Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ δ’ αὐτῷ τοὐναντίον τοῖσ σώμασι καὶ τῇ χώρᾳ καὶ πάσαισ ὡσ εἰπεῖν ταῖσ ἀφορμαῖσ ἀποκινδυνεύσομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 9:9)
ἐὰν οὖν ἀλλὰ νῦν γ’ ἔτι ἀπαλλαγέντεσ τούτων τῶν ἐθῶν ἐθελήσητε στρατεύεσθαί τε καὶ πράττειν ἀξίωσ ὑμῶν αὐτῶν, καὶ ταῖσ περιουσίαισ ταῖσ οἴκοι ταύταισ ἀφορμαῖσ ἐπὶ τὰ ἔξω τῶν ἀγαθῶν χρῆσθαι, ἴσωσ ἄν, ἴσωσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τέλειόν τι καὶ μέγα κτήσαισθ’ ἀγαθὸν καὶ τῶν τοιούτων λημμάτων ἀπαλλαγείητε, ἃ τοῖσ ἀσθενοῦσι παρὰ τῶν ἰατρῶν σιτίοισ διδομένοισ ἐοίκε.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 42:1)
ἰδιώτατα δὲ πάντων Ἀγαθοκλῆσ ἐτυράννησε τῶν Συρακοσίων, ἀφορμαῖσ μὲν ἐλαχίσταισ χρησάμενοσ, ἀτυχήμασι δὲ μεγίστοισ περιβαλὼν οὐ τὰσ Συρακούσσασ μόνον, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν Σικελίαν τε καὶ Λιβύην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 1 6:1)
οὗτοσ γὰρ εἴκοσι μὲν καὶ τέτταρα ἔτη τῶν Μακεδόνων ἐβασίλευσεν, ἐλαχίσταισ δὲ ἀφορμαῖσ χρησάμενοσ μεγίστην τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην δυναστειῶν κατεσκεύασε τὴν ἰδίαν βασιλείαν καὶ παραλαβὼν τὴν Μακεδονίαν δουλεύουσαν Ἰλλυριοῖσ πολλῶν καὶ μεγάλων ἐθνῶν καὶ πόλεων κυρίαν ἐποίησε.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 1 4:2)
ὧν Ἐπαμεινώνδασ μὲν μεγάλουσ ἀγῶνασ καὶ κινδύνουσ ὑπομείνασ τῇ πατρίδι παραδόξωσ τὴν ἡγεμονίαν τῆσ Ἑλλάδοσ περιέθηκεν, ὁ δὲ Φίλιπποσ ταῖσ αὐταῖσ ἀφορμαῖσ χρησάμενοσ οὐκ ἀπελείφθη τῆσ Ἐπαμεινώνδου δόξησ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 2 4:3)
ἐπὶ δὲ τούτων Δίων ὁ Ἱππαρίνου κατέπλευσεν εἰσ τὴν Σικελίαν καταλύσων τὴν Διονυσίου τυραννίδα, ἐλαχίσταισ δὲ τῶν πρὸ αὐτοῦ πάντων χρησάμενοσ ἀφορμαῖσ μεγίστην δυναστείαν τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην κατέλυσεν ἀνελπίστωσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 9 2:2)
τίσιν οὖν ἀφορμαῖσ εἰσ τὰ πράγματα χρησόμεθα καὶ ποίαισ συμμαχίαισ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 83 1:1)
ἔδοξε δ’ ἡμῖν βουλευομένοισ ὅστισ ὁ τῆσ ἐπιβουλῆσ ἦν τρόποσ, μήθ’ ἅπαντασ ἅμα χωρεῖν ἐπὶ τὸ ἔργον, ἀλλὰ καθ’ ἕνα, μήτε φράζειν ἕτερον ἑτέρῳ πότε καὶ πῶσ καὶ ποῦ καὶ τίσιν ἀφορμαῖσ χρησάμενοσ ἐπιθήσεταί σοι, ἵνα ῥᾷον ἡμῖν ὑπάρχῃ τὸ λαθεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 29 6:1)
ἀφορμαῖσ δὲ τῆσ τυραννίδοσ ὁποίαισ ἐχρήσατο καὶ τίνασ ἦλθεν ἐπ’ αὐτὴν ὁδοὺσ καὶ πῶσ διῴκησε τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν καταστροφῆσ θ’ ὁποίασ ἔτυχεν, οὐκ ἄκαιρον εἶναι δοκῶ μικρὸν ἐπιστήσασ τὴν Ῥωμαϊκὴν διήγησιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 2 7:1)
ἀντὶ τοῦ χάριτασ ὑμῖν εἰδέναι καὶ σώζειν τὸν πάτριον κόσμον τῆσ πολιτείασ, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τούτων τῶν πλεονεξιῶν καὶ ταύταισ ταῖσ παρανομίαισ ἀφορμαῖσ τῶν ὕστερον χρησάμενοσ νόμουσ τ’ ἀπροβουλεύτουσ εἰσφέρει, καὶ τούτουσ ἐπιψηφίζει δίχα τῆσ ὑμετέρασ γνώμησ, καὶ οἷσ ἂν ὑμεῖσ ἐκφέρητε δόγμασιν οὐ προσέχει τὸν νοῦν, καὶ τῶν ὑπάτων ὡσ οὐκ ὀρθῶσ τὴν πόλιν ἐπιτροπευόντων κατηγόρει, καὶ τοῖσ ἐκβαίνουσι παρὰ τὰσ ὑμετέρασ συνθήκασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 50 3:2)
καὶ οὕτω γε φθονερῶσ, ὥσ2τε καὶ τῇ πόλει τῇ ἑαυτοῦ τὰσ φανερὰσ αἰτίασ τοῦ πολέμου περιάπτειν, ἑτέραισ ἔχοντα πολλαῖσ ἀφορμαῖσ περιάψαι τὰσ αἰτίασ, καὶ ἄρξασθαί γε τῆσ διηγήσεωσ μὴ ἀπὸ τῶν Κερκυραϊκῶν, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν κρατίστων τῆσ πατρίδοσ ἔργων, ἃ μετὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον εὐθὺσ ἔπραξεν ὧν ὕστερον οὐκ ἐν ἐπιτηδείῳ τόπῳ μνήμην ἐποιήσατο φαύλωσ πωσ καὶ ἐξ ἐπιδρομῆσ, διελθόντα δὲ ταῦτα μετὰ πολλῆσ εὐνοίασ ὡσ ἄνδρα φιλόπολιν ἔπειτ’ ἐπενεγκεῖν, ὅτι τούτων φθόνῳ καὶ δέει προελθόντεσ Λακεδαιμόνιοι προφάσεισ ὑποθέντεσ ἑτεροίασ ἦλθον ἐπὶ τὸν πόλεμον, καὶ τότε λέγειν τὰ Κερκυραϊκὰ καὶ τὸ κατὰ Μεγαρέων ψήφισμα καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτο λέγειν ἐβούλετο.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 9:3)
ἐν ὀρέξει καὶ ἐκκλίσει, ἵν’ ἀναπότευκτοσ ᾖσ καὶ ἀπερίπτωτοσ, ἐν ὁρμαῖσ καὶ ἀφορμαῖσ, ἵν’ ἀναμάρτητοσ, ἐν προσθέσει καὶ ἐποχῇ, ἵν’ ἀνεξαπάτητοσ.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 11:3)
μή τι πρὸσ ἄλλα ἐχρησάμην ταῖσ ἀφορμαῖσ ἃσ ἔδωκασ;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ διὰ νόσον ἀπαλλαττομένουσ. 8:2)
καὶ γὰρ νῦν ἐφίεσθαι πραγμάτων οὐ τοσοῦτον δι’ ἀπορίαν, ἀλλ’ ἵνα Ιοὐδαίουσ διαστασιάσῃ παρελθὼν καὶ χρήσηται κατὰ τῶν δόντων ταῖσ ἀφορμαῖσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 282:2)
ἀλλ’ οἱ μὲν οὐδὲν τῶν διαβληθέντων ὡμολόγουν, προεκομίσθη δέ τισ πρὸσ τὸν Ἀλεξανδρείου φρούραρχον ἐπιστολὴ παρὰ Ἀλεξάνδρου παρακαλοῦντοσ, ἵνα αὐτὸν δέξηται τῷ φρουρίῳ μετὰ Ἀριστοβούλου τοῦ ἀδελφοῦ κτείναντα τὸν πατέρα, καὶ παράσχῃ τοῖσ ὅπλοισ χρήσασθαι καὶ ταῖσ ἄλλαισ ἀφορμαῖσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 743:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION