Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα μὲν οὖν ἱκανῶσ ἐπιδέδεικταί σοι περὶ ὧν προεθέμεθα, ὅσα τε θεωρήματα καθ’ ἑκάστην λέξιν περί τε ἤθουσ καὶ ἀρχὰσ λόγου καὶ μεταχείρισιν νοημάτων καὶ γλυκύτητα λέξεωσ, καὶ ἀφέλειαν πάλιν αὖ λέξεωσ καὶ διηγήσεισ καὶ μυθώδεισ ἀγωγάσ, καὶ περὶ κάλλουσ ἐν λόγῳ, καὶ ταῦτα καθ’ ἕκαστον εἴρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 30:2)
καὶ παρ’ ὅλον δὲ τὸν βίον ἐν ταῖσ συνουσίαισ ταῖσ κοιναῖσ οὐχ οὕτω ποιοῦνται τὰσ ἀγωγὰσ διὰ τῶν ἐπεισάκτων ἀκροαμάτων ὡσ δι’ αὑτῶν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 223)
Ὀροφέρνην τε ὀλίγον χρόνον Καππαδοκίασ βασιλεύσαντα καὶ παριδόντα τὰσ πατρίουσ ἀγωγάσ φησιν ἐν τῇ τριακοστῇ δευτέρᾳ εἰσαγαγεῖν τὴν Ιἀκὴν καὶ τεχνιτικὴν ἀσωτίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 54 3:2)
τῆσ γὰρ Πρεττανικῆσ κατὰ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον Βελέριον οἱ κατοικοῦντεσ φιλόξενοί τε διαφερόντωσ εἰσὶ καὶ διὰ τὴν τῶν ξένων ἐμπόρων ἐπιμιξίαν ἐξημερωμένοι τὰσ ἀγωγάσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 22 1:3)
καθόλου δὲ καὶ τὰσ ἀγωγὰσ εὐθὺσ ἐκ παίδων ἐποιοῦντο τρυφεράσ, τήν τ’ ἐσθῆτα μαλακὴν φοροῦντεσ καθ’ ὑπερβολὴν καὶ χρυσοφοροῦντεσ, ἔτι δὲ στλεγγίσι καὶ ληκύθοισ ἀργυραῖσ τε καὶ χρυσαῖσ χρώμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 80 23:1)
Ἱππόβοτοσ δ’ ἐν τῷ Περὶ αἱρέσεων ἐννέα φησὶν αἱρέσεισ καὶ ἀγωγὰσ εἶναι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, PROOIMION 19:4)
Πέμπτοσ ὁ παρὰ τὰσ ἀγωγὰσ καὶ τοὺσ νόμουσ καὶ τὰσ μυθικὰσ πίστεισ καὶ τὰσ ἐθνικὰσ συνθήκασ καὶ δογματικὰσ ὑπολήψεισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 23:1)
Ῥωμαῖοι δὲ πᾶσαν ἀναπετάσαντεσ οἰκίαν καὶ μέχρι τοῦ δωματίου τὴν ἀρχὴν τῶν τιμητῶν προαγαγόντεσ ἁπάντων ἐποίησαν ἐπίσκοπον καὶ φύλακα τῶν ἐν αὐταῖσ γινομένων, οὔτε δεσπότην οἰόμενοι δεῖν ὠμὸν εἶναι περὶ τὰσ τιμωρίασ οἰκετῶν οὔτε πατέρα πικρὸν ἢ μαλθακὸν πέρα τοῦ μετρίου περὶ τέκνων ἀγωγὰσ οὔτε ἄνδρα περὶ κοινωνίαν γαμετῆσ γυναικὸσ ἄδικον οὔτε παῖδασ γηραιῶν ἀπειθεῖσ πατέρων οὔτε ἀδελφοὺσ γνησίουσ τὸ πλεῖον ἀντὶ τοῦ ἴσου διώκοντασ, οὐ συμπόσια καὶ μέθασ παννυχίουσ, οὐκ ἀσελγείασ καὶ φθορὰσ ἡλικιωτῶν νέων, οὐχ ἱερῶν ἢ ταφῶν προγονικὰσ τιμὰσ ἐκλιπούσασ, οὐκ ἄλλο τῶν παρὰ τὸ καθῆκον ἢ συμφέρον τῇ πόλει πραττομένων οὐδέν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 13 6:1)
τοῖσ δὲ τὰ μέλη γράφουσιν τὸ μὲν τῶν στροφῶν τε καὶ ἀντιστρόφων οὐχ οἱο͂́ν τε ἀλλάξαι μέλοσ, ἀλλ’ ἐάν τ’ ἐναρμονίουσ ἐάν τε χρωματικὰσ ἐάν τε διατόνουσ ὑποθῶνται μελῳδίασ, ἐν πάσαισ δεῖ ταῖσ στροφαῖσ καὶ ἀντιστρόφοισ τὰσ αὐτὰσ ἀγωγὰσ φυλάττειν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 198)
δύο μὲν δὴ χαρακτῆρεσ οὗτοι λέξεωσ, τοσοῦτον ἀλλήλων διάφοροι κατὰ τὰσ ἀγωγάσ, καὶ ἄνδρεσ οἱ πρωτεύσαντεσ ἐν αὐτοῖσ, οὓσ διεξῆλθον, δεινοὶ μὲν ἐν τοῖσ αὑτῶν ἔργοισ ἀμφότεροι, καθ’ ὃ δὲ ἴσοι ἀλλήλων ἦσαν, ἀτελεῖσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 2 3:5)
νῦν δὴ τοῦτ’ αὐτὸ προθυμητέον ἰδεῖν μετὰ τὴν δόξαν τῆσ τῶν δώδεκα μερῶν διανομῆσ, τὸ τίνα τρόπον δῆλον δὴ τὰ δώδεκα μέρη, τῶν ἐντὸσ αὐτοῦ πλείστασ ἔχοντα διανομάσ, καὶ τὰ τούτοισ συνεπόμενα καὶ ἐκ τούτων γεννώμενα, μέχρι τῶν τετταράκοντά τε καὶ πεντακισχιλίων ‐ ὅθεν φρατρίασ καὶ δήμουσ καὶ κώμασ, καὶ πρόσ γε τὰσ πολεμικὰσ τάξεισ τε καὶ ἀγωγάσ, καὶ ἔτι νομίσματα καὶ μέτρα ξηρά τε καὶ ὑγρὰ καὶ σταθμά ‐ πάντα ταῦτα ἔμμετρά τε καὶ ἀλλήλοισ σύμφωνα δεῖ τόν γε νόμον τάττειν.
(플라톤, Laws, book 5 144:1)
καὶ δὴ καὶ παίζοντεσ, φιάλασ ἅμα χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ καὶ ἀργύρου καὶ τοιούτων τινῶν ἄλλων κεραννύντεσ, οἱ δὲ καὶ ὅλασ πωσ διαδιδόντεσ, ὅπερ εἶπον, εἰσ παιδιὰν ἐναρμόττοντεσ τὰσ τῶν ἀναγκαίων ἀριθμῶν χρήσεισ, ὠφελοῦσι τοὺσ μανθάνοντασ εἴσ τε τὰσ τῶν στρατοπέδων τάξεισ καὶ ἀγωγὰσ καὶ στρατείασ καὶ εἰσ οἰκονομίασ αὖ, καὶ πάντωσ χρησιμωτέρουσ αὐτοὺσ αὑτοῖσ καὶ ἐγρηγορότασ μᾶλλον τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀπεργάζονται·
(플라톤, Laws, book 7 194:2)
γεωργοὶ ἐπὶ τὸ ἀροῦν ἔχοιεν βοῦσ, οἵ τε οἰκοδόμοι πρὸσ τὰσ ἀγωγὰσ μετὰ τῶν γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοισ, ὑφάνται δὲ καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν τε καὶ ἐρίοισ.
(플라톤, Republic, book 2 160:1)
καὶ τούτων τισὶν οἶμαι τὰσ ἀγωγὰσ τοῦ ποδὸσ αὐτὸν οὐχ ἧττον ψέγειν τε καὶ ἐπαινεῖν ἢ τοὺσ ῥυθμοὺσ αὐτούσ ‐ ἤτοι συναμφότερόν τι·
(플라톤, Republic, book 3 290:1)
τὸ γάρ, ὦ ἄριστε, συμπεπλεγμένον τι δι’ ἀντικειμένων μὴ φάναι ψεῦδοσ εὐπόρωσ εἶναι, λόγουσ δὲ πάλιν αὖ φάναι τινὰσ ἀληθῆ τὰ λήμματα καὶ τὰσ ἀγωγὰσ ὑγιεῖσ ἔχοντασ ἔτι καὶ τὰ ἀντικείμενα τῶν συμπερασμάτων ἔχειν ἀληθῆ, ποίαν ἔννοιαν ἀποδείξεωσ ἢ τίνα πίστεωσ οὐκ ἀνατρέπει πρόληψιν;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 2 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION