Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἀτρεκέωσ ἀγορεύων αἶψά τε καὶ μέγα νεῖκοσ ἐπισταμένωσ κατέπαυσε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 97:13)
ὥστε διαιρεῖν τὰ τοῦ δήμου διάφορα, δεικνύει ἐν ᾗ μοίρᾳ πρόσθεν ἔθηκε τοὺσ λόγουσ, ἐν ταύτῃ τὴν σωφροσύνην, καὶ πάλιν αὖθισ ὡσ οὐχ ὑπ’ ἀνοίασ τοὺσ ῥήτορασ ὄντασ καὶ ἐχέφρονασ, ῥητορικῆσ μὲν ἀρχὴν φρόνησιν καὶ σωφροσύνην τιθεὶσ, ταύτασ δ’ αὖ συνάψασ πρὸσ ἀλλήλασ, τήν τε βασιλικὴν καὶ δικαστικὴν, ὀρθῶσ ἀγορεύων Ἡσίοδοσ καὶ τὰσ Μούσασ ἀμειβόμενοσ δικαίωσ, παρ’ ὧν καὶ τὸ δύνασθαι περὶ τούτων λέγειν παρειληφὼσ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 98:3)
καὶ Διομήδησ Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσσ’ ἀγορεύων "Τυδείδησ ὑπ’ ἐμεῖο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 107:4)
οὐ ψεύδομαι ὧδ’ ἀγορεύων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. ia'. FEREKUDHS 5:3)
ὃ δ’ ἀσφαλέωσ ἀγορεύων αἶψά κε καὶ μέγα νεῖκοσ ἐπισταμένωσ κατέπαυσεν·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 10:6)
αὐτίκ’ ἐπειρᾶτο Κρονίδησ ἐρεθιζέμεν Ἥρην κερτομίοισ ἐπέεσσι παραβλήδην ἀγορεύων·
(호메로스, 일리아스, Book 4 2:3)
ἀλλ’ ἄγ’ ἐπ’ Ἄρηϊ πρώτῳ ἔχε μώνυχασ ἵππουσ, τύψον δὲ σχεδίην μηδ’ ἅζεο θοῦρον Ἄρηα τοῦτον μαινόμενον, τυκτὸν κακόν, ἀλλοπρόσαλλον, ὃσ πρῴην μὲν ἐμοί τε καὶ Ἥρῃ στεῦτ’ ἀγορεύων Τρωσὶ μαχήσεσθαι, ἀτὰρ Ἀργείοισιν ἀρήξειν, νῦν δὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλεῖ, τῶν δὲ λέλασται.
(호메로스, 일리아스, Book 5 85:3)
Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσσ’ ἀγορεύων·
(호메로스, 일리아스, Book 8 16:4)
ὣσ ἔφατ’, οὐδὲ Διὸσ πεῖθε φρένα ταῦτ’ ἀγορεύων·
(호메로스, 일리아스, Book 12 11:1)
δείδω μὴ δή μοι τελέσῃ ἔποσ ὄβριμοσ Ἕκτωρ, ὥσ ποτ’ ἐπηπείλησεν ἐνὶ Τρώεσσ’ ἀγορεύων μὴ πρὶν πὰρ νηῶν προτὶ Ἴλιον ἀπονέεσθαι πρὶν πυρὶ νῆασ ἐνιπρῆσαι, κτεῖναι δὲ καὶ αὐτούσ.
(호메로스, 일리아스, Book 14 5:11)
ἀλλ’ οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 75:5)
ῥήτωρ γάρ τισ, ὥσ φασιν, ὤν, ἀπολιπὼν τὰ δικαστήρια καὶ τὰσ ἐν ἐκείνοισ εὐδοκιμήσεισ, ὁπόσον ἢ δεινότητοσ ἢ ἀκμῆσ ἐπεπόριστο ἐν τοῖσ λόγοισ, τοῦτο πᾶν ἐφ’ ἡμᾶσ συσκευασάμενοσ οὐ παύεται αὐτὸσ ^ μὲν ἀγορεύων κακῶσ γόητασ καὶ ἀπατεῶνασ ἀποκαλῶν, τὰ πλήθη δὲ ἀναπείθων καταγελᾶν ἡμῶν καὶ καταφρονεῖν ὡσ τὸ μηδὲν ὄντων μᾶλλον δὲ καὶ μισεῖσθαι πρὸσ τῶν πολλῶν ἤδη πεποίηκεν αὐτούσ τε ἡμᾶσ καὶ σὲ τὴν Φιλοσοφίαν, φληνάφουσ καὶ λήρουσ ἀποκαλῶν τὰ σὰ καὶ τὰ σπουδαιότατα ὧν ἡμᾶσ ἐπαίδευσασ ἐπὶ χλευασμῷ διεξιών, ὥστε αὐτὸν μὲν κροτεῖσθαι καὶ ἐπαινεῖσθαι πρὸσ τῶν θεατῶν, ἡμᾶσ δὲ ὑβρίζεσθαι.
(루키아노스, Piscator, (no name) 25:3)
ὁ δὲ σοφώτατοσ ἡμῖν τῶν ποιητῶν καὶ ἀπεφήνατο, ὑπὲρ τοῦ Διὸσ ἀγορεύων, ὡσ ‐ .
(플라톤, Laws, book 6 181:4)
αὐτὰρ ὁ μάντισ ὁ Τήλεμοσ ἔχθρ’ ἀγορεύων ἐχθρὰ φέροι ποτὶ οἶκον, ὅπωσ τεκέεσσι φυλάσσοι.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Δαμοίτας15)
οὐ ψεύδομαι ὧδ’ ἀγορεύων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 933)

SEARCH

MENU NAVIGATION