Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄλλωσ τε καὶ ἐξουσίασ ἤδη πᾶσιν οὔσησ ἐργάζεσθαι καὶ τὰ τοῦ βίου τίθεσθαι ῥᾷον ἀφορμῶν ἕνεκα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 25:12)
περὶ τῶν ἀφορμῶν αἷσ χρησάμενοσ Ἀγαθοκλῆσ τύραννοσ ἐγένετο τῶν Συρακουσίων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter pr3)
συγγραφέων, ὥσπερ Ἀναξιμένησ καὶ Θεόπομποσ ἐν τοῖσ προοιμίοισ τῶν ἱστοριῶν ἐποίησαν, ἀλλὰ τοὺσ ἐμαυτοῦ λογισμοὺσ ἀποδεικνύμενοσ, οἷσ ἐχρησάμην ὅτε ἐπὶ ταύτην ὡρ́μησα τὴν πραγματείαν, καὶ περὶ τῶν ἀφορμῶν ἀποδιδοὺσ λόγον, ἐξ ὧν τὴν ἐμπειρίαν ἔλαβον τῶν γραφησομένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 1 2:1)
ἀποδεδωκὼσ δὲ τὸν ὑπὲρ τῆσ προαιρέσεωσ λόγον ἔτι βούλομαι καὶ περὶ τῶν ἀφορμῶν εἰπεῖν, αἷσ ἐχρησάμην ὅτ’ ἔμελλον ἐπιχειρεῖν τῇ γραφῇ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 7 1:1)
τὰ δ’ ἡμέτερα πράγματα οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλ’ ἡ μὲν ὑμετέρα πόλισ ἀπὸ μείζονοσ αὐχήματοσ ἀρχομένη καὶ πλειόνων ἀφορμῶν τυχοῦσα εἰσ ἐλάττονα ὄγκον συνῆκται, ἡμεῖσ δὲ μικρὰσ τὰσ πρώτασ ἀρχὰσ λαβόντεσ ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ μεγίστην τῶν πλησιοχώρων πόλεων τὴν Ῥώμην πεποιήκαμεν τούτοισ τοῖσ πολιτεύμασιν ὧν σὺ κατηγόρεισ χρώμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 10:2)
Ὁ κυριεύων λόγοσ ἀπὸ τοιούτων τινῶν ἀφορμῶν ἠρωτῆσθαι φαίνεται·
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 1:1)
οὐ γὰρ ἀρκεῖ μαθεῖν τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ τὰ μέτρα τῶν ὀρέξεων καὶ ἐκκλίσεων καὶ ἔτι ὁρμῶν καὶ ἀφορμῶν καὶ τούτοισ ὥσπερ κανόσι χρώμενον διοικεῖν τὰ τοῦ βίου, τὰ δ’ ὑπὲρ ἡμᾶσ ταῦτα χαίρειν ἐᾶν, ἃ τυχὸν μὲν ἀκατάληπτά ἐστι τῇ ἀνθρωπίνῃ γνώμῃ, εἰ δὲ καὶ τὰ μάλιστα θείη τισ εἶναι καταληπτά, ἀλλ’ οὖν τί ὄφελοσ καταληφθέντων;
(에픽테토스, Works, book 0, Ἀρριανοῦ Ἐπικτητείου πρὸσ τὸν περὶ οὐσίας2)
ἐκέλευέν τε συγγενῆ οὖσαν βοηθεῖν θεωροῦσαν, ὡσ αὐτὴ παντοίωσ ὡσ κουφίζοι τὸν ἄνδρα καὶ ταῦτα ἐξ ὁμοίων ἀφορμῶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 183:1)
τίσ γὰρ ἀπὸ μειζόνων ἢ καλλιόνων ἀφορμῶν ἀνήγετο, μεγαλοψυχίασ, συνέσεωσ, σωφροσύνησ, ἀνδραγαθίασ, αἷσ αὐτὸν ἐφωδίαζε φιλοσοφία πρὸσ τὴν στρατείαν;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 43)
τὴν ἐπωνυμίαν οὖν ἐχαρίσατο αὐτῇ τιμῶν τὴν ἄνθρωπον, θαυμαστὸν οὖν πῶσ ἐκ τῶν τοιούτων ἀφορμῶν οὐ τελέωσ ἐναργὴσ ἦν ἡ περὶ τῶν ὄμβρων ἱστορία τοῖσ τότε, καὶ ταῦτα τῶν ἱερέων φιλοπραγμονέστερον ἀναφερόντων εἰσ τὰ ἱερὰ γράμματα καὶ ἀποτιθεμένων, ὅσα μάθησιν περιττὴν ἐπιφαίνει.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 10:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION