헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀγραύλου μὲν οὖν καὶ Ἄρεοσ Ἀλκίππη γίνεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 2:2)
τὸν γοῦν Διομήδην πάνυ στερεῶσ κατέκλινεν ἐπὶ βύρσησ ἀγραύλου βοόσ, κύκλῳ περιστήσασ τὰ δόρατα ὀρθὰ ἐπὶ σαυρωτῆροσ, οὐ κόσμου χάριν, ἀλλ’ ἕτοιμα λαβεῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 56:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῆσ γῆσ συνεβούλευεν ἀντέχεσθαι τοῖσ Ἀθηναίοισ, καὶ τὸν ἐν Ἀγραύλου προβαλλόμενον ἀεὶ τοῖσ ἐφήβοισ ὁρ́κον ἔργῳ βεβαιοῦν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 15 4:1)
κρατεῖ δὲ μηχαναῖσ ἀγραύλου θηρὸσ ὀρεσσιβάτα, λασιαύχενά θ’ ἵππον ὀχμάζεται ἀμφὶ λόφον ζυγῶν οὔρειόν τ’ ἀκμῆτα ταῦρον.
(소포클레스, Antigone, choral, antistrophe 12)
εἰσ τὸ αὐτό εἶξον ἐμοί Δάφνησ ἱερὸν κλέτασ, ἔκτοθι πόντου κείμενον, ἀγραύλου ἀγραύλου ἐρημοσύνησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6651)

SEARCH

MENU NAVIGATION