헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειθ’ οἱ μὲν πατέρεσ ὑμῶν οὕτω περὶ τῶν αἰσχρῶν καὶ καλῶν διεγίγνωσκον, ὑμεῖσ δὲ Τίμαρχον τὸν τοῖσ αἰσχίστοισ ἐπιτηδεύμασιν ἔνοχον ἀφήσετε;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1851)
θαυμάζω δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, κἀκεῖνο, εἰ τοὺσ μὲν πορνοβοσκοὺσ μισεῖτε, τοὺσ δ’ ἑκόντασ πεπορνευμένουσ ἀφήσετε·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1881)
οὐκ ἄρ’ εἰσὶ παρ’ ὑμῖν εὔθυναι βίου, εἰ τοῦτον ἀφήσετε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 230 1:5)
εἰ δὲ προσέκειτο καὶ τὰ λοιπὰ ὑμῶν ἀνέξεσθαι κελευόντων, οὐκ εἰκὸσ ἦν ὑμᾶσ ἐπὶ μὲν τοῖσ ὁμήροισ, αἰτήματι σοφεῖ, τὴν πόλιν αὐτόνομον ἔσεσθα ι προαγορεῦσαι, ἐν δὲ προσθήκῃ τῶν ὁμήρων ποιεῖσθαι τὴν Καρχηδόνοσ αὐτῆσ κατασκαφήν, ἣν εἰ θέμισ ὑμῖν ἐστὶν ἀνελεῖν, πῶσ ἐλευθέραν ἔτι ἀφήσετε ἢ αὐτόνομον, ὡσ ἐλέγετε;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 4:15)
ὃ καὶ θαυμάζω, εἰ τὸν μηδὲ τοὺσ θεούσ, καθ’ ὃ πάτριον ἦν, τιμᾶσθαι ποιήσαντα, τοῦτον ἀτιμώρητον ἀφήσετε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 117:2)
καὶ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ τίσ ἔσται λόγοσ περὶ ὑμῶν, εἰ τοῦτον ἀφήσετε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 299:2)
τὸν δ’ Ἀτρομήτου τοῦ γραμματιστοῦ καὶ Γλαυκοθέασ τῆσ τοὺσ θιάσουσ συναγούσησ, ἐφ’ οἷσ ἑτέρα τέθνηκεν ἱέρεια, τοῦτον ὑμεῖσ λαβόντεσ, τὸν τῶν τοιούτων, τὸν οὐδὲ καθ’ ἓν χρήσιμον τῇ πόλει, οὐκ αὐτόν, οὐ πατέρα, οὐκ ἄλλον οὐδένα τῶν τούτου, ἀφήσετε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 366:1)
εἶθ’ ὑμεῖσ τὸν οὕτωσ ὠμόν, τὸν οὕτωσ ἀγνώμονα, τὸν τηλικαύτασ δίκασ λαμβάνονθ’ ὧν αὐτὸσ ἠδικῆσθαι φησὶ μόνον οὐ γὰρ ἠδίκητό γε, τοῦτον ὑβρίζοντα λαβόντεσ εἴσ τινα τῶν πολιτῶν ἀφήσετε, καὶ μήθ’ ἑορτῆσ μήθ’ ἱερῶν μήτε νόμου μήτ’ ἄλλου μηδενὸσ πρόνοιαν ποιούμενον, οὐ καταψηφιεῖσθε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 128:1)
μὴ τοίνυν αὐτοὶ καθ’ ὑμῶν αὐτῶν δεῖγμα τοιοῦτον ἐξενέγκητ’, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὡσ ἄρ’ ὑμεῖσ, ἂν μὲν τῶν μετρίων τινὰ καὶ δημοτικῶν λάβηθ’ ὁτιοῦν ἀδικοῦντα, οὔτ’ ἐλεήσετ’ οὔτ’ ἀφήσετε, ἀλλ’ ἀποκτενεῖτ’ ἢ ἀτιμώσετε, ἂν δὲ πλούσιοσ ὤν τισ ὑβρίζῃ, συγγνώμην ἕξετε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 236:3)
ἐὰν δὲ καταγνῶτε, πρῶτον μὲν τὰ εὐόρκ’ ἔσεσθ’ ἐψηφισμένοι, εἶτ’ ἐπὶ ταῖσ εὐθύναισ ἕκαστον τούτων λαμβάνοντεσ, ὃσ μὲν ἂν ὑμῖν ἀδικεῖν δοκῇ, κολάσετε, ὃσ δ’ ἂν μή, τότ’ ἀφήσετε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 50:4)
εἶθ’ ὑμεῖσ αὐτοὶ κατὰ τοὺσ νόμουσ εἰσεληλυθότεσ τὸν παρὰ τοὺσ νόμουσ λέγειν ἢ πράττειν τι βιαζόμενον λαβόντεσ ἀφήσετε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 32:6)
ἂν δ’ εἴπῃ Κόνων ἰθύφαλλοί τινέσ ἐσμεν ἡμεῖσ συνειλεγμένοι, καὶ ἐρῶντεσ οὓσ ἂν ἡμῖν δόξῃ παίομεν καὶ ἄγχομεν, εἶτα γελάσαντεσ ὑμεῖσ ἀφήσετε;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 30:2)
πότερ’ ἀμελήσαντεσ τῶν γεγενημένων ἁπάντων ἀφήσετε τὸν πρῶτον εἰσεληλυθότα πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ τὰ δίκαια [τὰ] παρὰ τῷ δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ τῇ ἐξ Ἀρείου πάγου δόξαντ’ εἶναι καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν ἀνθρώποισ, ταῦθ’ ὑμεῖσ οἱ κύριοι πάντων λύσετε, καὶ τὴν πονηρίαν αὐτοὶ τὴν τούτων ἀναδέξεσθε;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 128:1)
τὸν δὲ κατάρατον τοῦτον, ὃσ ἀγαθὸν μὲν ὑμᾶσ οὐδεπώποτε πεποίηκεν ἐξ οὗ πρὸσ τὴν πόλιν προσελήλυθε, κακὸν δ’ ὅ τι δυνατόσ ἐστιν, ἀφήσετε;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 19:1)
ὑμεῖσ δ’ οἱ τῆσ δημοκρατίασ καὶ τῶν νόμων φύλακεσ, οἷσ ἡ τύχη καὶ ὁ κλῆροσ ὑπὲρ τοῦ δήμου δικάσοντασ ἐπέτρεψεν, φείσεσθε τοῦ τοιαῦτα διαπεπραγμένου, καὶ τὸ πέρασ ἔχοντεσ τῶν ἐν τῇ πόλει ἁπάντων δικαίων ἀτιμώρητον ἀφήσετε τὸν δωροδόκον καὶ πάντων τῶν γεγενημένων κακῶν αἴτιον, ὅσ, ὅπερ καὶ μικρῷ πρότερον εἶπον, μόνοσ τῶν πονηρῶν πάντων τρὶσ οὐχ ἅπαξ ἀποπέφανται, καὶ τρὶσ ἤδη δικαίωσ [ἂν] ἐζημιωμένοσ θανάτῳ κατὰ τὸ αὑτοῦ ψήφισμα.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Φιλοκλέους 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION