Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ταῦτα τοῦ Σκιπίωνοσ εἰπόντοσ οἱ μὲν πρέσβεισ ἔφερον ἐσ Καρχηδόνα τοὺσ λόγουσ, συνιόντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ ἐσ ἐκκλησίαν ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ, τοῖσ μὲν ἀρίστοισ ἐδόκει τὰ προτεινόμενα δέξασθαι καὶ μὴ περὶ τινῶν ἀπειθοῦντασ κινδυνεύειν περὶ ἁπάντων, τὸ δ’ ἀγοραῖον πλῆθοσ οὐ τὸ παρὸν δεινὸν ἐκλογιζόμενοι μᾶλλον ἢ τὴν ἀφαίρεσιν ὧν ἔχουσι, τοσήνδε οὖσαν, ἠπείθουν, καὶ ἠγανάκτουν εἰ ἐν λιμῷ τὸν σῖτον οἱ ἄρχοντεσ αἱροῦνται Ῥωμαίοισ ἀντὶ τῶν πολιτῶν ἐσ τὰσ ἀνοχὰσ παρασχεῖν, ἐφ’ ἕκαστόν τε αὐτῶν συνιστάμενοι πᾶσιν ἠπείλουν τὰσ οἰκίασ αὐτῶν διαρπάσειν καὶ καταπρήσειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 1:1)
Ὁ δὲ Σκιπίων οὐδὲν εὔκοσμον ἐν τοῖσ στρατιώταισ ὁρῶν οὐδὲ τεταγμένον, ἀλλ’ ἐσ ἀργίαν καὶ πλεονεξίαν καὶ ἁρπαγὰσ ὑπὸ τοῦ Πίσωνοσ ἐπιτετραμμένουσ, ἄλλο τε πλῆθοσ αὐτοῖσ συνόντασ ἀγοραῖον, οἳ τῆσ λείασ χάριν ἑπόμενοι τοῖσ θρασυτέροισ συνεξέτρεχον ἐπὶ τὰσ ἁρπαγὰσ ἄνευ παραγγέλματοσ ἰοῦσι, τοῦ νόμου λιποστράτιον ἐν τοῖσ πολέμοισ ἡγουμένου τὸν ἀποχωρούντα πορρωτέρω σάλπιγγοσ ἀκοῆσ, ὅσα τε πταίσειαν οὗτοι, πάντα ἐσ τὸν στρατηγὸν ἀναφερόμενα, καὶ ὅσα διαρπάσειαν, ἑτέρασ ἔριδοσ αὐτοῖσ καὶ κακῶν γιγνόμενα ἀρχάσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 4:1)
ἀλλὰ μὴν ἥ γε πρὸσ Ἑρμῆν κοινωνία τῆσ θεοῦ παντὶ δήλη, ὅστισ Ἑρμῆν καλεῖ λόγιον καὶ ἀγοραῖον καὶ ἐμπολαῖον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:9)
νὴ τὸν Ἑρμῆν τὸν ἀγοραῖον, κἀπιορκῶ γε βλεπόντων.
(아리스토텔레스, Agon, proagon15)
καὶ τὸν μὲν γεωργικὸν δῆμον ὁρῶμεν ὄντα, τὸν δ’ ἀγοραῖον, τὸν δὲ βάναυσον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 29:1)
τούτων δὲ τῶν τεχνῶν τὰσ μὲν ἐξ ἀνάγκησ ὑπάρχειν δεῖ, τὰσ δὲ εἰσ τρυφὴν ἢ τὸ καλῶσ ζῆν, τρίτον δὲ <τὸ> ἀγοραῖον λέγω δ’ ἀγοραῖον τὸ περὶ τὰσ πράσεισ καὶ τὰσ ὠνὰσ καὶ τὰσ ἐμπορίασ καὶ καπηλείασ διατρῖβον, τέταρτον δὲ τὸ θητικόν, πέμπτον δὲ γένοσ τὸ προπολεμῆσον, ὃ τούτων οὐθὲν ἧττόν ἐστιν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, εἰ μέλλουσι μὴ δουλεύσειν τοῖσ ἐπιοῦσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 56:1)
ἐπεὶ δὲ τέτταρα μὲν ἔστι μέρη μάλιστα τοῦ πλήθουσ, γεωργικὸν βαναυσικὸν ἀγοραῖον θητικόν, τέτταρα δὲ τὰ χρήσιμα πρὸσ πόλεμον, ἱππικὸν ὁπλιτικὸν ψιλὸν ναυτικόν, ὅπου μὲν συμβέβηκε τὴν χώραν εἶναι ἱππάσιμον, ἐνταῦθα μὲν εὐφυῶσ ἔχει κατασκευάζειν τὴν ὀλιγαρχίαν ἰσχυράν ἡ γὰρ σωτηρία τοῖσ οἰκοῦσι διὰ ταύτησ ἐστὶ τῆσ δυνάμεωσ, αἱ δ’ ἱπποτροφίαι τῶν μακρὰσ οὐσίασ κεκτημένων εἰσίν, ὅπου δ’ ὁπλῖτιν, τὴν ἐχομένην ὀλιγαρχίαν τὸ γὰρ ὁπλιτικὸν τῶν εὐπόρων ἐστὶ μᾶλλον ἢ τῶν ἀπόρων, ἡ δὲ ψιλὴ δύναμισ καὶ ναυτικὴ δημοκρατικὴ πάμπαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 98:1)
"ὀψάριον ἀγοραῖον ποιεῖν τίσ βούλεται;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 39 3:2)
ὑφορῶμαί τινα πρὸσ ταῦτα καταδρομὴν ἀνθρώπων τῆσ μὲν ἐγκυκλίου παιδείασ ἀπείρων, τὸ δὲ ἀγοραῖον τῆσ ῥητορικῆσ μέροσ ὁδοῦ τε καὶ τέχνησ χωρὶσ ἐπιτηδευόντων, πρὸσ οὓσ ἀναγκαῖον ἀπολογήσασθαι, μὴ δόξωμεν ἔρημον ἀφηκέναι τὸν ἀγῶνα.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2561)
Πρύτανισ Ἑρμοῦ υἱὸσ πολίτησ ὑμέτεροσ προσελθών μοι ἐν Τράλλεσιν ἄγοντι τὴν ἀγόραιον ἐδήλου παρὰ τὴν ἡμετέραν γνώμην Ιοὐδαίοισ ὑμᾶσ προσφέρεσθαι καὶ κωλύειν αὐτοὺσ τά τε σάββατα ἄγειν καὶ τὰ ἱερὰ τὰ πάτρια τελεῖν καὶ τοὺσ καρποὺσ μεταχειρίζεσθαι, καθὼσ ἔθοσ ἐστὶν αὐτοῖσ, αὐτόν τε κατὰ τοὺσ νόμουσ εὐθυνκέναι τὸ [δίκαιον] ψήφισμα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 314:1)
καίτοι [ὅπου καθ’ ἑ]αυτὴν οὖσα τοιαῦτα διεπράτ[τετο, τί οἰέσ]θ’ αὐτὴν νῦν ἐν[νο]εῖν, προσ[λαβοῦσαν συ]ναγωνιστὴν Ἀθηνογένην, ἄνθρωπον λογογράφον τε καὶ ἀγοραῖον, τὸ δὲ μέγιστον, Αἰγύπτιον;
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 3:2)
σὺ δ̓ εὖ οἶδ̓ ὅτι κἂν οἱ ἄλλοι εἰσ ἄνοιαν ἢ ἀπαιδευσίαν ἢ παραφροσύνην ἀναφέρωσι τὸ πρᾶγμα, αἰδοῦσ αὐτὸ σύμβολον καὶ ἀφελείασ ἐποιήσω καὶ ψυχῆσ μηδὲν ἀγοραῖον καὶ ἔντεχνον ἐχούσησ·
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 30:1)
ἐν αὐταῖσ δὲ ταῖσ ἑπτὰ σπουδαῖον μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἀγοραῖον διοικήσασθαί μοι συγκεχώρηται, πίνειν δὲ καὶ μεθύειν καὶ βοᾶν καὶ παίζειν καὶ κυβεύειν καὶ ἄρχοντασ καθιστάναι καὶ τοὺσ οἰκέτασ εὐωχεῖν καὶ γυμνὸν ᾅδειν καὶ κροτεῖν ὑποτρέμοντα, ἐνίοτε δὲ καὶ ἐσ ὕδωρ ψυχρὸν ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖσθαι ἀσβόλῳ κεχρισμένον τὸ πρόσωπον, ταῦτα ἐφεῖταί μοι ποιεῖν.
(루키아노스, Saturnalia, τὰ πρὸσ Κρόνον 2:7)
Μηδένα μηδὲν μήτε ἀγοραῖον μήτε ἴδιον πράττειν ἐντὸσ τῆσ ἑορτῆσ ἢ ὅσα ἐσ παιδιὰν καὶ τρυφὴν καὶ θυμηδίαν, ὀψοποιοὶ μόνοι καὶ πεμματουργοὶ ἐνεργοὶ ἔστωσαν.
(루키아노스, Saturnalia, νόμοι πρῶτοι 1:1)
πλείστησ μέντοι ποιητικὴν ἐνέπλησεν ἀδοξίασ τὸ ἀγυρτικὸν καὶ ἀγοραῖον καὶ περὶ τὰ μητρῷα καὶ Σεραπεῖα βωμολοχοῦν καὶ πλανώμενον γένοσ, οἱ μὲν αὐτόθεν οἱ δὲ κατὰ κλῆρον ἔκ τινων γραμματείων χρησμοὺσ περαίνοντεσ οἰκέταισ καὶ γυναίοισ ὑπὸ τῶν μέτρων ἀγομένοισ μάλιστα καὶ τοῦ ποιητικοῦ τῶν ὀνομάτων ὅθεν οὐχ ἥκισθ’ ἡ ποιητικὴ δοκοῦσα κοινὴν ἐμπαρέχειν ἑαυτὴν ἀπατεῶσι καὶ γόησιν ἀνθρώποισ καὶ ψευδομάντεσιν ἐξέπεσε τῆσ ἀληθείασ καὶ τοῦ τρίποδοσ.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 257)

SEARCH

MENU NAVIGATION