헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ μὲν αἰτίαι, δι’ ἃσ ἐπολέμησα, αὗται μόναι, καὶ οὔτε ὁ ἀδελφὸσ οὔτε Μάνιοσ οὔτε Φουλβία, οὔτε ἡ κληρουχία τῶν ἐν Φιλίπποισ πεπολεμηκότων οὔτε ἔλεοσ τῶν γεωργῶν τὰ κλήματα ἀφαιρουμένων, ἐπεὶ κἀγὼ τοῖσ τοῦ ἀδελφοῦ τέλεσιν οἰκιστὰσ ἔδωκα, οἱ τὰ τῶν γεωργῶν ἀφαιρούμενοι τοῖσ στρατευσαμένοισ διένεμον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 5:6)
Αἰτίαι δὲ παρέσιοσ μὲν ἕξ· ἄρχονται δὲ τρώματι, πληγῇ, ψύξι, ἀπεψίῃ, λαγνείῃ, οἰνοφλυγίῃ · ἀτὰρ καὶ ψυχῆσ ἀκρατέα πάθεα, ἐκπλήξιεσ, φόβοι, δυσθυμίαι · ἀτὰρ καὶ παιδίοισι δείματα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.125)
Αἰτίαι δὲ ξυναὶ μὲν ἁπάντων πληγὴ, ἀπεψίη, ψύξισ, ἠδὲ ὁκοῖα τοιάδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.162)
διτταὶ δὲ αἱ αἰτίαι τῆσ πήξιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.93)
Αἰτίαι δὲ τῆσ νούσου, καὶ ἄλλαι μὲν μυρίαι, καιρίη δὲ, πῦον συχνὸν ἀπὸ κοιλίησ διὰ στομάχου χυθέν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.152)
Αἰτίαι δὲ δυσεντερίησ μυρίαι, ἐπίκαιροι δὲ, ἀπεψίαι , ψύξιεσ συνεχέεσ, δριμέων πρόσαρσισ, μυττωτῶν, κρομμύου αὐτοῦ, σκορόδου, κρεῶν παλαιῶν δριμέων ἐδωδή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.198)
ἐπεὶ δὲ οὔτε αἰτίαν λέγουσιν οὔτε εὔλογον οὕτωσ ἔχειν, δῆλον ὡσ οὐχ αἱ αὐταὶ ἀρχαὶ οὐδὲ αἰτίαι αὐτῶν ἂν εἰε͂ν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 113:1)
ὅτι δὲ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸσ ὄντοσ οὐκ εἰσὶν αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ τοιαῦται οἱαῖ́περ τοῦ καθ’ αὑτὸ ὄντοσ, δῆλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 122:4)
ἡ μὲν οὖν τέχνη ἀρχὴ ἐν ἄλλῳ, ἡ δὲ φύσισ ἀρχὴ ἐν αὐτῷ ἄνθρωποσ γὰρ ἄνθρωπον γεννᾷ, αἱ δὲ λοιπαὶ αἰτίαι στερήσεισ τούτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 22:2)
αἴτια δ’ ἄμφω, καὶ εἰσ ταῦτα διαιρεῖται ἡ ἀρχή, τὸ δ’ ὡσ κινοῦν ἢ ἱστὰν ἀρχή τισ καὶ οὐσία, ὥστε στοιχεῖα μὲν κατ’ ἀναλογίαν τρία, αἰτίαι δὲ καὶ ἀρχαὶ τέτταρεσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 37:1)
αἰτίαι γὰρ δοκοῦσιν εἶναι φύσισ καὶ ἀνάγκη καὶ τύχη, ἔτι δὲ νοῦσ καὶ πᾶν τὸ δι’ ἀνθρώπου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 43:4)
αἰτίαι μὲν οὖν εἰσιν αὗται τῶν γενομένων, ὥστε δῆλον ὅτι καὶ ταύτησ τῆσ ἁμαρτίασ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 214:1)
αἱ δ’ αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί τε διατίθενται τὸν εἰρημένον τρόπον καὶ περὶ τῶν λεχθέντων, ἔστι μὲν ὡσ τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν οὖσαι, ἔστι δ’ ὡσ πλείουσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 30:4)
καθόλου μὲν οὖν περὶ πάσασ τὰσ πολιτείασ αἱ ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι τῶν στάσεων καὶ τῶν μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 75:2)
δύο γάρ εἰσιν αἰτίαι δι’ ἅσπερ αἱ δημοκρατίαι πλείουσ εἰσί, πρῶτον μὲν ἡ λεχθεῖσα πρότερον, ὅτι διάφοροι οἱ δῆμοι γίνεται γὰρ τὸ μὲν γεωργικὸν πλῆθοσ, τὸ δὲ βάναυσον καὶ θητικόν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 12:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION