Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν μὲν τοίνυν ἐξ ἀμφοῖν οὐσίαν, λέγω δὲ τὴν ἔκ τε τῆσ ὕλησ καὶ τῆσ μορφῆσ, ἀφετέον, ὑστέρα γὰρ καὶ δήλη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 27:1)
ἀλλ’ ἴσωσ ταῦτα μὲν ἀφετέον τὸ νῦν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 47:1)
τοὺσ μὲν οὖν ἄλλωσ πωσ τυγχάνοντασ ταύτησ τῆσ προσηγορίασ, οἱο͂ν τοὺσ ποιητοὺσ πολίτασ, ἀφετέον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 8:1)
οὐ τοίνυν οὐδὲ ἐκεῖνό ἐστιν ἀφετέον, ἐπείπερ τοὺσ λόγουσ ὡσ ἐπ’ ἀσεβήματι ἐποιησάμην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 114:1)
καθόλου δ’ εἰ μὲν ἐπιστάμενοι σαφῶσ ἠδίκησαν, δι’ αὐτὴν τὴν προαίρεσιν ἄξιοι τιμωρίασ, εἰ δ’ εἰκῇ βουλευσάμενοι τὸν πόλεμον ἐξήνεγκαν, οὐδ’ ὣσ αὐτοὺσ ἀφετέον, ἵνα μὴ σχεδιάζειν ἐν τοῖσ τῶν ἄλλων βίοισ ἐθισθῶσιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 29 21:2)
ὦ φίλε Κλεινία, ἐκ τῶν νῦν ἡμῖν εἰρημένων ἁπάντων ἢ τὴν πόλιν ἐατέον τῆσ κατοικίσεωσ ἢ τὸν ξένον τόνδε οὐκ ἀφετέον, ἀλλὰ δεήσεσιν καὶ μηχαναῖσ πάσαισ κοινωνὸν ποιητέον ἐπὶ τὴν τῆσ πόλεωσ κατοίκισιν.
(플라톤, Laws, book 12 190:1)
ὡρ́α δὴ βουλεύεσθαι νῷν καὶ περὶ τῶν ἡδονῶν, πότερα καὶ ταύτασ πάσασ ἁθρόασ ἀφετέον ἢ καὶ τούτων πρώτασ μεθετέον ἡμῖν ὅσαι ἀληθεῖσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 312:1)
καὶ δὴ καὶ τὸ νῦν λεχθὲν οὐκ ἀφετέον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 225:3)
μὰ Δία, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ φίλε Ἀδείμαντε, οὐκ ἄρα ἀφετέον, οὐδ’ εἰ μακροτέρα τυγχάνει οὖσα.
(플라톤, Republic, book 2 314:1)
πάντων δὴ ἕνεκα τούτων οὐκ ἀφετέον τὸ μάθημα, ἀλλ’ οἱ ἄριστοι τὰσ φύσεισ παιδευτέοι ἐν αὐτῷ.
(플라톤, Republic, book 7 247:1)
οὕτωσ, ἐπεὶ τὸ πράττειν καὶ λέγειν μᾶλλον ἀνθρώποισ ἢ κύκνοισ τὸ ᾄδειν ἄχρι τελευτῆσ κατὰ φύσιν ἔστιν, οὐκ ἀφετέον τὴν πρᾶξιν ὥσπερ τινὰ λύραν σύντονον ἀλλ’ ἀνετέον ἐπὶ τὰ κοῦφα καὶ μέτρια καὶ προσῳδὰ πρεσβύταισ πολιτεύματα μεθαρμοττομένουσ.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 18 3:1)
οἰκέταισ δὲ καὶ φίλοισ ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 2:4)
οἰκέταισ δὲ καὶ φίλοισ ἀφετέον τὸ τοιοῦτο παντάπασιν.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 8:1)
"οὕτω τὰσ ψυχὰσ αἱ μὲν ἐλαφραὶ ζητήσεισ ἐμμελῶσ καὶ ὠφελίμωσ κινοῦσιν, ἐριδαντέων δὲ κατὰ Δημόκριτον καὶ ἱμαντελικτέων λόγουσ ἀφετέον, οἳ αὐτούσ τε κατατείνουσιν ἐν πράγμασι γλίσχροισ καὶ δυσθεωρήτοισ τούσ τε παρατυγχάνοντασ ἀνιῶσι·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 12:3)
ἐπεὶ δ’ ἐπὶ τὸν τόπον ἐπέστημεν, οὐδὲν ἀφετέον ἀργὸν οὐδ’ ἐν αὐτῇ τῇ φάσει κείμενον, ὅπερ οἱ πλεῖστοι ποιεῖν εἰώθασι τῶν συγγραφέων, ἀποδεικτικῇ δὲ μᾶλλον τῇ διηγήσει χρηστέον, ἵνα μηδὲν ἄπορον ἀπολείπωμεν τῶν ζητουμένων τοῖσ φιληκόοισ.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 40 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION