Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοιγαροῦν τὰ ἀπότοκα τοῦδε νοσήματα ἄφυκτα γίγνεται, ὕδρωπεσ , ἢ φθίσιεσ, ἢ ξυντήξιεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.346)
ἆρ’ ἄφυκτα ἐρωτᾶν αὐτὸν φήσομεν καὶ συγκαλυψόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:11)
φεύγουσί τε γάρ, ἢν δέῃ, κοῦφα, καὶ ἢν διώκητε, ἄφυκτα τοῖσ πολεμίοισ ἔσται, ὑμῶν οὕτω μεγάλα διαβαινόντων ἐπ’ αὐτούσ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 32:2)
ὅπωσ μὴ ταῦτα λέγῃσ ποτέ, πάνυ εὔλογα, ἢν λέγηται, καὶ ἄφυκτα ἡμῖν, ὡσ οὐκ ἀδικοῦμεν μὴ προμηνύσαντεσ, ἄκουσον ἐξ ἀρχῆσ ἁπάντων, καὶ τὸ δίκτυόν τε αὐτὸ καὶ τῶν κύρτων τὸ ἀδιέξοδον ἔκτοσθεν ἐπὶ σχολῆσ, ἀλλὰ μὴ ἔνδοθεν ἐκ τοῦ μυχοῦ προεπισκόπησον, καὶ τοῦ ἀγκίστρου δὲ τὸ ἀγκύλον καὶ τὴν εἰσ τὸ ἔμπαλιν τοῦ σκόλοποσ ἀναστροφὴν καὶ τῆσ τριαίνησ τὰσ ἀκμὰσ εἰσ τὰσ χεῖρασ λαβὼν καὶ πρὸσ τὴν γνάθον πεφυσημένην ἀποπειρώμενοσ, ἢν μὴ πάνυ ὀξέα μηδὲ ἄφυκτα μηδὲ ἀνιαρὰ ἐν τοῖσ τραύμασι φαίνηται βιαίωσ σπῶντα καὶ ἀμάχωσ ἀντιλαμβανόμενα, ἡμᾶσ μὲν ἐν τοῖσ δειλοῖσ καὶ διὰ τοῦτο πεινῶσιν ἀνάγραφε, σεαυτὸν δὲ παρακαλέσασ θαρρεῖν ἐπιχείρει τῇ ἄγρᾳ, εἰ θέλεισ, καθάπερ ὁ λάροσ ὅλον περιχανὼν τὸ δέλεαρ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 3:4)
ἄφυκτα γάρ ἐστιν, ἢν ὁ ἥλιοσ ἀνασπάσασ τὴν ἰκμάδα καὶ τάχιστα ξηράνασ τὴν χώραν ὑπερζέσῃ, ἀκμαιοτέραν τὴν ἀκτῖνα προσβαλὼν ἅτε πρὸσ τὴν νοτίδα παρατεθηγμένην·
(루키아노스, Dipsades 3:4)
ἀφ̓ ὧν, οἶμαι, καὶ τὸν διδάσκαλον τουτονὶ θαυμάζετε, γέροντα ἄνδρα, ὅτι τοὺσ προσομιλοῦντασ ἐσ ἀπορίαν καθίστησι καὶ οἶδεν ὡσ χρὴ ἐρέσθαι καὶ σοφίσασθαι καὶ πανουργῆσαι καὶ ἐσ ἄφυκτα ἐμβαλεῖν, καὶ τὸν καρπὸν ἀτεχνῶσ ἀφέντεσ ‐ οὗτοσ δὲ ἦν περὶ τὰ ἔργα ‐ περὶ τὸν φλοιὸν ἀσχολεῖσθε τὰ φύλλα καταχέοντεσ ἀλλήλων ἐν ταῖσ ὁμιλίαισ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 163:2)
εἰπὲ οὖν μοι εἰ ἀληθῆ ἐστιν ἃ περὶ τῆσ Εἱμαρμένησ καὶ τῶν Μοιρῶν ἐκεῖνοι ἐρραψῳδήκασιν, ἄφυκτα εἶναι ὁπόσα ἂν αὗται ἐπινήσωσιν γεινομένῳ ἑκάστῳ;
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 1:10)
πάντ’, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, τοιαῦτα ἡμεῖσ ἐρωτῶμεν ἄφυκτα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 61:1)
τέλοσ δὲ κατακλεισθεὶσ εἰσ Πραινεστὸν ὑπὸ Σύλλα καὶ πολλὰ φιλοψυχήσασ μάτην, ὡσ ἦν ἄφυκτα τῆσ πόλεωσ ἁλισκομένησ, αὐτὸσ αὑτὸν ἀπέκτεινεν.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 46 6:2)
ἄφυκτα γὰρ ἐφαίνετο τήν τε ἡμέραν αὐτοῦ προσμείνασι καὶ νύκτωρ εἰσ πεδίον ἀχανὲσ ἐμβαλοῦσιν·
(플루타르코스, chapter 27 3:2)
ἅμα δὲ καὶ ναῦσ τινεσ ἑωρῶντο τῶν βασιλικῶν πληρούμεναι, καὶ τὸν αἰγιαλὸν ὁπλῖται κατεῖχον, ὥστ’ ἄφυκτα καὶ μεταβαλλομένοισ ἐφαίνετο, καὶ προσῆν τὸ διδόναι τοῖσ φονεῦσι τὴν ἀπιστίαν αὐτὴν τῆσ ἀδικίασ ἀπολογίαν.
(플루타르코스, Pompey, chapter 78 3:3)
μοῖρα δέ τοι θνητοῖσι κακὸν φέρει ἠδὲ καὶ ἐσθλόν, δῶρα δ’ ἄφυκτα θεῶν γίγνεται ἀθανάτων·
(작자 미상, 비가, Σόλονος, πρὸσ Κριτίαν114)

SEARCH

MENU NAVIGATION