Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

λέξουσι δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ἕτερόν τινα λόγον ὑπεναντίον τῷ ἀρτίωσ εἰρημένῳ, ὡσ ἄρα, ὅσα τισ αἱρετὸσ ὢν πράττει κατὰ ψήφισμα, οὐκ ἔστι ταῦτα ἀρχή, ἀλλ’ ἐπιμέλειά τισ καὶ διακονία·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 13 1:1)
ὁ δὲ Σύλλασ βίᾳ μὲν καὶ ἀνάγκῃ, λόγῳ δ’ αἱρετόσ, ἐσ αἰεὶ δικτάτωρ γενόμενοσ ὅμωσ, ἐπεί τε ἐκορέσθη τῆσ δυναστείασ, πρῶτοσ ἀνδρῶν ὅδε μοι δοκεῖ θαρρῆσαι τυραννικὴν ἀρχὴν ἑκὼν ἀποθέσθαι καὶ ἐπειπεῖν, ὅτι καὶ τοῖσ μεμφομένοισ εὐθύνασ ὑφέξει, ἰδιώτησ τε ὁρώντων ἁπάντων ἐσ πολὺ βαδίσαι κατ’ ἀγορὰν καὶ ἐπανελθεῖν ἀπαθὴσ οἴκαδε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 3:3)
Ὁ δὲ ἔργῳ βασιλεὺσ ὢν ἢ τύραννοσ, οὐχ αἱρετόσ, ἀλλὰ δυνάμει καὶ βίᾳ, δεόμενοσ δ’ ἄρα καὶ τοῦ προσποιήματοσ αἱρετὸσ εἶναι δοκεῖν, ὧδε καὶ τόδε ἐμηχανήσατο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 4:1)
μόνοι γὰρ ἑκόντων ἦρξαν, καὶ μόνοσ οὗτοσ δήμων ὥσπερ εἷσ ἄρχων αἱρετὸσ ἐξ ἁπάντων ἐνίκησε, τοὺσ μὲν βαρβάρουσ τοῖσ ὅπλοισ βιασάμενοσ, τοὺσ δ’ ὁμοφύλουσ οὐ πείσασ, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν ἄρχειν πεισθεὶσ, σύμβολον δικαιοσύνησ ἔχων τὴν ἀρχὴν, οὐκ ἀδικίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 68:5)
δίκαια καὶ καλὰ ταῦτα ἐγίγνωσκεσ, ὡσ οὐχ αἱρετὸσ βίοσ ἀνθρώπῳ μακρὸσ, εἰ μὴ προσέσται τὸ πράττειν τὰ δέοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:10)
ἐπεὶ δ’ ἁπλῶσ ἀγαθὸν καὶ ἁπλῶσ ἡδὺ τὸ αὐτὸ καὶ ἅμα, ἂν μή τι ἐμποδίζῃ, ὁ δ’ ἀληθινὸσ φίλοσ καὶ ἁπλῶσ ὁ πρῶτοσ ἐστίν, ἔστι δὲ τοιοῦτοσ ὁ δι’ αὑτὸν αὐτὸσ αἱρετόσ ἀνάγκη δ’ εἶναι τοιοῦτον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 52:1)
φυσικώτερον δ’ ἐπισκοποῦσιν ἐοίκεν ὁ σπουδαῖοσ φίλοσ τῷ σπουδαίῳ τῇ φύσει αἱρετὸσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 115:2)
ἀμφισβητεῖται δὲ παρ’ αὐτῶν τῶν ὁμολογούντων τὸν μετ’ ἀρετῆσ εἶναι βίον αἱρετώτατον πότερον ὁ πολιτικὸσ καὶ πρακτικὸσ βίοσ αἱρετὸσ ἢ μᾶλλον ὁ πάντων τῶν ἐκτὸσ ἀπολελυμένοσ, οἱο͂ν θεωρητικόσ τισ, ὃν μόνον τινέσ φασιν εἶναι φιλόσοφον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 28:1)
καὶ γὰρ καθ’ αὑτὸν αἱρετὸσ ὁ φίλοσ καὶ ποιητικὸσ πολλῶν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 12:2)
ἱεροφάντησ δὲ οὐκ ἐσ τὸν βίον πάντα ἀποδέδεικται, κατὰ δὲ ἑκάστην τελετὴν ἄλλοτέ ἐστιν ἄλλοσ σφίσιν αἱρετόσ, λαμβάνων ἢν ἐθέλῃ καὶ γυναῖκα.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 14 2:2)
ἱερεὺσ δὲ αἱρετὸσ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον ἔχει δὲ τὸ ἄγαλμα ἐπὶ τῆσ οἰκίασ.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 33 3:2)
ἆρ’ οὖν αἱρετὸσ ἡμῖν βίοσ ὁ τοιοῦτοσ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 65:2)
οὐδέτεροσ ὁ βίοσ, ὦ Σώκρατεσ, ἔμοιγε τούτων αἱρετόσ, οὐδ’ ἄλλῳ μή ποτε, ὡσ ἐγᾦμαι, φανῇ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 66:1)
πάνυ μὲν οὖν, ὅτι γε τρεῖσ μὲν βίοι προυτέθησαν, τοῖν δυοῖν δ’ οὐδέτεροσ ἱκανὸσ οὐδὲ αἱρετὸσ οὔτε ἀνθρώπων οὔτε ζῴων οὐδενί.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 68:6)
ἦν γὰρ ἂν ἱκανὸσ καὶ τέλεοσ καὶ πᾶσι φυτοῖσ καὶ ζῴοισ αἱρετόσ, οἷσπερ δυνατὸν ἦν οὕτωσ ἀεὶ διὰ βίου ζῆν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 69:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION