Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὡσ ἐοίκεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οἱ εἰωθότεσ λόγοι λέγεσθαι ἐπὶ τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσιν οὐκ εἰσὶ ψευδεῖσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 22)
ἑκατὸν δὲ καὶ πεντήκοντα τριήρεισ λαβόντα ἐκ τῶν νεωρίων μὴ κατακεκομικέναι, καὶ ταῦτα ὑμῖν ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀεὶ τοῖσ Χάρητοσ οἱ κατήγοροι δεικνύουσι, χίλια δὲ καὶ πεντακόσια τάλαντα οὐκ εἰσ στρατιώτασ, ἀλλ’ εἰσ ἡγεμόνων ἀλαζονείασ ἀνηλωκέναι, Δηιάρην τε καὶ Δηίπυρον καὶ Πολυφόντην, δραπέτασ ἀνθρώπουσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ συνειλεγμένουσ, καὶ χωρὶσ εἰσ τοὺσ περὶ τὸ βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν μισθοφόρουσ, οἳ τοὺσ μὲν ταλαιπώρουσ νησιώτασ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἑξήκοντα τάλαντα εἰσέπραττον σύνταξιν, κατῆγον δὲ τὰ πλοῖα καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἐκ τῆσ κοινῆσ θαλάττησ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 711)
ᾐσχύνοντο γὰρ οἶμαι οἱ δικασταί, εἰ φανήσεται ὁ αὐτὸσ ἀνὴρ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει, πρώην μέν ποτε ἀναγορευόμενοσ ἐν τοῖσ ἀγῶσιν, ὅτι στεφανοῦται ἀρετῆσ ἕνεκα καὶ δικαιοσύνησ ὑπὸ τοῦ δήμου χρυσῷ στεφάνῳ, ὁ δὲ αὐτὸσ ἀνὴρ μικρὸν ἐπισχὼν ἔξεισιν ἐκ τοῦ δικαστηρίου κλοπῆσ ἕνεκα τὰσ εὐθύνασ ὠφληκώσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 102)
ὥσπερ οὖν ἐν τοῖσ γυμνικοῖσ ἀγῶσιν ὁρᾶτε τοὺσ πύκτασ περὶ τῆσ στάσεωσ ἀλλήλοισ διαγωνιζομένουσ, οὕτω καὶ ὑμεῖσ ὅλην τὴν ἡμέραν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ περὶ τῆσ στάσεωσ αὐτῷ τοῦ λόγου μάχεσθε, καὶ μὴ ἐᾶτε αὐτὸν ἔξω τοῦ παρανόμου περιίστασθαι, ἀλλ’ ἐγκαθήμενοι καὶ ἐνεδρεύοντεσ ἐν τῇ ἀκροάσει, εἰσελαύνετε αὐτὸν εἰσ τοὺσ τοῦ παρανόμου λόγουσ, καὶ τὰσ ἐκτροπὰσ αὐτοῦ τῶν λόγων ἐπιτηρεῖτε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2061)
νῦν γὰρ ἀκμάζει Πειθὼ δολίαν ξυγκαταβῆναι, χθόνιον δ’ Ἑρμῆν καὶ τὸν νύχιον τοῖσδ’ ἐφοδεῦσαι ξιφοδηλήτοισιν ἀγῶσιν.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests3)
ὡσ δὲ καὶ τὰ νεκρὰ τῶν ἐπὶ τοῦ τείχουσ ἀνῃρημένων ἐσκυλευμένα κάτω διερριπτεῖτο, τὴν ὕβριν οὐκ ἔφερον, ἀλλὰ ἀνετρέποντο ὑπὸ τῆσ ὄψεωσ, καὶ μικρὸν ἔστησαν ἀποροῦντεσ ὥσπερ ἐν τοῖσ γυμνικοῖσ ἀγῶσιν οἱ διαναπαυόμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 4 8:6)
οὐ τοίνυν ἐπὶ πράξεσι μόνον καὶ ἀγῶσιν ἔχοι τισ ἂν Ἡρακλέουσ μνημονεύειν, ἀλλὰ κἀν ταῖσ εὐθυμίαισ τοῦ βίου πολλοῦ τινοσ ἄξιοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 5:7)
τὴν γὰρ πρώτην μὲν ἀνεῖσαν ἀνθρώπουσ, πρώτην δὲ βίου χρῆσιν εὑροῦσαν, θρέψασαν δ’ οὐ μόνον τοὺσ ἐξ αὑτῆσ, ἀλλὰ καὶ πάντασ, δεξαμένην δὲ τοὺσ ἐκπίπτοντασ πρώτην τε καὶ πλείστουσ, ἑκάστουσ τε καὶ σύμπαντασ, πλείστουσ δὲ αὖθισ ἀποστείλασαν πανταχοῖ, πάλιν δ’ ἐν τοῖσ ὑπὲρ σωτηρίασ ἀγῶσιν ἀμφοτέρων προστᾶσαν, τῶν τ’ ἐν τῇ ὑπερορίᾳ καὶ τῶν ἐπὶ τῆσ ἀρχαίασ Ἑλλάδοσ, πῶσ οὐ διὰ παντὸσ ἂν εἴποι τισ ἀφῖχθαι καὶ καθάπερ τοὺσ δρομέασ τὸ γιγνόμενον πεπληρωκέναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 36:7)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τῷ μέρει τοῦ λόγου γεγένημαι, ἐν ᾧ τὰ πρὸσ ἄλληλά ἐστι ταῖσ πόλεσιν, ἀνάγκη καὶ τοῦτ’ ἴσωσ ὑπομεῖναι, ἵνα μὴ μόνον ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ὅσῳ κρείττων ἡ πόλισ ἀποφαίνωμεν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὅλοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:8)
θαυμάζω δ’ ὅτι σεμνύνεσθε μὲν οὐχ ἥκιστα τοῖσ ναοῖσ καὶ τοῖσ ἀγῶσιν, οὓσ κοινοὺσ νομίζετε, ὑπὲρ δὲ αὐτῶν τούτων διεστήκατε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 18:3)
ὁρῶ δὲ ὅτι κἀν τοῖσ γυμνικοῖσ ἀγῶσιν οὐχ ὅστισ πρῶτοσ τὴν ἀπογραφὴν ἐποιήσατο, οὗτοσ ἀπέρχεται νικῶν, ἀλλ’ ὅστισ οὗ τὴν ἀπογραφὴν πεποίηται, τοῦτο ἐπὶ τῆσ πείρασ ἄριστα δείκνυσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 1:5)
ὁ γὰρ οὐ μόνον τῆσ σωτηρίασ αὐτῶν προστὰσ, ἀλλὰ καὶ δείξασ ὁποίουσ τινὰσ ἐν τοῖσ περὶ τῆσ ἐλευθερίασ ἀγῶσιν εἶναι δεῖ καὶ παράδειγμα πᾶσιν εὔδηλον ἐκθεὶσ οὗτόσ ἐστι φανερώτατα τῶν ἄνω πάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 49:3)
καὶ γὰρ ἐν τοῖσ τοιούτοισ ἀγῶσιν οὐχ οἱ ἀνδρειότατοι μαχιμώτατοί εἰσιν, ἀλλ’ οἱ μάλιστα ἰσχύοντεσ καὶ τὰ σώματα ἄριστα ἔχοντεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 113:2)
ἐπεὶ δὲ τοῦτ’ ἀδύνατον, δῆλον ὡσ καὶ ἐπὶ τῶν πολιτικῶν εὐλόγωσ οὐ κατὰ πᾶσαν ἀνισότητ’ ἀμφισβητοῦσι τῶν ἀρχῶν εἰ γὰρ οἱ μὲν βραδεῖσ οἱ δὲ ταχεῖσ, οὐδὲν διὰ τοῦτο δεῖ τοὺσ μὲν πλεῖον τοὺσ δ’ ἔλαττον ἔχειν, ἀλλ’ ἐν τοῖσ γυμνικοῖσ ἀγῶσιν ἡ τούτων διαφορὰ λαμβάνει τὴν τιμήν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 190:3)
ὃν γὰρ δεῖ πεῖσαι, οὗτόσ ἐστιν ὡσ εἰπεῖν ἁπλῶσ κριτήσ, ἐάν τε πρὸσ ἀμφισβητοῦντασ, ἐάν τε πρὸσ ὑπόθεσιν λέγῃ τισ, ὁμοίωσ τῷ γὰρ λόγῳ ἀνάγκη χρῆσθαι καὶ ἀναιρεῖν τὰ ἐναντία, πρὸσ ἃ ὥσπερ ἀμφισβητοῦντα τὸν λόγον ποιεῖται, ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἐν τοῖσ ἐπιδεικτικοῖσ ὥσπερ γὰρ πρὸσ κριτὴν τὸν θεωρὸν ὁ λόγοσ συνέστηκεν, ὅλωσ δὲ μόνοσ ἐστὶν ἁπλῶσ κριτὴσ ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ἀγῶσιν ὁ τὰ ζητούμενα κρίνων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 18 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION