Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

στίλβει δέ τ’ ἀλάμπετοσ ἀὴρ χρυσέου ἀπὸ στεφάνου, ἀκτῖνεσ δ’ ἐνδιάονται, εὖτ’ ἂν ἀπ’ Ὠκεανοῖο λοεσσαμένη χρόα καλόν, εἵματα ἑσσαμένη τηλαυγέα δῖα Σελήνη, ζευξαμένη πώλουσ ἐριαύχενασ, αἰγλήεντασ, ἐσσυμένωσ προτέρωσ’ ἐλάσῃ καλλίτριχασ ἵππουσ, ἑσπερίη, διχόμηνοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Σελήνην 2:3)
χώρη δὲ τίκτει Αἴγυπτοσ μάλιστα, καὶ γὰρ ἐσ ἀναπνοὴν ἀὴρ ξηρὴ καὶ ἡ ἐδωδὴ ποικίλη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.111)
οἷσι μαλθακὴ μὲν εὐνὴ ἄστρωτοσ χαμαὶ, ἀμφίβλημα δὲ εὐτελὲσ, ἀμπεχόνη ἀραιὴ, τὸ δὲ τοῦδε κράνοσ ὁ κοινὸσ ἀὴρ, πλοῦτοσ δὲ ἐννοίησ θείησ περιουσίη τε καὶ χρῆσισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.154)
τοιάδε ὁ ἀὴρ, ἤ τι τῶν ἔξωθεν αἰτίην ἴσχειν δοκέει· οὖρα παχέα, λευκὰ, θολερὰ, οἱο͂ν ὑποζυγίου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.369)
τῶν μὲν αὐτοφυῶν, ἀήρ τε οὗτοσ ἐξαίρετοσ τοῦ πολλοῦ καὶ λιμένεσ τοσοῦτοι, ὧν εἷσ ἕκαστοσ ἀντάξιοσ πολλῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 97:8)
χειμὼν δ’ ἦν ὀλίγον μετὰ τροπὰσ, ὁ δ’ ἀὴρ ἤπιοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 1:4)
καί μου προϊόντοσ ἤδη ὑπεκινεῖτο ὁ ἀὴρ, ὡσ πρὸσ ὕδωρ τε καὶ χειμῶνα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:5)
μετὰ ταῦτα ἐδόκουν προελθὼν ἔξω τῆσ οἰκίασ ἅμα νεανίσκῳ τινὶ τῶν ἐπιτηδείων τὴν μὲν λεπτότητα τοῦ ἀέροσ γνωρίζειν τε καὶ ἀποδέχεσθαι, μεταβολῶν δὲ πολλῶν δι’ ὀλίγου γιγνομένων καὶ ἅμα καὶ νότου συμπεσόντοσ, καὶ τοτὲ μὲν ὡσ χειμῶνοσ, τοτὲ δὲ ὡσ θέρμησ οὔσησ, φάναι ἐπισημαινόμενοσ ὅτι λεπτὸσ μὲν ὁ ἀὴρ οὗτοσ, ὁ δὲ οἴκοι βεβαιότεροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 14:3)
τίσ δ’ ἂν ἔτι σωφρονοίη τῆσ σχετλίασ ἐκείνησ μεσημβρίασ μνησθεὶσ, ἐν ᾗ τὸ κακὸν πρῶτον ἤρχετο καὶ κατῄει, ἡνίκα εἱστήκει μὲν ἡ θάλαττα καραδοκοῦσα τὸ μέλλον, ὥσπερ ἄλλον τινὰ χειμῶνα μέγαν καὶ ἀνήκεστον προσδεχομένη, σιγὴν δ’ εἶχεν ἅπασ ὁ ἀὴρ, ὥσπερ προσδοκῶν τὸ ἐσόμενον, καὶ ὄρνιθεσ καὶ πάντα ἡσύχαζον ἐπὶ τῷ μέλλοντι, ὑπέκειτο δὲ ἄρα ἡ πόλισ τοιούτῳ παθήματι καὶ ἐπὶ ταύτην πᾶσ ὁ σεισμὸσ ἠρτύετο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:10)
ἦν δὲ πλήρησ ἡ μὲν θάλαττα νεῶν, ἡ δὲ γῆ πεζῶν, ὁ δ’ ἀὴρ βελῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 65:10)
καὶ διὰ γῆσ ἀρίστησ καὶ καλλίστησ διεξέρχεται, καὶ ἀὴρ ὁ περὶ αὐτὸν ἀέρων κάλλιστοσ καὶ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ λαβεῖν καθαρώτατοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 34:7)
διχῶσ γὰρ γίγνεται τόδε ἐκ τοῦδε ‐ μὴ ὡσ τόδε λέγεται μετὰ τόδε, οἱο͂ν ἐξ Ἰσθμίων Ὀλύμπια, ἀλλ’ ἢ ὡσ ἐκ παιδὸσ ἀνὴρ μεταβάλλοντοσ ἢ ὡσ ἐξ ὕδατοσ ἀήρ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 19:1)
ἃ δὲ μάλιστ’ ἂν δόξειε σημαίνειν οὐσίαν, ὕδωρ καὶ γῆ καὶ πῦρ καὶ ἀήρ, ἐξ ὧν τὰ σύνθετα σώματα συνέστηκε, τούτων θερμότητεσ μὲν καὶ ψυχρότητεσ καὶ τὰ τοιαῦτα πάθη, οὐκ οὐσίαι, τὸ δὲ σῶμα τὸ ταῦτα πεπονθὸσ μόνον ὑπομένει ὡσ ὄν τι καὶ οὐσία τισ οὖσα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 143:1)
ὕδωρ γὰρ ἢ ἀὴρ πάντα ταῦτα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 73:2)
ὅταν δὲ χωρισθῇ, καὶ τότε ὄντα ὡσ ὕλη πάντα καὶ γῆ καὶ πῦρ καὶ ἀήρ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 247:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION