεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 65 1:4)
τίνασ δὲ μᾶλλον αἰδοῦνται;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑΙ ΠΕΠΑΥΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ. 7:6)
καὶ οὔτε τὸ μῆκοσ αἰδοῦνται τοῦ πολέμου οὔτε τὸ πλῆθοσ τῆσ Ῥωμαίων καμούσησ στρατιᾶσ οὔτε τὸ μέγεθοσ τῶν στρατηγῶν, οἳ πολλὰ περὶ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἱδρώσαντεσ οἶμαι ταπεινουμένου τοῦ κατορθώματοσ αὐτοῖσ ἀδοξοῦσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 12:2)
Ὁ δὲ Ιὤσηποσ πολλὰ διαπειλησάμενοσ αὐτοῖσ καὶ κατονειδίσασ, εἰ πρῶτον μὲν ἀράμενοι τὸν πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμον εἰσ στάσεισ ἐμφυλίουσ προαναλίσκουσιν τὴν ἰσχὺν καὶ τὰ εὐκταιότατα δρῶσιν τοῖσ ἐχθροῖσ, ἔπειτα τὸν κηδεμόνα τῆσ ἀσφαλείασ αὐτῶν ἀναρπάσαι σπεύδουσιν καὶ κλείειν οὐκ αἰδοῦνται τὴν πόλιν αὐτῷ τῷ τειχίσαντι, προσδέχεσθαι τοὺσ ἀπολογησομένουσ ἔφασκεν καὶ δι’ ὧν βεβαιώσεται τὴν πόλιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 799:1)
ἡ δὲ μεγάλη μάχη περὶ πόλιν συνέστη Μοῦνδαν, ἐν ᾗ Καῖσαρ ἐκθλιβομένουσ ὁρῶν τοὺσ ἑαυτοῦ καὶ κακῶσ ἀντέχοντασ ἐβόα, διὰ τῶν ὅπλων καὶ τῶν τάξεων διαθέων, εἰ μηδὲν αἰδοῦνται λαβόντεσ αὐτὸν ἐγχειρίσαι τοῖσ παιδαρίοισ.
(플루타르코스, Caesar, chapter 56 2:1)
οἱ δὲ ἄνευ τοῦ φιλεῖν ἐπαινοῦντεσ τοὺσ ἀγαθοὺσ αἰδοῦνται τὴν δόξαν αὐτῶν, οὐ θαυμάζουσι δὲ τὴν ἀρετὴν οὐδὲ μιμοῦνται.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 9 5:2)
ὥσπερ γὰρ ἀμέλει πλέοντεσ ἔνιοι χειμῶνοσ ὄντοσ αἰδοῦνται διατρίβειν ἐπ’ ἀκτῆσ·
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 11 12:1)
"οἱ δὲ κομψότεροι ταῦτ’ ἐρωτᾶσθαι θέλουσιν ἃ βουλόμενοι λέγειν αἰδοῦνται καὶ φείδονται τῶν παρόντων·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 6:13)
ὅθεν αἰδοῦνται τοὺσ παρρησιαζομένουσ καὶ θαυμάζουσι, τοῖσ δὲ μεμφομένοισ ἀντεγκαλοῦσι καὶ καταφρονοῦσιν.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 26 1:2)
μὴ γὰρ ὅτι ἄρχοντα, ἀλλὰ καὶ οὓσ οὐ φοβοῦνται, μᾶλλον τοὺσ αἰδουμένουσ αἰδοῦνται τῶν ἀναιδῶν οἱ ἄνθρωποι·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 1 33:2)
οὐδὲν γὰρ οὕτωσ αἰδοῦνται οὔτε παῖδεσ οὔτε ἄνδρεσ ὡσ τοὺσ ἄρχοντασ.
(크세노폰, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 2 11:3)
Λακεδαιμόνιοι δὲ οἱ νομίζοντεσ, ἐὰν καὶ ὀρεχθῇ τισ σώματοσ, μηδενὸσ ἂν ἔτι καλοῦ κἀγαθοῦ τοῦτον τυχεῖν, οὕτω τελέωσ τοὺσ ἐρωμένουσ ἀγαθοὺσ ἀπεργάζονται ὡσ καὶ μετὰ ξένων κἂν μὴ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει ταχθῶσι τῷ ἐραστῇ, ὁμοίωσ αἰδοῦνται τοὺσ παρόντασ ἀπολείπειν.
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION