Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπόλλυσθαί φησι, συγκρίσει καὶ διακρίσει μόνον, ἄλλωσ δ’ οὔτε γίγνεσθαι οὔτ’ ἀπόλλυσθαι ἀλλὰ διαμένειν ἀί̈δια.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 68:1)
ἔτι δὲ παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ εἴδη τὰ μαθηματικὰ τῶν πραγμάτων εἶναί φησι μεταξύ, διαφέροντα τῶν μὲν αἰσθητῶν τῷ ἀί̈δια καὶ ἀκίνητα εἶναι, τῶν δ’ εἰδῶν τῷ τὰ μὲν πόλλ’ ἄττα ὅμοια εἶναι τὸ δὲ εἶδοσ αὐτὸ ἓν ἕκαστον μόνον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 137:4)
πολλαχῇ δὲ ἐχόντων δυσκολίαν, οὐθενὸσ ἧττον ἄτοπον τὸ φάναι μὲν εἶναί τινασ φύσεισ παρὰ τὰσ ἐν τῷ οὐρανῷ, ταύτασ δὲ τὰσ αὐτὰσ φάναι τοῖσ αἰσθητοῖσ πλὴν ὅτι τὰ μὲν ἀί̈δια τὰ δὲ φθαρτά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 53:1)
οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι οὐδὲν ἄλλο ἐποίουν ἢ ἀνθρώπουσ ἀϊδίουσ, οὔθ’ οὗτοι τὰ εἴδη ἄλλ’ ἢ αἰσθητὰ ἀί̈δια.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 54:1)
ἀποδείξεωσ λεγόντων δεῖ πυνθάνεσθαι διερωτῶντασ τί δή ποτ’ ἐκ τῶν αὐτῶν ὄντα τὰ μὲν ἀί̈δια τὴν φύσιν ἐστὶ τὰ δὲ φθείρεται τῶν ὄντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 112:1)
καὶ ταῦτα μὲν ἐνδέχεται ἀί̈δια εἶναι, ἐκείνων δὲ οὐδέν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 271:2)
ἀνάγκη δὲ πάντα μὲν τὰ αἴτια ἀί̈δια εἶναι, μάλιστα δὲ ταῦτα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 15:2)
ἀλλὰ πότερον τὸ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, τὸ δ’ ἀεὶ οὐθενὶ ὑπάρχει, ἢ ἔστιν ἄττα ἀί̈δια;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 37:4)
ἔτι παρὰ τὰ αἰσθητὰ οἱ μὲν οὐκ οἰόνται εἶναι οὐδὲν τοιοῦτον, οἱ δὲ πλείω καὶ μᾶλλον ὄντα ἀί̈δια, ὥσπερ Πλάτων τά τε εἴδη καὶ τὰ μαθηματικὰ δύο οὐσίασ, τρίτην δὲ τὴν τῶν αἰσθητῶν σωμάτων οὐσίαν, Σπεύσιπποσ δὲ καὶ πλείουσ οὐσίασ ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ ἀρξάμενοσ, καὶ ἀρχὰσ ἑκάστησ οὐσίασ, ἄλλην μὲν ἀριθμῶν ἄλλην δὲ μεγεθῶν, ἔπειτα ψυχῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 14:2)
τὰ μὲν γὰρ ἀί̈δια πρότερα τῇ οὐσίᾳ τῶν φθαρτῶν, ἔστι δ’ οὐθὲν δυνάμει ἀί̈διον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 102:2)
ἔτι δ’ εἴπερ ἔστι τισ οὐσία καὶ ἀρχὴ τοιαύτη τὴν φύσιν οἱάν νῦν ζητοῦμεν, καὶ αὕτη μία πάντων καὶ ἡ αὐτὴ τῶν ἀϊδίων τε καὶ φθαρτῶν, ἀπορίαν ἔχει διὰ τί ποτε τῆσ αὐτῆσ ἀρχῆσ οὔσησ τὰ μέν ἐστιν ἀί̈δια τῶν ὑπὸ τὴν ἀρχὴν τὰ δ’ οὐκ ἀί̈δια τοῦτο γὰρ ἄτοπον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 24:2)
εἰ δ’ ἄλλη μέν ἐστιν ἀρχὴ τῶν φθαρτῶν ἄλλη δὲ τῶν ἀϊδίων, εἰ μὲν ἀί̈διοσ καὶ ἡ τῶν φθαρτῶν, ὁμοίωσ ἀπορήσομεν διὰ τί γὰρ οὐκ ἀϊδίου τῆσ ἀρχῆσ οὔσησ καὶ τὰ ὑπὸ τὴν ἀρχὴν ἀί̈δια;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 25:1)
οὐκ ἄρα ἀί̈δια τὰ ὄντα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 143:4)
ἁπλῶσ δὲ δεῖ σκοπεῖν, ἆρα δυνατὸν τὰ ἀί̈δια ἐκ στοιχείων συγκεῖσθαι;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 30:1)
οὐκ ἂν τοίνυν εἰή ἀί̈δια, εἴπερ μὴ ἀί̈διον τὸ ἐνδεχόμενον μὴ εἶναι, καθάπερ ἐν ἄλλοισ λόγοισ συνέβη πραγματευθῆναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION