헬라어 문장 내 검색 Language

ἱδρῶσ περὶ μέτωπον καὶ κληϊ῀ δασ· βὴξ συνεχὴσ, βιαίη· ἀναγωγὴ σμικρὴ, λεπτὴ, ψυχρὴ, ἰκέλη ὁκοῖόν τι καὶ ἀφροῦ ἐπάνθισμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.217)
καὶ ἡ μὲν ἀφρῖτισ λεγομένη οὐ γίνεται ἀπὸ γόνου, ὥσ φησιν Ἀριστοτέλησ, ἀλλ’ ἐκ τοῦ ἐπιπολάζοντοσ τῇ θαλάσσῃ ἀφροῦ ὅταν ὄμβρων γενομένων πολλῶν σύστασισ γένηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 22 1:5)
καὶ τὸν θαλάττιον γόνον, ὃν ἡμεῖσ μὲν ἀφύην, ἄλλοι δὲ ἀφρῖτιν ὀνομάζουσιν, οἱ δὲ ἀφρὸν προσφιλέστατον δ’ εἶναι καὶ τοῦτον Ἀφροδίτῃ διὰ τὸ καὶ αὐτὴν ἐξ ἀφροῦ γεννηθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 126 1:1)
ἅπαντα δὲ ἐχούσησ τῆσ εἰκόνοσ ἐοικότα ἔλειπεν ἀφροῦ χρῶμα, οἱο͂ν ἂν γένοιτο μιγέντοσ αἵματοσ καὶ ὑγροῦ κατὰ συνεχῆ μῖξιν, διώκοντοσ μὲν τοῦ ἄσθματοσ τὸ ὑγρὸν τῶν στομάτων, ἀφρίζον τῇ κοπῇ τοῦ πνεύματοσ, αἷμα δὲ ἐπιρραινούσησ τῷ ἀφρῷ τῆσ ἐκ τοῦ χαλινοῦ ὕβρεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ. 9:1)
πᾶσ δ’ ὁ μεσάζων τόποσ ὑπὸ τῆσ παλιρροίασ ἀφροῦ τε πληροῦται καὶ τοῖσ προσιοῦσι μεγάλην παρέχεται κατάπληξιν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 32 9:1)
εἰσβαλὼν οὖν ὁ Ἀλέξανδροσ μετὰ τοιαύτησ τραγῳδίασ διὰ πολλοῦ εἰσ τὴν πατρίδα περίβλεπτόσ τε καὶ λαμπρὸσ ἦν, μεμηνέναι προσποιούμενοσ ἐνίοτε καὶ ἀφροῦ ὑποπιμπλάμενοσ τὸ στόμα ῥᾳδίωσ δὲ τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῷ, στρουθίου τῆσ βαφικῆσ βοτάνησ τὴν ῥίζαν διαμασησαμένῳ τοῖσ δὲ θεῖόν τι καὶ φοβερὸν ἐδόκει καὶ ὁ ἀφρόσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 12:1)
γέλωτα γοῦν οὐ μικρὸν παρέχουσι τοῖσ θεωμένοισ, ὁπόταν ὑπὸ τῆσ τυχούσησ αἰτίασ ἐπιζέσῃ μὲν αὐτοῖσ ἡ χολή, πελιδνοὶ δὲ τὴν χροιὰν βλέπωνται, ἰταμόν τι καὶ παράφορον δεδορκότεσ, καὶ ἀφροῦ, μᾶλλον δὲ ἰοῦ, μεστὸν αὐτοῖσ ᾖ τὸ στόμα.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 19:8)
"καὶ ταῦτα οὐκ ἐμὲ χρὴ λέγειν, ἀλλὰ πάντεσ ἴσασι τὸν Σύρον τὸν ἐκ τῆσ Παλαιστίνησ, τὸν ἐπὶ τούτῳ σοφιστήν, ὅσουσ παραλαβὼν καταπίπτοντασ πρὸσ τὴν σελήνην καὶ τὼ ὀφθαλμὼ διαστρέφοντασ καὶ ἀφροῦ πιμπλαμένουσ τὸ στόμα ὅμωσ ἀνίστησι καὶ ἀποπέμπει ἀρτίουσ τὴν γνώμην, ἐπὶ μισθῷ μεγάλῳ ἀπαλλάξασ τῶν δεινῶν.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 13:7)
καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβάνει αὐτόν, καὶ ἐξέφνησ κράζει, καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ καὶ μόλισ ἀποχωρεῖ ἀπ’ αὐτοῦ συντρῖβον αὐτόν·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 432:1)
περὶ δὲ ἀφροδίτησ οὐκ ἄξιον Ἡσιόδῳ ἀντιλέγειν, ἀλλὰ συγχωρεῖν ὅτι διὰ τὴν <ἐκ> τοῦ ἀφροῦ γένεσιν "ἀφροδίτη" ἐκλήθη.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 139:3)
ἀνεμωθέντοσ καὶ συμπεριληφθέντοσ ὑπὸ ὑγρότητοσ, καὶ πομφολύγων συστασῶν ἐκ τοῦ πάθουσ τούτου καθ’ ἑκάστην μὲν ἀοράτων διὰ σμικρότητα, συναπασῶν δὲ τὸν ὄγκον παρεχομένων ὁρατόν, χρῶμα ἐχουσῶν διὰ τὴν τοῦ ἀφροῦ γένεσιν ἰδεῖν λευκόν, ταύτην πᾶσαν τηκεδόνα ἁπαλῆσ σαρκὸσ μετὰ πνεύματοσ συμπλακεῖσαν λευκὸν εἶναι φλέγμα φαμέν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 434:1)
Νεάλκη μέντοι φασὶν ἵππον ζωγραφοῦντα τοῖσ μὲν ἄλλοισ κατορθοῦν εἴδεσι καὶ χρώμασι, τοῦ δ’ ἀφροῦ τὴν περὶ τῷ χαλινῷ κοπτομένην χαυνότητα καὶ τὸ συνεκπῖπτον ἆσθμα κατορθοῦντα γράφειν τε πολλάκισ καὶ ἐξαλείφειν, τέλοσ δ’ ὑπ’ ὀργῆσ προσβαλεῖν τῷ πίνακι τὸν σπόγγον ὥσπερ εἶχε τῶν φαρμάκων ἀνάπλεων, τὸν δὲ προσπεσόντα θαυμαστῶσ ἐναπομάξαι καὶ ποιῆσαι τὸ δέον.
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 4 3:1)
ἄλλην οὖν τοσαύτην διελθὼν ὁδὸν ἔδοξεν ἀφορᾶν κρατῆρα μέγαν, εἰσ δὲ τοῦτον ἐμβάλλοντα ῥεύματα, τὸ μὲν ἀφροῦ θαλάσσησ ἢ χιόνων λευκότερον, τὸ δ’ ὁποῖον ἶρισ ἐξανθεῖ τὸ ἁλουργόν, ἄλλα δ’ ἄλλαισ βαφαῖσ κεχρωσμένα πρόσωθεν ἴδιον ἐχούσαισ φέγγοσ·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 41:2)
ἦν δέ τι ὅμοιον τῇ δάφνῃ φυτόν, οὗ τὸ γευσάμενον τῶν ὑποζυγίων ἀπέθνησκε μετὰ ἐπιληψίασ καὶ ἀφροῦ·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 2 14:1)
εἰσ τὸ αὐτό Κύπρισ ὅτε σταλάουσα κόμασ ἁλιμυρέοσ ἀφροῦ γυμνὴ πορφυρέου κύματοσ ἐξανέδυ, οὕτω που κατὰ λευκὰ παρήια χερσὶν ἑλοῦσα βόστρυχον, Αἰγαίην ἐξεπίεζεν ἅλα, στέρνα μόνον φαίνουσα, τὰ καὶ θέμισ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1801)

SEARCH

MENU NAVIGATION