Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ στρατὸσ οὐχ ὁμοίωσ εἶχεν ὑπὸ ἀφροσύνησ, ἀλλ’ ἐδυσφόρουν γυναικῶν τρόπον ἔνδον μετὰ ἀπραξίασ καὶ φόβου κατακεκλεισμένοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 7:3)
Ἀλλὰ Πομπηίῳ μὲν ὑπὸ ἀφροσύνησ οὐκ ἐπιχειρεῖν, ἀλλὰ ἀμύνεσθαι μόνον ἐδόκει, μέχρι καὶ τοῦδε ἥσσων ἐγένετο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 9:1)
ὑπὸ δ’ ἀφροσύνησ, ἐν Φίλᾳ χειμάζων καὶ στρατὸν ἔχων πολὺν Θεσσαλίαν μὲν οὐκ ἐπέτρεχεν, ἣ Ῥωμαίοισ ἐχορήγει τροφάσ, ἐσ δὲ τὴν Ιὠνίαν ἔπεμπε κωλύειν τὴν ἀγορὰν τὴν ἐκεῖθεν αὐτοῖσ φερομένην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 20:6)
περὶ δὴ τούτων ἐπιστήσαντασ, ἅπαντα τὸν δυνάμενον ζῆν κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν θέσθαι τινὰ σκοπὸν τοῦ καλῶσ ζῆν, ἤτοι τιμὴν ἢ δόξαν ἢ πλοῦτον ἢ παιδείαν, πρὸσ ὃν ἀποβλέπων ποιήσεται πάσασ τὰσ πράξεισ ὡσ τό γε μὴ συντετάχθαι τὸν βίον πρόσ τι τέλοσ ἀφροσύνησ πολλῆσ σημεῖον ἐστίν, μάλιστα δὴ δεῖ πρῶτον ἐν αὑτῷ διορίσασθαι μήτε προπετῶσ μήτε ῥαθύμωσ, ἐν τίνι τῶν ἡμετέρων τὸ ζῆν εὖ, καὶ τίνων ἄνευ τοῖσ ἀνθρώποισ οὐκ ἐνδέχεται τοῦθ’ ὑπάρχειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 15:1)
καὶ ὡσ ἡ Εὐριπίδου Ἑκάβη εἰσ τὴν Ἀφροδίτην καὶ τοὔνομ’ ὀρθῶσ ἀφροσύνησ ἄρχει θεᾶσ, καὶ ὡσ Χαιρήμων Πενθεὺσ ἐσομένησ συμφορᾶσ ἐπώνυμοσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 29:2)
οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κακότητοσ ἀπούσησ, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ, κακότητοσ ἀπούσησ φάσκων τῆσ ἀφροσύνησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 28 3:2)
καταγελῶν αὐτοῦ τῆσ τρυφῆσ ἅμα καὶ τῆσ ἀφροσύνησ, ὅτι τοῖσ πολεμίοισ ἆθλα ἐκόμιζε τοῦ θανάτου σχεδόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 63:1)
καὶ περὶ δὲ τῆσ νεὼσ πάντεσ οἱ πλέοντεσ ἐπιστάμενοι διότι μία αὕτη ἐστὶ σωτηρία, τὸ τοὺσ ναύτασ ὁμονοεῖν καὶ τῷ κυβερνήτῃ πείθεσθαι, γενομένησ δὲ στάσεωσ ἐν αὐτῇ καὶ ἀπειθείασ διότι καὶ τὰ δεξιὰ πολλάκισ τῶν πνευμάτων εἰσ ἐναντίον τῇ νηὶ περιίσταται καὶ τῶν λιμένων ἀποτυγχάνουσιν ἐγγὺσ ὄντων, ὅμωσ στασιάζουσιν ἔστιν ὅτε ὑπὸ ἀφροσύνησ , καὶ τοῦτο ἀπόλλυσιν αὐτοὺσ ἐπισταμένουσ τοῦ ὀλέθρου τὴν αἰτίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 27:2)
καὶ τέκνων δὲ τίσ ὠφέλεια γονεῦσιν, ὅταν ὑπὸ ἀφροσύνησ ἄρξηται στασιάζειν πρὸσ αὐτούσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 29:2)
ταῦτα διεξιὼν οὕτωσ ἐπιμελῶσ ὑπὲρ ἄλλου του δοκεῖ λέγειν ἢ δωροδοκίασ καὶ ἀσεβείασ καὶ τὸ ξύμπαν ἀφροσύνησ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 25:2)
τί γὰρ ἦν ἡ Κνωσίων εἱρκτὴ καὶ τὸ τοῦ Λαβυρίνθου σκολιὸν πρὸσ τὴν σκολιότητα καὶ τὸ δυσεύρετον τῆσ ἀφροσύνησ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 16:1)
Τύλλιοσ δὲ τῆσ μὲν ἀφροσύνησ ἕνεκα καὶ τῶν εἰσ τοὺσ θεοὺσ ἀσεβημάτων, οὓσ ἐγγυητὰσ ποιησάμενοι τῶν ὁμολογιῶν παρέβησαν τὰ συγκείμενα, πολλῶν αὐτοὺσ ἔφη τιμωριῶν ἀξίουσ εἶναι καὶ μεγάλων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 27 6:1)
ἐγκείσεται γὰρ ὑμῖν πέρα τοῦ δέοντοσ βαρὺσ ὑπό τ’ αὐθαδείασ, ἣ φιλεῖ περὶ τὸ κρατοῦν ἀεὶ γίνεσθαι, καὶ ἀφροσύνησ, ἧσ πλεῖστον ὄχλοσ μετέχει μέροσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 62 1:2)
τί δήποτ’ οὖν τοὺσ ἄλλουσ ἀφέντεσ ἐμὲ σ κρίνετε, εἰ ταῦτ’ ἀστρατηγησίασ καὶ ἀφροσύνησ ἔργα νομίζετε;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 31 3:2)
Οὐολοῦσκοι μὲν οὖν ταύτῃ χρησάμενοι τῇ συμφορᾷ σφᾶσ αὐτοὺσ ᾐτιῶντο τῆσ ἀφροσύνησ, καὶ οὐδὲν ἔτι παρακινδυνεύειν ἐπειρῶντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 70 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION