Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ συμπλέκειν εἰσ τὸ αὐτὸ τὰ διάφορα τούτων ἀφαιρεῖ τὴν διαφορὰν τοῦ γένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 4:2)
δυοῖν γὰρ ὄντοιν ἑτέροιν πολέμοιν, τοῦ μὲν, ἂν ἄρχῃ τισ ἐξ ἀρχῆσ, τοῦ δὲ, ἂν ἀμύνηται, τῷ μὲν οὐχ ἕπεται τὸ δίκαιον, τοῦ δ’ ἀφαιρεῖ τὴν φιλοτιμίαν ἡ τῆσ ἀνάγκησ προσθήκη, διὰ τὸ φύσει γνώμην ἀνάγκησ κεχωρίσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 60:2)
ἀλλ’ ἵνα εἰδῇσ ὅσον ἡμῖν ἐπιεικείασ περίεστι καὶ ὅσον πανταχῆ τοῦ πλεονεκτεῖν ἐθέλειν ἀπέχομεν, ἔστω τὸ πᾶν κοινὸν, ἀφαίρει πάσασ, εἰ βούλει, τὰσ ἄνω προσθήκασ, ἐπὶ τοῖσ ἴσοισ καταλυώμεθα ‐ πάντωσ δ’ οὐκ ἄπειροι συνθηκῶν ἡμεῖσ ‐ μήτε σὺ μέμνησο πρὸσ ἡμᾶσ περὶ συμφορῶν οὔθ’ ἡμεῖσ πρὸσ σὲ τούτῳ χρησόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:7)
ἀφαιρεῖ γὰρ τὸ ὑπὸ τίνοσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 3:19)
ὡσ ἄνθρωποσ μὲν συγκαθεύδων κυνὶ ἀφαιρεῖ τοῦ χρωτὸσ τὸ ἀνιαρόν·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 9 2:3)
καὶ τῆσ ἁπλῆσ δὲ ταύτησ διαίτησ οὐκ ἀπλήστωσ ἀπολαύοντασ παρίστησιν, ἀλλ’ ὡσ οἱ κράτιστοι τῶν ἰατρῶν ἀφαιρεῖ τὰσ πλησμονάσ, αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιοσ καὶ ἐδητύοσ ἐξ ἔρον ἕντο·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 16 2:5)
ἆρ’ οὐ πάντα συγχεῖσ τἀνθρώπινα, καὶ ἀφαιρεῖ τὴν πρόφασιν μεθ’ ἧσ ἢ καλόν ἐστιν ἕκαστον τῶν ἔργων ἢ αἰσχρόν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 64:3)
τοὺσ ὁρ́ουσ ἀπὸ τῆσ οἰκίασ ἀφαιρεῖ, καὶ τάλαντον μόνον εἶναι τὴν προῖκά φησιν, ἐν ᾧ τὸ χωρίον ἀποτετιμῆσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β 4:2)
ἀλλ’ ἡσύχαζε καὶ δακρυρρόουσ τέκνων πηγὰσ ἀφαίρει καὶ παρευκήλει λόγοισ, κλέπτουσα μύθοισ ἀθλίουσ κλοπὰσ ὅμωσ.
(에우리피데스, Heracles, episode 3:25)
λύπησ δ’ ἀφαίρει καὶ πόσει πάρεσ χόλον·
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:17)
Ἀφαιρεῖ καὶ προστίθησιν οὐ τωὐτό, τῷ μὲν Ἀφαιρεῖ, τῷ δὲ προστίθησι τωὐτό.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xlvii.1)
‐‐ Ἄλλο‧ ποίη ἡ ικρόφυλλοσ, ᾗ ὄνομα παρθένιον τὸ μικρόφυλλον, ἣ τὰ θύμια τὰ ἀπὸ τοῦ ποσθίου ἀφαιρεῖ, καὶ στυπτηρίη ἡ χαλκῖτισ‧ καὶ μηλίαδοσ ὠμῆσ‧ ἐλατήριον λεπτὸν ξηρὸν προστεῖλαι, καὶ τὸ σίδιον λεπτὸν ξηρὸν ὡσαύτωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 14.3)
Ἔρωτεσ δέ τινεσ μειδιῶντεσ ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼσ ἀπάγει τῆσ κεφαλῆσ τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ τισ μάλα δουλικῶσ ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ ποδόσ, ὡσ κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλοσ τῆσ χλανίδοσ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένοσ, Ἔρωσ καὶ οὗτοσ, ἕλκει αὐτὸν πρὸσ τὴν Ῥωξάνην πάνυ βιαιωσ ἐπισπώμενοσ, ὁ βασιλεὺσ δὲ αὐτὸσ μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχοσ δὲ καὶ νυμφαγωγὸσ Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ ἐπερειδόμενοσ, Ὑμέναιοσ οἶμαί ἐστιν·
(루키아노스, Herodotus 9:3)
ὥστε τὸ ἄγαν τοῦτο καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει, ὦ Λυκῖνε.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 14:1)
τετάρτῃ δὲ ἢ πέμπτῃ μάλιστα ἡμέρᾳ τῶν μὲν ἤδη τοῦ θυμοῦ τὸ πολὺ ὁ λιμὸσ ἀφαιρεῖ καὶ ἡ ταλαιπωρία, οἱ δέ σφισιν, οἷσ τέχνη τιθασεύειν, προσφέρουσιν ἔτι κειμένοισ πίτυοσ τῆσ ἡμέρου καρπὸν προεκλέξαντεσ ἐκ τῶν ἐλαχίστων ἐλύτρων·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 13 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION