Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Φιλοχάρησ δ’ οὑτοσί, ὁ πρεσβύτατοσ ἀδελφὸσ ἡμῶν, οὐκ ἀγεννεῖσ διατριβάσ, ὡσ σὺ βλασφημεῖσ, ἀλλ’ ἐν γυμνασίοισ διατρίβων, καὶ μετὰ Ἰφικράτουσ συνεστρατευμένοσ, καὶ συνεχῶσ ἔτοσ ἤδη τουτὶ τρίτον στρατηγῶν, ἥκει δεησόμενοσ ὑμῶν ἐμὲ σῶσαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1491)
ἡμεῖσ τοι καὶ εἰσ τὸ σῶμα πληγέντεσ οὐκ ἐπ’ ἀγεννεῖσ ἱκετείασ ἰατρῶν ἀφικόμεθα, ἀλλὰ καίτοι σὺν θεοῖσ εἰπεῖν τοὺσ ἀρίστουσ τῶν ἰατρῶν φίλουσ κεκτημένοι κατεφύγομεν εἰσ Ἀσκληπιοῦ, νομίσαντεσ εἴτε δέοι σώζεσθαι, δι’ ἐκείνου κάλλιον εἶναι, εἴτε μὴ ἐγχωροῖ, καιρὸν εἶναι τεθνάναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:23)
ἐνδέχεται δὲ τὸ μὲν ποιὸν ὑπάρχειν ἑτέρῳ μέρει τῆσ πόλεωσ, ἐξ ὧν συνέστηκε μερῶν ἡ πόλισ, ἄλλῳ δὲ μέρει τὸ ποσόν, οἱο͂ν πλείουσ τὸν ἀριθμὸν εἶναι τῶν γενναίων τοὺσ ἀγεννεῖσ ἢ τῶν πλουσίων τοὺσ ἀπόρουσ, μὴ μέντοι τοσοῦτον ὑπερέχειν τῷ ποσῷ ὅσον λείπεται τῷ ποιῷ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 186:4)
λέξω δὲ καὶ αὐτόσ, ἀφ̓ οἱών τινῶν χρὴ τεκμαίρεσθαι τὰσ ὠκείασ τε καὶ γενναίασ, καὶ τίσιν ἂν προσέχων τισ τὸν νοῦν τὰσ ἀγεννεῖσ τε καὶ βραδείασ ἀποκρίνειεν αὐτῶν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 4 1:1)
καὶ γάρ πωσ πεφύκασιν οἱ μὲν θαρραλέοι τοὺσ θαρραλέουσ φιλεῖν, οἱ δὲ δειλοὶ τοὺσ μὲν ὑφορῶνταικαὶ μισοῦσιν ὡσ ἐχθρούσ, τοὺσ δὲ ἀγεννεῖσ προσίενται καὶ ἀγαπῶσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 17:2)
οὔκουν οὐδὲ ἐκείνοισ ἀξύμφοροσ ἡ τοιαύτη δίαιτα ἐγένετο, οὐδὲ ἀγεννεῖσ ἤνεγκε φύσεισ πολιτῶν, ἀλλὰ τῷ παντὶ βελτίουσ καὶ σωφρονεστέρουσ τῶν ἐν ἄστει τρεφομένων ὕστερον ἐκκλησιαστῶν καὶ δικαστῶν καὶ γραμματέων, ἀργῶν ἅμα καὶ βαναύσων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 130:1)
τὸ δὲ οὕτωσ ὄντασ ἐπισήμουσ καὶ θαυμαζομένουσ παρὰ πᾶσιν ἀνάγκην ἔχειν ὥσπερ τοὺσ ἀγεννεῖσ κύνασ σαίνειν τὸν παριόντα δεινόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 149:1)
οὐ γάρ ἐστε ἀγεννεῖσ οὐδὲ ἀναίσθητοι τὰσ φύσεισ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 9:2)
φασὶ πολλοὶ τὴν τύχην ἄκριτον εἶναι καὶ πονηροῖσ ἀνθρώποισ προσμένειν, τῶν χρηστῶν δὲ ἀμελεῖν, ὅταν ὁρῶσι τοὺσ ἠξιωμένουσ τῶν παῤ ἐκείνησ ἀγαθῶν βαρεῖσ ὄντασ καὶ δυσχρήστουσ καὶ ἀγεννεῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 13:1)
ἀλεκτρυόνων καὶ κυνῶν, οὐκ ἂν ἄλλουσ μὲν γενναίουσ εἶναι ἐλέγομεν, ἄλλουσ δὲ ἐλευθέρουσ, οὐδὲ ἄλλουσ μὲν δούλουσ, ἄλλουσ δὲ ἀγεννεῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 52:1)
ὁμοίωσ δὴ καὶ ἐπ̓ ἀνθρώπων οὐκ ἄλλουσ μὲν εἰκόσ ἐστι γενναίουσ καὶ εὐγενεῖσ λέγειν, ἄλλουσ δὲ ἐλευθέρουσ, ἀλλὰ τοὺσ αὐτούσ, οὐδὲ ἄλλουσ μὲν ἀγεννεῖσ καὶ ταπεινούσ, ἄλλουσ δὲ δούλουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 52:2)
οὐχ οὕτωσ ἀγεννεῖσ ἔσονται, ἀλλ’ ἀφ’ ὑμῶν τῶν ἐχθίστων ἀρξάμενοι τότε χωρήσουσι πρὸσ τὰ φίλια.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 28 11:1)
ὑπὲρ οὗ μὰ τὸν Δία καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ ἅπαντασ οὐκ οἶδα τί χρὴ λέγειν, πότερα τοσαύτη περὶ αὐτὸν ἀναισθησία καὶ παχύτησ ἦν ὥστε μὴ συνορᾶν, οἵτινέσ εἰσιν ἀγεννεῖσ ἢ εὐγενεῖσ ῥυθμοί, ἢ τοσαύτη θεοβλάβεια καὶ διαφθορὰ τῶν φρενῶν ὥστ’ εἰδότα τοὺσ κρείττουσ ἔπειτα αἱρεῖσθαι τοὺσ χείρονασ, ὃ καὶ μᾶλλον πείθομαι·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1856)
ἐν μὲν δὴ τοῖσ ἐλαχίστοισ τε καὶ στοιχειώδεσι μορίοισ τῆσ λέξεωσ ταῦτα χαρακτηρικὰ τῆσ πρώτησ ἐστὶν ἁρμονίασ, ἐν δὲ τοῖσ καλουμένοισ κώλοισ, ἃ συντίθεται μὲν ἐκ τῶν ὀνομάτων, συμπληροῖ δὲ τὰσ περιόδουσ, οὐ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ τὸ τοὺσ ῥυθμοὺσ τοὺσ καταμετροῦντασ αὐτὰ μὴ ταπεινοὺσ μηδὲ μαλθακοὺσ μηδ’ ἀγεννεῖσ εἶναι, ὑψηλοὺσ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ καὶ μεγαλοπρεπεῖσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 391)
ἦσαν δ’ οὐδ’ ἐκεῖνοι τὰσ ψυχὰσ ἀγεννεῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ παραπίπτουσιν ἀμυνόμενοι τοὺσ Ιοὐδαίουσ οὐκ ἐλάττονασ αὐτῶν διέφθειραν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 446:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION