Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γὰρ τῶν ἀρχαίων κοινωνιῶν ἄξιον οὔθ’, ἵνα πάντα τἄλλ’ ἀφῶ, τῆσ παρούσησ γνώμησ ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:4)
ἵν’ οὖν μήτ’ ἀφῶ μήτ’ αἰτιάσωμαι μηδέν’, ἔφην, ἐγώ, ἀλλὰ τὸ πρᾶγμ’ αὐτὸ τοὺσ μὲν αἰτίουσ εὑρ́ῃ, τοὺσ δὲ μὴ μετεσχηκότασ ἀφῇ, ἀναστὰσ ὁ βουλόμενοσ καὶ παρελθὼν εἰσ ὑμᾶσ ἀποφηνάσθω μὴ μετέχειν μηδ’ ἀρέσκειν αὐτῷ τὰ ὑπὸ Φιλοκράτουσ πεπραγμένα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 152:1)
κἂν μὲν ἀφῶ τοῦτον ἐγὼ καὶ προδῶ τὴν ὑμετέραν καταχειροτονίαν, οὐδέν, ὡσ ἐοίκ’, ἀδικῶ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 158:2)
ἵνα γὰρ τὴν βουλὴν ἀφῶ καὶ τὸν δῆμον τούσ τε νέουσ καὶ τοὺσ γέροντασ, ἐστὶ πλῆθοσ οὐκ ὀλίγον ὥσπερ ἔξωθεν τῆσ πολιτείασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 27:1)
ἀλλ’ ἵνα ταῦτα πάντ’ ἀφῶ καὶ ὁμόσε χωρήσω τοῖσ σοῖσ λόγοισ, εἴ σε παρακαταθήκην παππῴαν ἀπεστέρουν καὶ παρὰ πάντα τὰ ἐν ἀνθρώποισ δίκαια τὴν σὴν βασιλείαν κατεῖχον, ἐχρῆν σε παραγενόμενον ἐπὶ τοὺσ δεδωκότασ μοι τὴν ἐξουσίαν ἀγανακτεῖν καὶ κατηγορεῖν ἐμοῦ τε, ὅτι τὰ μὴ προσήκοντα κατέχω, καὶ τῶν δεδωκότων, ὅτι τἀλλότρια ἐχαρίσαντό μοι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 35 1:1)
τί γὰρ δὴ δίκαιον πρὸσ αὐτοὺσ ἕξω λέγειν, ἂν τούτουσ ἀφῶ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 10 7:2)
ἵνα δὲ πάντα ταῦτα ἀφῶ, τί ἂν ἔχοισ εἰπεῖν, ὦ πρὸσ Διόσ, εἴ τισ ἔροιτό σε, τοὺσ δὲ δὴ τάφουσ τῶν προγόνων τί παθὼν ἀνασκάπτεισ καὶ τιμάσ, ἃσ κομίζονται παρ’ ἀνθρώπων, ἀφαιρῇ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 24 7:2)
ἔργων δὲ χρηστῶν ὑπομνήσεισ, ἵν’ ἀφῶ τὸν νόμον, σκόπει πάλιν ὡσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 51 4:1)
ἀλλ’ ἵνα ταῦτ’ ἀφῶ, φέρε πρὸσ θεῶν εἴπατέ μοι, μόνοσ ἢ πρῶτοσ ὑμῖν ἐγὼ φαίνομαι βιάσασθαι φρούριον ἐπιβαλόμενοσ καὶ πρὸσ ὑψηλὰ χωρία τὰσ δυνάμεισ ἀγαγών;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 31 2:2)
ἵνα γὰρ ἀφῶ πάντα τὰ ἄλλα, τὸ δημοσίᾳ γηροτροφεῖσθαι τοὺσ πατέρασ αὐτῶν ἄχρι θανάτου καὶ παιδεύεσθαι τοὺσ υἱεῖσ ἑώσ ἥβησ πόσῳ κρεῖττον ἦν τοῦ προπέμπεσθαι τὰ σώματα δημοσίᾳ;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 24 1:3)
ἵνα δὲ πάσασ ἀφῶ τὰσ ἄλλασ μάχασ τάσ τε κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, ἐν αἷσ πολλοὶ διεφθάρησαν, οὓσ πολὺ δικαιότερον ἦν κοσμεῖσθαι τοῖσ ἐπιταφίοισ ἐπαίνοισ ἢ τοὺσ περιπόλουσ τῆσ Ἀττικῆσ, ἱππεῖσ δέκα ἢ πεντεκαίδεκα ὄντασ, οἱ ἐν Σικελίᾳ μετὰ Νικίου καὶ Δημοσθένουσ ἀποθανόντεσ Ἀθηναίων καὶ τῶν συμμάχων ἔν τε ταῖσ ναυμαχίαισ ἔν τε τοῖσ κατὰ γῆν ἀγῶσι καὶ τὸ τελευταῖον ἐν τῇ δυστήνῳ φυγῇ τετρακισμυρίων οὐκ ἐλάττουσ ὄντεσ καὶ οὐδὲ ταφῆσ δυνηθέντεσ τυχεῖν τῆσ νομίμου πόσῳ μᾶλλον ἦσαν ἐπιτηδειότεροι τυγχάνειν οἴκτων τε καὶ κόσμων ἐπιταφίων;
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 18 2:6)
ἵνα δὲ πάντ’ ἀφῶ τἆλλα, τίσ οὐχ ὁμολογήσει τοῖσ ἀσκοῦσι τὴν φιλόσοφον ῥητορικὴν ἀναγκαῖον εἶναι πολλὰ μὲν ἔθη καὶ βαρβάρων καὶ Ἑλλήνων ἐκμαθεῖν, πολλοὺσ δὲ νόμουσ ἀκοῦσαι πολιτειῶν τε σχήματα, καὶ βίουσ ἀνδρῶν καὶ πράξεισ καὶ τέλη καὶ τύχασ;
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 5:1)
ἵνα τἆλλα ἀφῶ, δεῖ αὐτὸν κουκκούμιον, ὅπου θερμὸν ποιήσει τῷ παιδίῳ, ἵν’ αὐτὸ λούσῃ εἰσ σκάφην·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 71:1)
ἵνα δέ σοι καὶ τούτουσ ἀφῶ, τό γε ὑγιαίνειν ἐχέγγυον οἰεί σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιον;
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 46:1)
βούλει δῆτα, ὥσπερ θυρωρὸσ ὑπ’ ὄχλου τισ ὠθούμενοσ καὶ βιαζόμενοσ, ἡττηθεὶσ ἀναπετάσασ τὰσ θύρασ ἀφῶ πάσασ τὰσ ἐπιστήμασ εἰσρεῖν καὶ μείγνυσθαι ὁμοῦ καθαρᾷ τὴν ἐνδεεστέραν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 310:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION