Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δὲ τῷ βουλευτηρίῳ βραχὺ μὲν ἦν τὸ καθαρεῦον σπουδῆσ βιαίου καὶ ἀγανακτοῦν, οἱ δὲ πλέονεσ σὺν παρασκευῇ ποικίλῃ τοῖσ ἀνδροφόνοισ συνήργουν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 2:1)
ταῖσ γυναιξὶν αὖ μῆτραί τε καὶ ὑστέραι λεγόμεναι διὰ τὰ αὐτὰ ταῦτα, ζῷον ἐπιθυμητικὸν ἐνὸν τῆσ παιδοποιίασ, ὅταν ἄκαρπον παρὰ τὴν ὡρ́αν χρόνον πολὺν γίγνηται, χαλεπῶσ ἀγανακτοῦν φέρει, καὶ πλανώμενον πάντῃ κατὰ τὸ σῶμα, τὰσ τοῦ πνεύματοσ διεξόδουσ ἀποφράττον, ἀναπνεῖν οὐκ ἐῶν εἰσ ἀπορίασ τὰσ ἐσχάτασ ἐμβάλλει καὶ νόσουσ παντοδαπὰσ ἄλλασ παρέχει, μέχριπερ ἂν ἑκατέρων ἡ ἐπιθυμία καὶ ὁ ἔρωσ συναγαγόντεσ, οἱο͂ν ἀπὸ δένδρων καρπὸν καταδρέψαντεσ, ὡσ εἰσ ἄρουραν τὴν μήτραν ἀόρατα ὑπὸ σμικρότητοσ καὶ ἀδιάπλαστα ζῷα κατασπείραντεσ καὶ πάλιν διακρίναντεσ μεγάλα ἐντὸσ ἐκθρέψωνται καὶ μετὰ τοῦτο εἰσ φῶσ ἀγαγόντεσ ζῴων ἀποτελέσωσι γένεσιν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 486:1)
ἀντέλεγε δὲ οὐδεὶσ πλὴν τοῦ Κάτωνοσ, καὶ τοῦτον ἀπὸ τοῦ βήματοσ ὁ Καῖσαρ εἷλκεν εἰσ δεσμωτήριον, οὐδέν τι μᾶλλον ὑφιέμενον τῆσ παρρησίασ, ἀλλ’ ἐν τῷ βαδίζειν ἅμα περὶ τοῦ νόμου διαλεγόμενον καὶ παραινοῦντα παύσασθαι τοιαῦτα πολιτευομένουσ, ἐπηκολούθει δὲ ἡ βουλὴ μετὰ κατηφείασ, καὶ τοῦ δήμου τὸ βέλτιστον ἀγανακτοῦν σιωπῇ καὶ ἀχθόμενον, ὥστε τὸν Καίσαρα μὴ λανθάνειν βαρέωσ φέροντασ, ἀλλὰ φιλονεικῶν καὶ περιμένων ὑπὸ τοῦ Κάτωνοσ ἐπίκλησιν γενέσθαι καὶ δέησιν προῆγεν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 33 1:2)
καὶ τὸ πλῆθοσ οὐ χαλεπῶσ ἔπεισεν, ἀγανακτοῦν ὅτι χρεῶν ἀποκοπὰσ οὐκ ἐποίησεν αὐτοῖσ ὁ Κλεομένησ ἐλπίσασι.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 20 3:3)
τῶν δὲ παιδίων τὸ πρεσβύτερον ἀποπηδῆσαν, οὐδενὸσ ἂν προσδοκήσαντοσ, ἀπὸ τοῦ τέγουσ ἐπὶ κεφαλὴν ἔρριψεν ἑαυτό καὶ κακῶσ μὲν ἔσχεν, οὐ μὴν ἀπέθανεν, ἀλλ’ ἤρθη βοῶν καὶ ἀγανακτοῦν ἐπὶ τῷ διακωλύεσθαι τελευτᾶν.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 38 2:1)
τὸ γὰρ δάκνον καὶ τὸ λυποῦν καὶ τὸ ἀγανακτοῦν οὔπω τὴν ἐγκράτειαν ἀπολέλοιπε·
(플루타르코스, De virtute morali, section 72)
τὸ γὰρ δάκνον καὶ τὸ λυποῦν καὶ τὸ ἀγανακτοῦν οὔπω τὴν ἐγκράτειαν ἀπολέλοιπε·
(플루타르코스, De virtute morali, section 73)
τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα δεύτερον οὔτε τοῦ υ ταττόμενον ἐθέλειν ὁμολογεῖν οὐδ’ ὁμοπαθεῖν ὥστε συλλαβὴν μίαν ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ’ ὥσπερ ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Τίσ αἰτία, δι’ ἣν τὸ ἄλφα προτέτακται τῶν στοιχείων. 6:1)
ἐφ’ οἷσ τὸ πλῆθοσ ἀγανακτοῦν οὐκέτι κατ’ ἰδίαν οὐδὲ δι’ ἀπορρήτων ἐποιεῖτο τοὺσ λόγουσ, ἀλλ’ οἱ μὲν τὰσ νύκτασ εἰσ πάντα τόπον ἐπέγραφον, οἱ δὲ τὰσ ἡμέρασ συστρεφόμενοι κατὰ μέρη φανερῶσ ἐξέφερον ἤδη τὸ μῖσοσ εἰσ τοὺσ προεστῶτασ.
(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 27 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION