Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάροιθεν δὲ πρῴρασ δριμὺσ ἀήται κραδίασ θυμὸσ ἔγκοτον στύγοσ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, strophe 53)
τῶ οὐκ ἂν δηναιὸν ἐχοίμεθα τοῖο ἕκητι ναυτιλίησ, ὅτε μοῦνον ἐπιπνεύσουσιν ἀῆται.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 7:12)
ὡσ δ’ ὅτε νήια δοῦρα θοοῖσ ἀντίξοα γόμφοισ ἀνέρεσ ὑληουργοὶ ἐπιβλήδην ἐλάοντεσ θείνωσι σφύρῃσιν, ἐπ’ ἄλλῳ δ’ ἄλλοσ ἀήται δοῦποσ ἄδην·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:14)
"Χαλκιόπη, περί μοι παίδων σέο θυμὸσ ἀήται, μή σφε πατὴρ ξείνοισι σὺν ἀνδράσιν αὐτίκ’ ὀλέσσῃ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:14)
πάρα δ’ ἄμμι τὰ κύντατα πημανθῆναι τῇδ’ ἐπ’ ἐρημαίῃ πεπτηότασ, εἰ καὶ ἀῆται χερσόθεν ἀμπνεύσειαν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:20)
Ζεῦ πάτερ, ἦ μέγα δή μοι ἐνὶ φρεσὶ θάμβοσ ἀήται, εἰ δὴ μὴ νούσοισι τυπῇσί τε μοῦνον ὄλεθροσ ἀντιάει, καὶ δή τισ ἀπόπροθεν ἄμμε χαλέπτει.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:12)
ἀλλὰ σὺ νῦν με, Κύπρι, Σεληναίησ ἄνθεμα πρῶτον ἔχεισ, ναυτίλον ὃσ πελάγεσσιν ἐπέπλεον, εἰ μὲν ἀῆται, τείνασ οἰκείων λαῖφοσ ἀπὸ προτόνων, εἰ δὲ Γαληναίη, λιπαρὴ θεόσ, οὖλοσ ἐρέσσων ποσσί νιν, ὥστ’ ἔργῳ τοὔνομα συμφέρεται, ἔστ’ ἔπεσον παρὰ θῖνασ Ιοὐλίδασ, ὄφρα γένωμαι σοὶ τὸ περίσκεπτον παίγνιον, Ἀρσινόη, μηδέ μοι ἐν θαλάμῃσιν ἔθ’, ὡσ πάροσ εἰμὶ γὰρ ἄπνουσ, τίκτηται νοτερῆσ ὠεόν ἁλκυόνησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1062)
αὐτὰρ ὁ χιονέοιο λοεσσάμενοσ ποταμοῖο ᾤχετο φειδομένοισιν ἐπ’ ἴχνεσιν ἴχνοσ ἐρείδων, μὴ πόδεσ ἱμερόεντεσ ὑποχραίνοιντο κονίησ, μὴ πλοκάμων κυνέῃσιν ἐπιβρίσαντεσ ἐθείρασ ὀξύτερον σπεύδοντοσ ἀναστέλλοιεν ἀῆται.
(콜루토스, Rape of Helen, book 1113)
εἰ δέ σε ναυτιλίησ δυσπεμφέλου ἵμεροσ αἱρεῖ, εὖτ’ ἂν Πληιάδεσ σθένοσ ὄβριμον Ωἀρίωνοσ φεύγουσαι πίπτωσιν ἐσ ἠεροειδέα πόντον, δὴ τότε παντοίων ἀνέμων θυίουσιν ἀῆται·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 69:1)
ἐν δὲ λιμὴν ἐύορμοσ, ἵν’ οὐ χρεὼ πείσματόσ ἐστιν, οὔτ’ εὐνὰσ βαλέειν οὔτε πρυμνήσι’ ἀνάψαι, ἀλλ’ ἐπικέλσαντασ μεῖναι χρόνον εἰσ ὅ κε ναυτέων θυμὸσ ἐποτρύνῃ καὶ ἐπιπνεύσωσιν ἀῆται.
(호메로스, 오디세이아, Book 9 9:12)
ὅσσα δ’ ἐπ’ ἀνθρώπουσ ἀήται μαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε φωτῶν ἀπλέτου δόξασ, ἐπέψαυσαν κατὰ πᾶν τέλοσ·
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 4 ΜΕΛΙΣΣῼ ΘΗΒΑΙῼ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 3:2)
ἠνίδε σιγῇ μὲν πόντοσ, σιγῶντι δ’ ἀῆται·
(테오크리토스, Idylls, Φαρμακεύτριαι34)
οὔτι σε πόντοσ ὄλεσσε καὶ οὐ πνείοντεσ ἀῆται, ἀλλ’ ἀκόρητοσ ἔρωσ φοιτάδοσ ἐμπορίησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5861)

SEARCH

MENU NAVIGATION