Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διειλήφεσαν οὖν αἱ πόλεισ ὡσ ἑκάστοισ αἱρ́εσισ ἢ τύχη νικήσειε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:6)
καὶ δηλαδὴ οὐχ αἱρ́εσισ ἦν ἢ τῶν ἰατρῶν ἀκούειν, ἢ τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:9)
ἔπειτ’ εἰ καὶ δυοῖν αἱρ́εσισ ἦν, ἄμεινον Φωκεῦσι πολεμεῖν ἢ τοῦτον εἰσφρήσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 7:4)
ἀλλὰ διῄρητο μὲν εἰσ τοσαῦτα μέρη τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν καὶ προὔκειτο τριῶν τούτων αἱρ́εσισ ἐν μέσῳ πᾶσιν, ἔδει δὲ καὶ πόλιν καὶ ἰδιώτην πρὸσ ταῦτα βουλεύεσθαι, τὸ διάφορον δ’ οὐ μικρὸν ἦν, ἢ τῷ βαρβάρῳ προσθεμένουσ ἀκολουθεῖν ἐπὶ τοὺσ ἀντιτείνοντασ, ἢ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν αὐτοῖσ ἐξεῖναι δεηθέντασ, μὴ τί τοῖσ ἄλλοισ συμβήσεται ζητεῖν, ἀλλ’ εἰ μηδὲν αὐτοὶ πείσονται κέρδοσ ἡγεῖσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 68:8)
ὅτε δ’ ἦν αἱρ́εσισ ἢ ναυμαχοῦντασ κρατεῖν, ἢ κατὰ γῆν ἀπολωλέναι, πῶσ ἦν ἴσον ἢ τίσ ἡ θαυμαστὴ φιλοσοφία τεθνάναι μάτην, ἐξὸν μετὰ τῆσ μεγίστησ εὐδοξίασ σωθῆναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 90:4)
καὶ μὴν εἰ δυοῖν αἱρ́εσισ ἦν, καί μοι πρὸσ Διὸσ ἔστω παρρησία, δίκαιον γὰρ, ἄλλωσ τε καὶ παρ’ ἀνδρὶ τιμῶντι τἀληθὲσ, πότερον δεῖ τὴν παῖδα σώαν εἶναι ταύτην, ἢ τὸ στρατόπεδον καὶ τὰ τῶν Ἀχαιῶν πράγματα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:5)
σὺ δ’ οὐ βουλεύεσθαι δόξεισ περὶ ὧν αἱρ́εσίσ ἐστί σοι, ἀλλ’ ἀναχωρεῖν ἀπὸ τούτων ἃ προὔκρινασ αὐτὸσ καὶ μονονοὺ λιπεῖν τὴν τάξιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:8)
οὐκοῦν καὶ Ἐπικέρδησ καὶ Λεύκων καὶ ὅστισ ἕτεροσ, εἰ ὅτ’ αὐτοὺσ ἡ πόλισ ἐτίμα, δυοῖν αἱρ́εσισ ἦν, ἢ ἀτελείασ ἢ ἀνδριάντων μετέχειν, οὐκ ἄν μοι δοκοῦσι μηδ’ ὅσον περὶ ἀτελείασ ἀκοῦσαι δεδέχθαι, ἐξὸν πολλῷ τινι μείζονι τετιμῆσθαι καὶ ὃ τοὺσ μετασχόντασ παραπλησίουσ εἶναι δοκεῖν ποιεῖ τοῖσ θεοῖσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 20:6)
ἡ γὰρ αἱρ́εσισ τῶν ἀρχόντων ἀριστίνδην καὶ πλουτίνδην ἦν, ἐξ ὧν οἱ Ἀρεοπαγῖται καθίσταντο.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 3 6:2)
ἡ γὰρ προαίρεσισ αἱρ́εσισ μὲν ἐστίν, οὐχ ἁπλῶσ δέ, ἀλλ’ ἑτέρου πρὸ ἑτέρου·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 179:4)
ἥτισ οὖν αἱρ́εσισ καὶ κτῆσισ τῶν φύσει ἀγαθῶν ποιήσει μάλιστα τὴν τοῦ θεοῦ θεωρίαν, ἢ σώματοσ ἢ χρημάτων ἢ φίλων ἢ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν, αὕτη ἀρίστη, καὶ οὗτοσ ὁ ὁρ́οσ κάλλιστοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 71:2)
αἱρ́εσισ γὰρ αὐτῇ ἐδόθη παρὰ τοῦ πατρόσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 9:2)
Λυκόφρων δ’ ὁ Χαλκιδεὺσ ἐν σατυρικῷ δράματι ὃ ἐπὶ καταμωκήσει ἔγραψεν εἰσ Μενέδημον τὸν φιλόσοφον, ἀφ’ οὗ ἡ τῶν Ἐρετρικῶν ὠνομάσθη αἱρ́εσισ, διασκώπτων τῶν φιλοσόφων τὰ δεῖπνά φησι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 45 1:1)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ’ ὑμᾶσ λανθανέτω, ὅτι νῦν αἱρ́εσίσ ἐστιν ὑμῖν πότερ’ ὑμᾶσ ἐκεῖ χρὴ πολεμεῖν ἢ παρ’ ὑμῖν ἐκεῖνον.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 32:1)
οὐ γὰρ αἱρ́εσίσ ἐστιν ἡμῖν τοῦ πράγματοσ, ἀλλ’ ὑπολείπεται τὸ δικαιότατον καὶ ἀναγκαιότατον τῶν ἔργων, ὃ ὑπερβαίνουσιν ἑκόντεσ οὗτοι.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION